1 nihil ergo nunc damnationis est his qui sunt in Christo Iesu
qui non secundum carnem ambulant
2 lex enim Spiritus vitae in Christo Iesu
liberavit me a lege peccati et mortis
3 nam quod inpossibile erat legis
in quo infirmabatur per carnem
Deus Filium suum mittens in similitudinem carnis peccati
et de peccato damnavit peccatum in carne
4 ut iustificatio legis impleretur in nobis
qui non secundum carnem ambulamus sed secundum Spiritum
5 qui enim secundum carnem sunt quae carnis sunt sapiunt
qui vero secundum Spiritum
quae sunt Spiritus sentiunt
6 nam prudentia carnis mors
prudentia autem Spiritus vita et pax
7 quoniam sapientia carnis inimicitia est in Deum
legi enim Dei non subicitur nec enim
potest
8 qui autem in carne sunt Deo placere non possunt
9 vos autem in carne non estis sed in Spiritu
si tamen Spiritus Dei habitat in vobis
si quis autem Spiritum Christi non habet hic non est eius
10 si autem Christus in vobis est
corpus quidem mortuum est propter peccatum
spiritus vero vita propter iustificationem
11 quod si Spiritus eius qui suscitavit Iesum
a mortuis habitat in vobis
qui suscitavit Iesum Christum a mortuis
vivificabit et mortalia corpora vestra
propter inhabitantem Spiritum eius in vobis
12 ergo fratres debitores sumus non carni
ut secundum carnem vivamus
13 si enim secundum carnem vixeritis moriemini
si autem Spiritu facta carnis mortificatis vivetis
14 quicumque enim Spiritu Dei aguntur
hii filii sunt Dei
15 non enim accepistis spiritum servitutis iterum in timore
sed accepistis Spiritum adoptionis filiorum
in quo clamamus Abba Pater
16 ipse Spiritus testimonium reddit spiritui nostro
quod sumus filii Dei
17 si autem filii et heredes
heredes quidem Dei coheredes autem Christi
si tamen conpatimur ut et conglorificemur
18 existimo enim quod non sunt condignae passiones huius temporis
ad futuram gloriam quae revelabitur in nobis
19 nam expectatio creaturae revelationem filiorum Dei expectat
20 vanitati enim creatura subiecta est non volens
sed propter eum qui subiecit in spem
21 quia et ipsa creatura liberabitur a servitute corruptionis
in libertatem gloriae filiorum Dei
22 scimus enim quod omnis creatura ingemescit et parturit
usque adhuc
23 non solum autem illa
sed et nos ipsi primitias Spiritus habentes
et ipsi intra nos gemimus
adoptionem filiorum expectantes redemptionem corporis
nostri
24 spe enim salvi facti sumus
spes autem quae videtur non est spes
nam quod videt quis quid sperat
25 si autem quod non videmus speramus
per patientiam expectamus
26 similiter autem et Spiritus adiuvat infirmitatem nostram
nam quid oremus sicut oportet nescimus
sed ipse Spiritus postulat pro nobis gemitibus inenarrabilibus
27 qui autem scrutatur corda scit quid desideret Spiritus
quia secundum Deum postulat pro sanctis
28 scimus autem quoniam diligentibus Deum
omnia cooperantur in bonum
his qui secundum propositum vocati sunt sancti
29 nam quos praescivit
et praedestinavit conformes fieri imaginis Filii eius
ut sit ipse primogenitus in multis fratribus
30 quos autem praedestinavit hos et vocavit
et quos vocavit hos et iustificavit
quos autem iustificavit illos et glorificavit
31 quid ergo dicemus ad haec
si Deus pro nobis quis contra nos
32 qui etiam Filio suo non pepercit
sed pro nobis omnibus tradidit illum
quomodo non etiam cum illo omnia nobis donabit
33 quis accusabit adversus electos Dei
Deus qui iustificat
34 quis est qui condemnet
Christus Iesus qui mortuus est immo qui resurrexit
qui et est ad dexteram Dei
qui etiam interpellat pro nobis
35 quis nos separabit a caritate Christi
tribulatio an angustia an persecutio an fames
an nuditas an periculum an gladius
36 sicut scriptum est quia propter te mortificamur tota die
aestimati sumus ut oves occisionis
37 sed in his omnibus superamus propter eum qui dilexit nos
38 certus sum enim quia neque mors neque vita
neque angeli neque principatus
neque instantia neque futura neque fortitudines
39 neque altitudo neque profundum neque creatura alia
poterit nos separare a caritate Dei quae est in Christo Iesu Domino nostro
1 Ndashti pra s’është ndonjë dënim për ata që janë mbë Jisu Krishtinë, që nuk’ ecënjënë pas mishit, (po pas Frymësë).
2 Sepse nomi i Frymësë jetësë mbë Jisu Krishtinë më liroj prej nomit fajit edhe prej vdekëjesë.
3 Sepse atë që s’munt të bënte nomi, sepse ishte i pafuqishim nga mishi, Perëndia dërgoj Birin’ e ti me shëmbëllim mishi të fajit, edhe për faj, edhe dënoj fajinë ndë misht;
4 Që të mbushetë drejtërimi i nomit mbë ne që nukë ecëjmë pas mishit, po pas Frymësë.
5 Sepse ata që rronjënë pas mishit, kanë ndër mënt punët’ e mishit; edhe ata që rronjënë pas Frymës kanë ndër mënt punët’ e Frymësë.
