1 notum autem vobis facio fratres evangelium quod praedicavi vobis
quod et accepistis in quo et statis
2 per quod et salvamini
qua ratione praedicaverim vobis si tenetis
nisi si frustra credidistis
3 tradidi enim vobis in primis quod et accepi
quoniam Christus mortuus est pro peccatis nostris secundum scripturas
4 et quia sepultus est
et quia resurrexit tertia die secundum scripturas
5 et quia visus est Cephae et post haec undecim
6 deinde visus est plus quam quingentis fratribus simul
ex quibus multi manent usque adhuc quidam autem dormierunt
7 deinde visus est Iacobo deinde apostolis omnibus
8 novissime autem omnium tamquam abortivo visus est et mihi
9 ego enim sum minimus apostolorum
qui non sum dignus vocari apostolus
quoniam persecutus sum ecclesiam Dei
10 gratia autem Dei sum id quod sum
et gratia eius in me vacua non fuit
sed abundantius illis omnibus laboravi
non ego autem sed gratia Dei mecum
11 sive enim ego sive illi
sic praedicamus et sic credidistis
12 si autem Christus praedicatur quod resurrexit a mortuis
quomodo quidam dicunt in vobis
quoniam resurrectio mortuorum non est
13 si autem resurrectio mortuorum non est neque Christus resurrexit
14 si autem Christus non resurrexit
inanis est ergo praedicatio nostra
inanis est et fides vestra
15 invenimur autem et falsi testes Dei
quoniam testimonium diximus adversus Deum
quod suscitaverit Christum
quem non suscitavit si mortui non resurgunt
16 nam si mortui non resurgunt
neque Christus resurrexit
17 quod si Christus non resurrexit vana est fides vestra
adhuc enim estis in peccatis vestris
18 ergo et qui dormierunt in Christo perierunt
19 si in hac vita tantum in Christo sperantes sumus
miserabiliores sumus omnibus hominibus
20 nunc autem Christus resurrexit a mortuis primitiae dormientium
21 quoniam enim per hominem mors
et per hominem resurrectio mortuorum
22 et sicut in Adam omnes moriuntur
ita et in Christo omnes vivificabuntur
23 unusquisque autem in suo ordine primitiae Christus
deinde hii qui sunt Christi
in adventu eius
24 deinde finis cum tradiderit regnum Deo et Patri
cum evacuaverit omnem principatum et potestatem et
virtutem
25 oportet autem illum regnare
donec ponat omnes inimicos sub pedibus eius
26 novissima autem inimica destruetur mors
omnia enim subiecit sub pedibus eius
cum autem dicat
27 omnia subiecta sunt
sine dubio praeter eum qui subiecit ei omnia
28 cum autem subiecta fuerint illi omnia
tunc ipse Filius subiectus erit
illi qui sibi subiecit
omnia
ut sit Deus omnia in omnibus
29 alioquin quid facient qui baptizantur pro mortuis
si omnino mortui non resurgunt
ut quid et baptizantur pro illis
30 ut quid et nos periclitamur omni hora
31 cotidie morior per vestram gloriam fratres
quam habeo in Christo Iesu Domino nostro
32 si secundum hominem ad bestias pugnavi Ephesi
quid mihi prodest si mortui non resurgunt
manducemus et bibamus cras enim moriemur
33 nolite seduci corrumpunt mores bonos conloquia mala
34 evigilate iuste et nolite
peccare
ignorantiam enim Dei quidam habent
ad reverentiam vobis loquor
35 sed dicet aliquis
quomodo resurgunt mortui
quali autem corpore veniunt
36 insipiens tu quod seminas non vivificatur nisi prius moriatur
37 et quod seminas non corpus quod futurum est seminas
sed nudum granum ut puta tritici aut alicuius ceterorum
38 Deus autem dat illi corpus sicut voluit
et unicuique seminum proprium corpus
39 non omnis caro eadem caro
sed alia hominum alia pecorum
alia caro volucrum alia autem piscium
40 et corpora caelestia et corpora terrestria
sed alia quidem caelestium gloria alia autem terrestrium
41 alia claritas solis alia claritas lunae
et alia claritas stellarum
stella enim ab stella differt in claritate
42 sic et resurrectio mortuorum
seminatur in corruptione surgit in incorruptione
43 seminatur in ignobilitate surgit in gloria
seminatur in infirmitate surgit in virtute
44 seminatur corpus animale surgit corpus spiritale
si est corpus animale est et spiritale
sic et scriptum est
45 factus est primus homo Adam in animam viventem
novissimus Adam in spiritum vivificantem
46 sed non prius quod spiritale est sed quod animale est
deinde quod spiritale
47 primus homo de terra terrenus
secundus homo de caelo caelestis
48 qualis terrenus tales et terreni
et qualis caelestis tales et caelestes
49 igitur sicut portavimus imaginem terreni
portemus et imaginem caelestis
50 hoc autem dico fratres
quoniam caro et sanguis regnum Dei possidere non possunt
neque corruptio incorruptelam possidebit
51 ecce mysterium vobis dico
omnes quidem resurgemus
sed non omnes inmutabimur
52 in momento in ictu oculi in novissima tuba
canet enim
et mortui resurgent incorrupti et nos inmutabimur
53 oportet enim corruptibile hoc induere incorruptelam
et mortale hoc induere inmortalitatem
54 cum autem mortale hoc induerit inmortalitatem
tunc fiet sermo qui scriptus est
absorta est mors in victoria
55 ubi est mors victoria tua ubi est mors stimulus tuus
56 stimulus autem mortis peccatum est virtus vero peccati lex
57 Deo autem gratias qui dedit nobis victoriam
per Dominum nostrum Iesum Christum
58 itaque fratres mei dilecti stabiles estote et inmobiles
abundantes in opere Domini semper
scientes quod labor vester non est inanis in Domino
Krie e pesëmbëdhjetëtë
1 U ndashti, o vëllazër, u rrëfej juvet Ungjillë, atë që paçë mbë juvet vangjelisurë, atë që edhe e patë marrë, edhe që qëndroni mbë të patundurë.
