1 quid ergo amplius est Iudaeo
aut quae utilitas circumcisionis
2 multum per omnem modum
primum quidem quia credita sunt illis eloquia Dei
3 quid enim si quidam illorum non crediderunt
numquid incredulitas illorum fidem Dei evacuabit absit
4 est autem Deus verax omnis autem homo mendax
sicut scriptum est
ut iustificeris in sermonibus tuis et vincas cum iudicaris
5 si autem iniquitas nostra iustitiam Dei commendat
quid dicemus
numquid iniquus Deus qui infert iram
secundum hominem dico
6 absit
alioquin quomodo iudicabit Deus mundum
7 si enim veritas Dei in meo mendacio abundavit in gloriam ipsius
quid adhuc et ego tamquam peccator iudicor
8 et non sicut blasphemamur
et sicut aiunt nos quidam dicere
faciamus mala ut veniant bona
quorum damnatio iusta est
9 quid igitur praecellimus eos
nequaquam
causati enim sumus Iudaeos et Graecos omnes sub peccato esse
10 sicut scriptum est quia non est iustus quisquam
11 non est intellegens non est requirens Deum
12 omnes declinaverunt simul inutiles facti sunt
non est qui faciat bonum non est usque ad unum
13 sepulchrum patens est guttur eorum linguis suis dolose agebant
venenum aspidum sub labiis eorum
14 quorum os maledictione et amaritudine plenum est
15 veloces pedes eorum ad effundendum sanguinem
16 contritio et infelicitas in viis eorum
17 et viam pacis non cognoverunt
18 non est timor Dei ante oculos eorum
19 scimus autem quoniam quaecumque lex loquitur
his qui in lege sunt loquitur
ut omne os obstruatur et subditus fiat omnis mundus Deo
20 quia ex operibus legis non iustificabitur omnis caro coram illo
per legem enim cognitio peccati
21 nunc autem sine lege iustitia Dei manifestata est
testificata a lege et prophetis
22 iustitia autem Dei per fidem Iesu Christi
super omnes qui credunt
non enim est distinctio
23 omnes enim peccaverunt et egent gloriam Dei
24 iustificati gratis per gratiam ipsius
per redemptionem quae est in Christo Iesu
25 quem proposuit Deus propitiationem per fidem in sanguine
ipsius
ad ostensionem iustitiae suae
propter remissionem praecedentium delictorum
26 in sustentatione Dei ad ostensionem iustitiae eius in hoc tempore
ut sit ipse iustus
et iustificans eum qui ex fide est Iesu
27 ubi est ergo gloriatio exclusa est
per quam legem factorum non sed per legem fidei
28 arbitramur enim iustificari hominem per fidem sine operibus legis
29 an Iudaeorum Deus tantum nonne et gentium
immo et gentium
30 quoniam quidem unus Deus
qui iustificabit circumcisionem ex fide
et praeputium per fidem
31 legem ergo destruimus per fidem absit sed legem statuimus
1 Ç’ka më tepër pra Judheu, a ç’dobi ka rrethpresëja?
2 Shumë për gjithë çdo mëndyrë. Më përpara, sepse fialët’ e Perëndisë u besuanë Judhenjet .
3 Sepse ç’është, ndë mos besuanë ca? Sos do të prishnjë besën’ e Perëndisë pabesëria e atyreve?
4 Qoftë lark; po Perëndia qoft’ i vërtetë, e çdo njeri qoftë gënjeshtar, sikundrë është shkruarë: “Që të dalç i drejtë ndë fialët të tua, edhe të munç kur të gjykonesh”.
5 Po shtrëmbëria jonë ndë dëfteftë drejtërin’ e Perëndisë, ç’do të themi? Mos ësht’ i shtrëmbëtë Perëndia që bie zemëratënë? (flas si njeri).
6 — Qoftë lark; sepse qysh do të gjykonjë Perëndia botënë?
7 Sepse ndë u shtua e vërteta e Perëndisë për lavdin’ e ati prej gënjeshtrësë sime, përse gjykonem unë më si fajtuar?
8 Edhe (sikundrë vllasfimisemi, edhe sikundrë thonë ca, se neve themi), Përse të mos bëjmë të ligatë, që të vinjënë të miratë? — Të cilëvet dënimi ësht’ i drejtë.
9 Qysh pra, jemi neve më të mirë se gjëntarëtë ? Me të vërtetë jo; sepse neve e provuam më përpara, se edhe Judhenjt’ edhe Ellinëtë, të gjithë janë ndënë faj;
10 Sikundrë është shkruarë: “Se nuk’ ësht’ i drejtë asnjë;
11 S’ka ndonjë që kupëton; s’ka ndonjë që kërkon Perëndinë.
12 Të gjithë u përvarnë mbënjanë, të gjithë u bënë të pavëjyerë; s’ka kush të bënjë të mirë; s’ka as një”.
13 “Gurmaz’ i atyre është varr i hapëtë; me gjjuhërat’ e tyre gënjenjënë”. “Vërer aspidhash është ndënë buzët t’ atyre”,
14 Të cilëvet “Goja është plot me mallëkim e me hidhërim”.
15 “Këmbët’ e atyreve janë të shpejta për të derdhurë gjak”.
16 “Të shkretuar’ e të hequrë keq është ndëpër udhët t’ atyreve.
17 Edhe udhën e paqtimit nuk’ e njohnë”.
18 “Nuk’ është frikë Perëndie përpara syvet atyre”.
19 — Edhe e dimë se sa thotë nomi, u thot atyre që janë ndënë nomt; që të thuretë çdo gojë, edhe gjithë bota të gjykonetë për fajtore te Perëndia.
20 Sepse asndonjë mish s’ka për të dalë i drejtë përpara ati prej punëvet nomit, sepse faji njihetë nga nomi.
21 Po ndashti drejtëria e Perëndisë u çpërfaq pa nom, martirisurë nga nomi edhe nga profitëtë.
22 Edhe drejëtëria e Perëndisë që është me anë të besësë Jisu Krishtit ndër të gjithë e mbi gjith’ ata që besonjënë; sepse s’ka ndonjë farë të shkuarë.
23 Sepse të gjithë fëjyenë, edhe të gjithëve u shteretë lavdia e Perëndisë.
24 Po dalënë të drejtë me hirin’ e ati që fal me anë të shpërblimit që është mbë Jisu Krishtinë;
25 Të cilinë Perëndia e vuri që përpara të jetë shpërblim me anë të besësë ndë gjak t’ ati, për të dëftyerë drejtërin’ e ti, për ndëjesën’ e fajevet që kanë qënë bërë përpara, me anë të durimit Perëndisë;
26 Për të dëftyerë drejtërin’ e ati ndë këtë kohë, që të jetë ay i drejtë, edhe të nxierrë të drejtë atë që i beson Jisujt.
27 Ku është pra të mburruritë? U mbyll jashtë. Me çfarë nom? Të punëvet? Jo; po me nomin’ e besësë.
28 E marrëm me mënt pra, se njeriu del’ i drejtë me anë të besësë, pa punët’ e nomit.
29 Apo vetëm’ i Judhenjet është Perëndia? E jo edhe i kombevet? Po, edhe i kombevet;
30 Sepse një është Perëndia që do të nxierrë të drejtë rrethpresëjenë prej besësë, edhe parrethpresëjenë me anë të besësë.
31 Prishëmë nominë pra me anë të besësë? Qoftë lark; po më teprë vëmë nominë.