1 veritatem dico in Christo non mentior
testimonium mihi perhibente conscientia mea in Spiritu Sancto
2 quoniam tristitia est mihi magna
et continuus dolor cordi meo
3 optabam enim ipse ego anathema esse a Christo
pro fratribus meis qui sunt cognati mei secundum carnem
4 qui sunt Israhelitae quorum adoptio est filiorum et gloria
et testamenta et legislatio et obsequium et promissa
5 quorum patres et ex quibus Christus secundum carnem
qui est super omnia Deus benedictus in saecula amen
6 non autem quod exciderit verbum Dei
non enim omnes qui ex Israhel
hii sunt Israhel
7 neque quia semen sunt Abrahae omnes filii
sed in Isaac vocabitur tibi semen
8 id est non qui filii carnis hii filii Dei
sed qui filii sunt promissionis aestimantur in semine
9 promissionis enim verbum hoc est
secundum hoc tempus veniam et erit Sarrae filius
10 non solum autem
sed et Rebecca ex uno concubitum habens
Isaac patre nostro
11 cum enim nondum nati fuissent
aut aliquid egissent bonum aut malum
ut secundum electionem propositum Dei maneret
12 non ex operibus sed ex vocante dictum est ei
quia maior serviet minori
13 sicut scriptum est Iacob dilexi Esau autem odio habui
14 quid ergo dicemus numquid iniquitas apud Deum absit
15 Mosi enim dicit miserebor cuius misereor
et misericordiam praestabo cuius miserebor
16 igitur non volentis neque currentis sed miserentis Dei
17 dicit enim scriptura Pharaoni
quia in hoc ipsum excitavi te ut ostendam in te virtutem meam
et ut adnuntietur nomen meum in universa terra
18 ergo cuius vult miseretur et quem vult indurat
19 dicis itaque mihi quid adhuc queritur
voluntati enim eius quis resistit
20 o homo tu quis es qui respondeas Deo
numquid dicit figmentum ei qui se finxit quid me fecisti sic
21 an non habet potestatem figulus luti ex eadem massa facere
aliud quidem vas in honorem aliud vero in contumeliam
22 quod si volens Deus ostendere iram
et notam facere potentiam suam
sustinuit in multa patientia vasa irae aptata in interitum
23 ut ostenderet divitias gloriae suae
in vasa misericordiae quae praeparavit in gloriam
24 quos et vocavit nos non solum ex Iudaeis sed etiam ex gentibus
25 sicut in Osee dicit
vocabo non plebem meam plebem meam
et non misericordiam consecutam
misericordiam consecutam
26 et erit in loco ubi dictum est eis
non plebs mea vos
ibi vocabuntur filii Dei vivi
27 Esaias autem clamat pro Israhel
si fuerit numerus filiorum Israhel tamquam harena maris
reliquiae salvae fient
28 verbum enim consummans et brevians in aequitate
quia verbum breviatum faciet Dominus super terram
29 et sicut praedixit Esaias
nisi Dominus Sabaoth reliquisset nobis semen
sicut Sodoma facti essemus et sicut Gomorra similes fuissemus
30 quid ergo dicemus
quod gentes quae non sectabantur iustitiam adprehenderunt iustitiam
iustitiam autem quae ex fide est
31 Israhel vero sectans legem iustitiae
in legem iustitiae non pervenit
32 quare quia non ex fide sed quasi ex operibus
offenderunt in lapidem offensionis
33 sicut scriptum est
ecce pono in Sion lapidem offensionis et petram scandali
et omnis qui credit in eum non confundetur
1 Them të vërtetë mbë Krishtinë, nukë gënjenj, (sepse kam ndërgjegjëjen time që martiris bashkë me mua ndë Frymët të Shënjtëruarë),
2 Se kam hidhërim të math edhe të dhëmburë që s’shteretë ndë zëmërë time.
3 Sepse unë vetë donjam të ishnjam i mallëkuarë (ndarë) nga Krishti për vëllezërit’ e mi, që janë nga gjaku im pas mishit;
4 Të cilëtë janë Israilitë, të cilëvet është birëria, edhe lavdia, edhe dhiatatë, edhe e vëna e nomit, edhe lutëja, edhe të zotuaratë;
5 Të cilëvet janë atëritë, edhe prej atyreve lindi Krishti pas mishit, i cili është përmbi të gjitha Perëndi i bekuarë për gjithë jetët. Amin.