2 Me anë të tij edhe soseni, ndë mbai me atë siri fjalet që ua dhidhaksa unë juvet, përveçe ndë mos besuatë mbë të mbrazëtë.
3 Sepse u kam dhidhaksurë juvet protoparë atë që paçë mpsuarë edhe unë, që Krishti vdiqi për faje tona, sikundrë thonë kartëratë.
4 Edhe që u vu ndë varr, edhe që u ngjall të tretënë ditë, sikundrë thoshnë kartëratë.
5 Edhe që u duk mbë Qifanë, e pastaje mbë të dimbëdhjetë.
6 E pastaje u duk mbë pesëqind vëllazër njëherë, e nga ata më të shumëtë rrojënë ngjera mbë sot, e dica pa kanë vdekurë.
7 E pastaje ju duk Iakovoit, pastaje mbë gjith’ apostoj.
8 E pas së gjithëvet, posi mbë një të shtirë, u duk edhe mbë mua.
9 Sepse unë jam m’i vogëli nga apostojtë, që s’jam i Zoti të quhem Apostoll, sepse kam pasurë ndjekurë qishën’ e Perndisë.
10 Po me dhurëti të Perndisë jam ai që jam, e dhurëti e saj që është tek u, nuk’ u bë e mbrazëtë, po më shumë nga gjith’ ata u munduaçë. E jo unë, po dhurëti e Perndisë që është bashkë me mua.
11 Edhe un’ adha, edhe ata, kështu dhidhaksjëmë, e kështu kini besuarë.
12 E nd’është që dhidhaksetë Krishti që u ngjall nga të vdekuritë, qish thonë dica prej jush, që s’është të ngjallturë nga vdekëja?
13 E ndë mos është të ngjallturë nga të vdekuritë, as Krishti është ngjallturë.
14 E ndë mos është Krishti pa ngjallturë, e mbrazët’ ësht’ adha dhidhahia onë, e e pavëjierë është besa juaj.
15 Edhe çfaqemi martirë të rrem të Perndisë, sepse kemi dhënë martiri për Perndinë që ngjalli Krishtinë, që s’e ka ngjallturë, ndë mos ngjallenë të vdekuritë.
16 Sepse ndë mos ngjallenë të vdekuritë, as Krishti u ngjall.
17 E ndë mos u ngjall Krishti, ësht’ e pavëjierë besa juaj, edhe po ndë faje tuaj jini.
18 Andaj edhe ata që flënë mbë Krishtinë, janë të humburë.
19 Ndë shpërejmë mbë Krishtinë për këtë jetë vetëmë, jemi më të gjëmuarë nga gjithë njerëzitë.
20 Ma ndashti Krishti është ngjallturë nga të vdekuritë, e u bë lule e parë e së vdekuret.
21 Sepse sikundr’ erdhi nga ana e njëit njeriut vdekëja, kështu edhe të ngjallturit’ e së vdekuret me anë të të njëit njeriut.
22 E sikundrë mbë Adhamnë vdesënë gjithë, kështu pa mbë Krishtinë do të vijënë mbë jetë gjithë të rrojënë.
23 Gjithëkush mbë vënd të tij. Krishti i pari i së ngjallturet. Do të ngjallenë pastaj ata që janë të Krishtit, ata që kanë besuarë mbë t’ardhurë të tij.
24 Pastaje të sosurit’ e jetësë, kur të apë mbretërinë nde Perndia e babai, kur të prishjë çdo zotëri, e çdo eksusi, e çdo fuqi.
25 Sepse duhetë që të mbretërojë ai, ngjera sa të vërë ndënë këmbë të tij gjith’ armiqt’ e tij.
26 Armik më i pastajmë që do të prishetë është vdekëja.
27 Sepse të gjitha ja ka vënë ndënë këmbë të tij, ma kur thotë se të gjitha i janë ndënë këmbë të tij, pajetërë shquhetë ai që ja ka vënë ndënë këmbë të tij të gjitha.
