1 tu autem loquere quae decet sanam doctrinam
2 senes ut sobrii sint pudici prudentes
sani fide dilectione patientia
3 anus similiter in habitu sancto non criminatrices
non vino multo servientes
bene docentes
4 ut prudentiam doceant
adulescentulas ut viros suos ament filios diligant
5 prudentes castas
domus curam habentes
benignas subditas suis viris
ut non blasphemetur verbum Dei
6 iuvenes similiter hortare ut sobrii sint
7 in omnibus te ipsum praebe exemplum bonorum operum
in doctrina integritatem
gravitatem
8 verbum sanum inreprehensibilem
ut is qui ex adverso est vereatur
nihil habens malum dicere de nobis
9 servos dominis suis subditos esse in omnibus
placentes non contradicentes
10 non fraudantes sed in omnibus fidem bonam ostendentes
ut doctrinam salutaris nostri Dei ornent in omnibus
11 apparuit enim gratia Dei salutaris omnibus hominibus
12 erudiens nos ut abnegantes impietatem et saecularia desideria
sobrie et iuste et pie vivamus in hoc saeculo
13 expectantes beatam spem et adventum gloriae
magni Dei et salvatoris nostri Iesu Christi
14 qui dedit semet ipsum pro nobis
ut nos redimeret ab omni iniquitate
et mundaret sibi populum acceptabilem
sectatorem bonorum operum
15 haec loquere et exhortare et argue cum omni imperio
nemo te contemnat
1 Po ti fol sa gjanjënë për mësimin e shëndoshë.
2 - Pleqtë të jenë të esullë, të hieshim, të urtë, të shëndoshë ndë besët, ndë dashurit, ndë durimt.
3 Kështu edhe plakatë të bihenë sikundrë u ka hie shënjtorëvet; mos jenë kallëzimtare, mos jenë dhënë pas verësë shumë, të jenë mësimtare të mira,
4 Që të mësonjënë të ratë të duanë burrat’ e tyre e djemt’ e tyre,
5 Të urta, të qëruara, shtëpiruajtëse, të mira, t’u unjënë kryetë burravet tyre, që të mos vllasfimisetë fiala e Perëndisë.
6 – Kështu porosit edhe të ritë të jenë të urtë
7 - Mbë të gjitha të dëftenjç vetëhenë tënde për formë të punëravet mira, tuke ruajturë ndë mësim paprishëje,
8 Edhe hijeshim, fialë të shëndoshë e të pagjukuarë për të lik, që të ketë turp ay që është kundrë, e të mos ketë asndonjë të ligë të flasë për ju. –
9 Shërbëtorëtë t’u unjënë kryetë zotërinjvet tyre, mbë gjithë punërat të jenë të pëlqyershim, të mos flasënë kundrë;
10 Të mos marrënë gjën' e huajë, po të dëftenjënë gjithë besën’ e mirë, që të stolisënjë ndër gjithë punërat mësimin' e Perëndisë, Shpëtimtarit tënë.
11 Sepse u duk i shpëtuarshimi hir’ i Perëndisë mbë gjithë njerëzitë
12 Që na mëson të mohojmë pabesërinë edhe dëshërimet’ e botësë, e të rrojmë ndë këtë jetë me urtësi e me drejtëri e me besë të mirë,
13 Tuke priturë Shpëresën’ e lumurë, edhe të dukurit’ e lavdisë Perëndisë math edhe Shpëtimtarit tënë Jisu Krishtit;
14 I cili dha vetëhen’ e ti për ne, që të na shpërblenjë prej çdo paudhërie, edhe të na qëronjë për vetëhen’ e ti llaus të sgjedhurë, zemër-përvëluarë për punëra të mira.
15 Këto fol, e porosit, e qërto me çdo farë urdhëri; asndonjë le të mos të hedhë poshtë tyj.