6 Po nukë munt të bierë poshtë fiala e Perëndisë. Sepse nukë janë Israilitë gjith’ ata që janë prej kombit Israilit.
7 As sepse janë far’ e Avraamit,janë të gjithë bijt’ e ati ; po “fara jote do të qjuhetë mbë Isaakunë”.
8 Do me thënë, nukë janë bijt’ e Perëndisë këta bijt’ e mishit, po bijt’ e të zotuarit numëronenë për farë.
9 Sepse fiala e të zotuaritështë këjo: “Do të vinj mbë këtë kohë, edhe Sarra do të ketë bir”.
10 Edhe jo vetëmë këjo , po edhe Reveka kur u ngjit me barrë prej një burri , Isaakut atit tënë;
11 (Sepse para se të lindinë dy dielmtë, edhe para se të bëninë ndonjë punë të mirë a të ligë, që të mbesë urdhëri i parë i Perëndisë që është pas të sgjedhurit, jo prej punësh, po prej ati që thërret),
12 Iu tha asaj: “Se i madhi do t’i shërbenjë më të vogëlit.”
13 Sikundrë është shkruarë: “Jakovin’ e desha, po Isafinë e pata mëri”.
14 Ç’do të themi pra? Mos është shtrembëri te Perëndia? Qofë lark.
15 Sepse ay i thotë Mojsiut: “Do të përdëllenj atë që të përdëllenj, edhe do të më dhëmbet’ ay që të më dhëmbetë”.
16 Këjo nuk’ është pra e ati që e do, as e ati që ecën, po e Perëndisë që përdëllen.
17 Sepse shkronja i thotë Faraojt: “Se për këtë punë të ngrita, që të dëftënj fuqinë time te ti, edhe që të rrëfenet’ emëri im mbë gjithë dhenë”.
18 Atë që të dojë pra e përdëllen; edhe atë që të dojë e ashpëron.
19 Do të më thuash pra: Ç’qjahetë më? Cili i doli kundrë dashurimit ati?
20 Po cili je ti, o njeri, që i përgjegje kundrë Perëndisë? Mos do t’i thotë gatesa gatonjësit:
21 Përse më bëre kështu? Apo s’ka pushtet shtëmbari mbi baltënë, që të bënjë prej një brumi një enë për nderë, edhe një tiatër për shpërnderim?
22 Ndë deshi Perëndia të dëftenjë zemëratën’ e ti, edhe të bënjë të njohurë fuqin’ e ti, duroj me shumë zemërë të gjërë enët’ e zemëratësë, që qenë bërë të humburë?
23 Edhe që të bënjë të njohurë pasëjen’ e lavdisë ti mbi enët’ e përdëllimit, që i bëri gati për lavdi,
24 Po edhe neve, që na thirri jo vetëmë prej Judhenjç, po edhe prej kombesh?
25 Sikundrë thotë edhe ndë Osienë: “Do të qjuanj llauzinë tim atë s’është llauzi im, edhe të dashurë, atë që s’ësht’ e dashurë”.
26 “Edhe do të jetë nd’atë vënt, tek u është thënë atyreve: “Nukë jeni ju llauzi im, atie do të qjuhenë të bijt’ e Perëndisë gjallë.”
27 Edhe Isaia bërtet për Israilinë: “Ndë qoftë numëri i të bijvet të Israilit posi rëra e detit, do të shpëtonjën’ ata që mbetenë;
28 Sepse do të mbaronjë e do të shkurtonjë llogari me drejtëri, sepse Zoti do të bënjë llogari të shkurtuarë mbë dhet.”
29 Edhe sikundrë tha që përpara Isaia: “Zoti Savaoth ndë mos kishte lënë farë mbë ne, do të jeshëm bërë posi Sodhomatë, edhe do të jeshëm përgjajturë me Gomorratë”.
30 Ç’do të themi pra? Se ata kombetë që nukë ndoqnë drejtëri, i harrinë drejtërisë, edhe asaj drejtërisë që është nga besa?
31 Po Israili tuke ndiekurë nomin’ e drejtërisë, nuk’ i harriu nomit drejtërisë.
32 Përse? Sepse nuk’ e ndiqte atë pas besësë, po pas punësh nomit.
33 Sepse u penguanë mbë gurë të pengesësë; sikundrë është shkruarë: “Na te vë një gurë pengese ndë Sion, edhe një shkëmp skandhallie, edhe kushdo që i beson ati nukë do të turpëronetë”.