6 Sepse mendimi i mishit është vdekëje, po mendimi i Frymës’ është jetë edhe paqtim.
7 Sepse mendimi i mishit ësht’ arëmiqësi te Perëndia; sepse nukë bindetë ndë nomt të Perëndisë, po as nukë munt.
8 Edhe sa janë të mishit, nukë munt t’i pëlqenjënë Perëndisë.
9 Po ju nukë jeni të mishit, po të Frymësë, ndë ndenjtë Frym’ e Perëndisë ndër ju. Po ndë pastë ndonjë Frymën’ e Krishtit, kyj nuk’ ësht’ i ati.
10 Po ndë qofë Krishti ndër ju, trupi ësht’ i vdekurë për fajinë, po fryma është jetë për drejtërinë.
11 Po ndë ndenjtë ndër ju Frym’ e ati që ngjalli prej së vdekurish Jisunë, ay që ngjalli Krishtinë prej së vdekurish do t’u apë jetë trupavet tuaj të morçimvet, me anë të Frymësë ti që rri ndër ju.
12 Jemi detorë pra, o vëllezër, jo te mishi, që të rrojmë pas mishit.
13 Sepse ndë rrofshi pas mishit, keni për të vdekurë, po ndë vrafshi punët’ e trupit me anë të Frymësë, do të rroni.
14 Sepse ata që hiqenë pas Frymësë Perëndisë, këta janë të bijt’ e Perëndisë.
15 Sepse s’keni marrë frymë robërie, që të keni frikë përsëri, po keni marrë frymë birërie, me anë të cilësë thërresmë: Avva, o Atë.
16 Ajo Fryma martiris bashkë me frymënë tënë, se jemi bij’ Perëndie.
17 Edhe ndë qofshim bij, jemi edhe trashëgimtarë; trashëgimtarët’ e Perëndisë, edhe trashëgimtarë bashkë me Krishtinë, po ndë pësofshim bashkë me atë, që të lavdonemi edhe bashkë me atë.
18 Sepse unë mendonem, se pësimet’ e kësaj kohe ndashti nukë vëjenjënë të mbarasonenë me atë lavdinë që do të sbulonetë ndër ne.
19 Sepse shpëres’ e madhe e kriesësë pret të shpërfaqurit’ e të bijvet Perëndisë.
20 Sepse kriesa u vu ndën’ urdhër të kotësirësë, jo me dashurim t’ asaj, po për atë që e vuri ndën’ urdhër,
21 Me shpëresë se edhe ajo kriesa do të lironetë nga prishëja e robërisë, e do të vejë ndë të lirët të lavdisë të bijvet Perëndisë.
22 Sepse e dimë se gjithë kriesa psherëtin e ka të dhëmbura bashkë gjer ndashti.
23 Edhe jo vetëm’ ajo , po edhe ata që kanë pemën’ e parë të Frymësë, edhe neve vetë psherëtijmë ndër vetëhenë tonë, tuke priturë birërinë për shpërblimin’ e trupit tënë.
24 Sepse me shpëresënë, shpëtuam; po ajo shpëresa që shihetë nuk’ është shpëresë, sepse atë gjë që e sheh ndonjë, ç’shpëresë ka më?
25 Po ndë shpërefshim për atë gjë që nuk’ e shohmë, e presmë me anë të durimit.
26 Kështu edhe Fryma vete na ndih ndë sëmundëjet tona, sepse nukë dimë për çfarë gjëje të falemi sikundrë gjan, po ajo Fryma vetë lutetë për ne me psherëtima të pandiera zërinë.
27 Edhe ay që vëshgon zëmratë e di se ç’është mendimi i Frymësë, se lutetë për shënjtorëtë si do Perëndia.
28 Edhe e dimë se gjithë punët’ u ndihnjënë për të mirë atyreve që duanë Perëndinë, atyreve që janë thirrë pas dashurimit ati .
29 Sepse sa njohu që përpara, ata urdhëroj që përpara të jenë bashkë me një formë me ikonën’ e të Birit, që të jet’ ay i paralindurë ndër shumë vëllezër.
30 Edhe sa urdhëroj që përpara, këta i thirri; edhe sa thirri, këta i nxori të drejtë; edhe sa nxori të drejtë, këta i lavdoj.
31 Ç’do të themi pra për këto punë ? Ndë qoftë Perëndia bashkë me ne, cili do të jetë kundrë nesh?
32 Sepse ay që nukë kurseu Birin’ e ti, po e dha atë ndër duar për ne të gjithë, e qysh nukë do të na falë neve të gjitha bashkë me atë?
33 Cili do të përflasë të sgjedhurit’ e Perëndisë? Perëndia ësht’ ay që nxier të drejtë.
34 Cili do të jetë ay që gjykon për të keq? Krishti ësht’ ay që vdiq, po edhe më tepër ay që u ngjall, edhe që është ndë të diathtë të Perëndisë, edhe që lutetë për ne.
35 Cili do të na ndajë nga dashuria e Krishtit? Shtrëngim, a ngushtim, a vdekëje, a zi, a të sveshurë, a rrëzik, a thikë?
36 (Sikundrë është shkruarë: “Se për punë teje vritemi gjithë ditënë; u numëruam posi dhëntë për të therurë”.)
37 Po mbë gjithë këto punë neve muntmë më teprë me anë t’ ati që na deshi.
38 Sepse më është mbushurë mëndëja se as vdekëje, as jetë, as ëngjëj, as urdhëra, as fuqia, as ato që janë ndashti, as ato që do të vinjënë,
39 As lartësirë, as thellësirë, as ndonjë tiatrë kriesë, do të muntnjë të na ndajë nga dashuria e Perëndisë që është mbë Jisu Krishtinë Zotinë tënë.