1 quid ergo dicemus
permanebimus in peccato ut gratia abundet
2 absit
qui enim mortui sumus peccato
quomodo adhuc vivemus in illo
3 an ignoratis quia quicumque baptizati sumus in Christo Iesu
in morte ipsius baptizati sumus
4 consepulti enim sumus cum illo per baptismum in mortem
ut quomodo surrexit Christus a mortuis per gloriam Patris
ita et nos in novitate vitae ambulemus
5 si enim conplantati facti sumus similitudini mortis eius
simul et resurrectionis erimus
6 hoc scientes quia vetus homo noster simul crucifixus est
ut destruatur corpus peccati ut ultra non serviamus peccato
7 qui enim mortuus est iustificatus est a peccato
8 si autem mortui sumus cum Christo
credimus quia simul etiam vivemus cum Christo
9 scientes quod Christus surgens ex mortuis
iam non moritur mors illi ultra non dominabitur
10 quod enim mortuus est peccato mortuus est semel
quod autem vivit vivit Deo
11 ita et vos existimate vos mortuos quidem esse peccato
viventes autem Deo in Christo Iesu
12 non ergo regnet peccatum in vestro mortali corpore
ut oboediatis concupiscentiis eius
13 sed neque exhibeatis membra vestra arma iniquitatis peccato
sed exhibete vos Deo tamquam ex mortuis viventes
et membra vestra arma iustitiae Deo
14 peccatum enim vobis non dominabitur
non enim sub lege estis sed sub gratia
15 quid ergo peccavimus
quoniam non sumus sub lege sed sub gratia absit
16 nescitis quoniam cui exhibetis vos servos ad oboediendum
servi estis eius cui oboeditis
sive peccati
sive oboeditionis ad iustitiam
17 gratias autem Deo
quod fuistis servi peccati
oboedistis autem ex corde in eam formam doctrinae
in qua traditi estis
18 liberati autem a peccato servi facti estis iustitiae
19 humanum dico propter infirmitatem carnis vestrae
sicut enim exhibuistis membra vestra
servire inmunditiae et iniquitati ad iniquitatem
ita nunc exhibete membra vestra servire iustitiae in sanctificationem
20 cum enim servi essetis peccati liberi fuistis iustitiae
21 quem ergo fructum habuistis tunc in quibus nunc erubescitis
nam finis illorum mors est
22 nunc vero liberati a peccato
servi autem facti Deo
habetis fructum vestrum in sanctificationem
finem vero vitam aeternam
23 stipendia enim peccati mors
gratia autem Dei vita aeterna in Christo Iesu Domino nostro
1 Ç’do të themi pra? Do të qëndrojmë ndë fajt, që të tepronjë hiri?
2 Qofë larg; neve që vdiqëm ndë fajt, qysh do të rrojmë më nd’ atë?
3 A nuk’ e dini se sa u pagëzuam mbë Jisu Krishtinë, u pagëzuam mbë vdekëjet t’ ati?
4 U kallëm ndë varr pra bashkë me atë me anë të pagëzimit mbë vdekëjet, edhe sikundrë Krishti u ngjall prej së vdekurish me anë të lavdisë Atit, kështu edhe neve të ecëjmë ndë jetë të re.
5 Sepse sikundrë neve u bëmë një bimë bashkë me atë pas shëmbëllimit vdekëjes’ ati, do të jemi edhe pas shëmbëllimit të ngjallurit.
6 Tuke diturë këtë, se i vietri njeriu ynë u kryqëzua bashkë, që të prishetë trupi i fajit, që të mos i shërbejmë neve më fajit.
7 Sepse ay që vdiq u lirua nga faji.
8 Po ndë paçim vdekurë bashkë me Krishtinë, besojmë se edhe do të rrojmë bashkë me atë;
9 Sepse e dimë se Krishti u ngjall prej së vdekurish, e nukë vdes më; vdekëja nuk’ e pushton më atë.
10 Sepse për atë që vdiq, vdiq një herë per fajinë; po për atë që rron, rron mbë Perëndinë.
11 Kështu edhe ju numëroni vetëhenë tuaj, se jeni të vdekurë nga faji, po të gjallë te Perëndia, me anë të Jisu Krishtit Zotit tënë.
12 Le të mos mbëretëronjë pra faji ndë trup tuaj të morçiminë, që t’i dëgjoni ati pas dëshërimevet ati.
13 As mos bëni anët’ e trupit tuaj armë shtrembërie ndë fajt; po nxirni vetëhenë tuaj përpara Perëndisë si të gjallë prej së vdekurish, edhe anët’ e trupit tuaj armë drejtërie te Perëndia.
14 Sepse faji nukë do t’u pushtonjë juve; sepse nukë jemi ndënë nom, po ndënë hir.
15 Qysh pra? Do të fëjejmë, sepse nukë jemi ndënë nom, po ndënë hir? Qoftë lark.
16 Nuk’ e dini, se mb’ atë që bëni vetëhenë tuaj shërbëtorë për dëgjuarëje, jeni shërbëtorët’ e ati që i dëgjoni, apo fajit për vdekëje, apo dëgjuarëjesë për drejtëri?
17 Po falemi ndersë Perëndisë, se qetë një herë shërbëtorët’ e fajit, po ndashti i dëgjuatë me gjithë zemërë formësë mësimit, që u dhatë ndër duar mb’ atë.
18 Edhe si u liruatë prej fajit, u bëtë shërbëtorët’ e drejtërisë.
19 Njerëzisht po them për ligësirën’ e mishit tuaj. Sepse sikundrë i bëtë anët’ e trupit tuaj shërbëtorë ndë ndyrësirët edhe ndë panomit te panomia, kështu ndashti bëni anët’ e trupit tuaj shërbëtorë ndë drejtërit për shënjtërim.
20 Sepse kur ishitë shërbëtorët’ e fajit, ishitë të liruarë nga drejtëria.
21 Çfarë peme pra kishit’ atëhere nga ato punë , që keni turp ndashti për ato? Sepse e pastajmeja e atyreve është vdekëje.
22 Po ndashti që u liruatë nga faji, edhe u bëtë shërbëtorë te Perëndia, keni pemënë tuaj për shënjtërim; edhe të pastajmenë, jetë të pasosurë.
23 Sepse paga e fajit është vdekëje, po dhurëtia e Perëndisë është jet’ e pasosurë me anë të Jisu Krishtit Zotit tënë.