1 sic nos existimet homo ut ministros Christi
et dispensatores mysteriorum Dei
2 hic iam quaeritur inter dispensatores ut fidelis quis inveniatur
3 mihi autem pro minimo est ut a vobis iudicer aut ab humano die
sed neque me ipsum iudico
4 nihil enim mihi conscius sum
sed non in hoc iustificatus sum
qui autem iudicat me Dominus est
5 itaque nolite ante tempus iudicare quoadusque veniat Dominus
qui et inluminabit abscondita tenebrarum
et manifestabit consilia cordium
et tunc laus erit unicuique a Deo
6 haec autem fratres transfiguravi in me et Apollo propter vos
ut in nobis discatis
ne supra quam scriptum est
unus adversus alterum infletur pro alio
7 quis enim te discernit quid autem habes quod non accepisti
si autem accepisti quid gloriaris quasi non acceperis
8 iam saturati estis iam divites facti estis
sine nobis regnastis
et utinam regnaretis
ut et nos vobiscum regnaremus
9 puto enim Deus nos
apostolos novissimos ostendit
tamquam morti destinatos
quia spectaculum facti sumus mundo et angelis et hominibus
10 nos stulti propter Christum vos autem prudentes in Christo
nos infirmi vos autem fortes
vos nobiles nos autem ignobiles
11 usque in hanc horam et esurimus et sitimus et nudi sumus
et colaphis caedimur et instabiles sumus
12 et laboramus operantes manibus nostris
maledicimur et benedicimus
persecutionem patimur et sustinemus
13 blasphemamur et obsecramus
tamquam purgamenta huius mundi facti sumus
omnium peripsima usque adhuc
14 non ut confundam vos haec scribo
sed ut filios meos carissimos moneo
15 nam si decem milia pedagogorum habeatis in Christo
sed non multos patres
nam in Christo Iesu per evangelium ego vos genui
16 rogo ergo vos
imitatores mei estote
17 ideo misi ad vos Timotheum
qui est filius meus carissimus et fidelis in Domino
qui vos commonefaciat vias meas
quae sunt in Christo
sicut ubique in omni ecclesia doceo
18 tamquam non venturus sim ad vos sic inflati sunt quidam
19 veniam autem cito ad vos si Dominus voluerit
et cognoscam non sermonem eorum qui inflati sunt sed virtutem
20 non enim in sermone est regnum Dei sed in virtute
21 quid vultis
in virga veniam ad vos
an in caritate et spiritu mansuetudinis
Krie e katërtë
1 Kështu le të na silloisjë nevet cilido njeri, si shërbëtorë të Krishtit, e si konomë të së fshehuravet së Perndisë.
2 E e pastajmea, që kërkonetë ndë konomë, që të gjëndetë gjithëkush i besësë.
3 Po mua pak më përton të gjukonem nga jush, a nga gjuqi i njerëzet, e më tepërë që as bëj gjuq për vetëhe.
4 Sepse nukë di ndonjë faj mbë vetëhe time, ma nukë gjukonem mbë këtë, po Zoti ësht’ ai që më gjukon.
5 Pra andaj mos doi të gjukoni përpara kohësë gjë, ngjera sa të vijë Zoti, e ai do të ndritëcojë të fshehurat’ e errësirësë, e do të çfaqjë fiqiret’ e zëmëravet. E atëherë do të bënetë mbë cilinëdo të mburturitë nga Perndia.
6 E ndashti këto, o vëllazër, i kam kthierë me sqimë qenehú mbë vetëhe time e mbë Apollonë, për juvet, që me anë tënë të mpsoni që të mos silloisni të larta më tepër nga ç’është shkruarë, që të mos kordhosetë njeri kondrë jatërit.
7 Sepse kush të shquan tij nga jetëri? E ç’ke ti që nuk’ e ke marrë? E nd’është që e ke marrë, pse mburre sikur s’e ke marrë?
8 Ndashti jini të ngosurë, ndashti tepëruatë, pa nevet mbretëruatë. E makar të keshëtë mbretëruarë, që të mbretërojëmë edhe na me juvet bashkë.
9 Sepse më duketë që Perndia na çfaqi nevet apostojtë të pastajmë si t’apofasisurë mbë vdekëjë, sepse u bëm boroli ndë botë edhe mbë ëngjëj edhe mbë njerëz.
10 Nevet të marrë për Krishtinë, e juvet t’urtë mbë Krishtinë. Nevet të smundurë, e juvet të fortë. Juvet të nderçurë, e nevet të ksenderçurë.
11 Ngjera mbë këtë kohë nevet durojmë unë edhe etnë, e jemi të cveshurë, e rrihemi, e vijmë rrotullë tutje e tëhu se s’kemi ku të qëndrojëmë.
12 E mundonemi tuke punuarë me duar tona. Kur shahemi, bekojmë. Kur na ndjekënë, durojmë.
13 Kur na vllasfimisjënë, - u lutemi me fjalë t’ëmbla, si paçamuret’ e botësë u bëm, skupirat’ e gjithëvet ngjera sot.
14 Nuk’ i shkruaj këto punëra për të bërë juvet turp, po u ap nasihat si djelmt’ e mi të dashurë.
15 Se edhe që të keshëtë dhjetë mijë Pedhagogë mbë Krishtinë, ma nukë kini shumë baballarë, sepse un’ u kam pjellë juvet mbë Iisu Hristonë me anë t’Ungjillit.
16 Për atë punë u lutem të jini pas meje.
17 Andaje u dërgova juvet Timotheonë, që është djali im i dashurë, e i besësë mbë Zotnë; ai do t’u bjerë juvet ndër mënd udhët’ e mia që ecëj mbë Krishtnë, sikundrë dhidhaks kudo ndë gjithë qishëra.
18 Ca prej jush u perifanepsnë sikur do të mos vijë u ndër ju.
19 Po do të vij shpejt ndër ju, ndë dashtë Zoti, e do të njoh jo fjalën’ e ature që u perifanepsnë, po fuqinë.
20 Sepse mbretëria e Perndisë s’është ndë fjalë, po është ndë fuqi.
21 Ç’doi? Të vij mbë ju me stap, a me dashuri, e me Shpirt të së butësë?