28 E atëherë pa kur t’i vihenë ndënë këmbë të tij të gjitha, ahiere edhe i biri vetë do të jetë ndën’ atë që i ka vënë ndënë këmbë t’atij të gjitha, që të jetë Perndia e gjithtë mbë të gjitha punëra.
29 Ndrishe ç’do të bëjënë ata që pagëzonenë për të vdekuritë, ndë mos ngjallenë të vdekuritë fareseje? Pse edhe pagëzonenë për të vdekurë?
30 Pse edhe nevet rrizikojmë çdo kohë?
31 E vdes ngaditë (bëj be) për nder tuaj, që ësht’ imea mbë Hristonë Iisunë Zotnë tënë.
32 Ndë lëftova me bishë nd’Efeso (të flas si njeri) ç’më vëjeu mua, ndë mos ngjallenë të vdekuritë? Le të hamë e le të pimë, se nesër vdesëmë.
33 Mos liri të ju gënjejënë, sepse kuvëndet’ e liga prishjënë mënt’ e mira.
34 Zgjuhi (të rroni) me të drejtë e mos fëjeni, sepse dica nukë njohënë Perndinë, për turp tuaj ua thom.
35 Po do të thotë ndonjë: Qish ngjallenë të vdekuritë? E me çfarë lloi kurm vijënë?
36 Njeri i pamënd, ajo që mbjell ti, nukë merr jetë, ndë mos vdektë.
37 E kur mbjell, nukë mbjell kurmnë që do të bënetë, po domethënë, një koqe grurit të cveshurë a tjetër farë.
38 Ma Perndia ep mb’atë kurm sikundr’ i pëlqen asaj, e ndë çdo farë kurmn’ e saj.
39 Jo çdo kurm është një kurm i tillë, po tjatër është kurm’ i njerëzet, e tjatër kurm’ i kafshëvet, e tjatër i pishqet, e tjatër i zogjet.
40 E janë kurmëra prej Qiellet, e kurmëra prej dheut. Ma tjatër është bukuria e ature që janë prej Qiellet, e tjatër e ature që janë prej dheut.
41 Tjatër është bukuria e Diellit, e tjatër bukuria e hënëzësë, e tjatër bukuria e ullet, sepse ull nga ulli ka të nderuarë ndë bukuri.
42 Kështu është edhe të ngjallturit’ e së vdekuret. Mbilletë mbë të prishëtë, e ngjalletë pa prishëtë.
43 Mbilletë e pander, e ngrihetë e nderçurë. Mbilletë e sëmurë, e ngrihetë e shëndoshë.
44 Mbilletë një kurm prej kafshë, e ngrihetë kurm’ prej Shpirtit. Është kurm prej kafshë, e është kurm prej Shpirtit.
45 Kështu ësht’ edhe shkruarë: Njeriu i parë, Adhami, qe bërë Shpirt i gjallë. Adhami i pastajmë Shpirt që ep jetën’ e gjallë.
46 Po jo përpara jet’ e Shpirtit, po jet’ e kafshësë, e pastaj e Shpirtit.
47 Njeriu i parë prej dheut, i baltë; njeriu i ditë, Zoti nga Qielltë.
48 Sikundr’ ësht’ i balti, kështu janë edhe të baltëtë. E si i Qillti, të tillë edhe të Qielltitë.
49 E sikundrë kemi pasurë veshurë konismën’ e së baltit, do të veshjëmë edhe konismën’ e së Qielltit.
50 E thom këtë, vëllazër, sepse mishtë edhe gjaku nukë mundjënë të marrënë pjesë mbretërin’ e Perndisë, as e prishura do të marrë pjesë të paprishurënë.
51 Ja, që u thom juvet një të fshehurë. Vërtet jo gjithë duamë të vdesëmë, po gjithë duamë të ndërronemi.
52 Atë çast, mbë një të mbillturë të siut, ndë drubetë të pastajme (sepse do të thërresë drubeta), e të vdekuritë do të ngrihenë të paprishurë, e nevet do të ndërronemi.
53 Sepse duhetë që kij kurm që prishetë të veshjë atë që nukë prishetë. E kij kurm që vdes të veshjë atë që nukë vdes.
54 E kur të veshjë pa kij kurm që kalbetë, atë që nukë kalbetë, e kij që vdes, të veshjë atë që nukë vdes, atëherë do të bënetë fjala që është shkruarë: U pi vdekëja nga vitorea.
55 Ku ësht’, o vdekëjë, thumbi it? Ku ësht’, o pisë, vitorea ote?
56 E thumbi i vdekëjësë pa është faji, e fuqi e fajit, është nomi.
57 Po lëvdim mbë Perndinë, që na dha nevet vitorenë me anë të Zotit sonë Iisu Hristoit.
58 Pra andaj, vëllazërit’ e mi të dashuritë, jini të patundurë e të stereosurë, tuke tepëruarë gjithënjë ndë punë të Zotit, sepse e diji që mu(n)dimi juaj nuk’ ësht’ i mbrazëtë mbë Zotnë.