1 obsecro itaque vos fratres per misericordiam Dei
ut exhibeatis corpora vestra hostiam viventem
sanctam Deo placentem
rationabile obsequium vestrum
2 et nolite conformari huic saeculo
sed reformamini in novitate sensus vestri
ut probetis quae sit voluntas Dei bona et placens et perfecta
3 dico enim per gratiam quae data est mihi omnibus qui sunt inter vos
non plus sapere quam oportet sapere
sed sapere ad sobrietatem
unicuique sicut Deus divisit mensuram
fidei
4 sicut enim in uno corpore multa membra habemus
omnia autem membra non eundem actum habent
5 ita multi unum corpus sumus in Christo
singuli autem alter alterius membra
6 habentes autem donationes secundum gratiam quae data est nobis
differentes
sive prophetiam secundum rationem fidei
7 sive ministerium in ministrando sive qui docet in doctrina
8 qui exhortatur in exhortando qui tribuit in simplicitate
qui praeest in sollicitudine qui miseretur in hilaritate
9 dilectio sine simulatione odientes malum adherentes bono
10 caritatem fraternitatis invicem diligentes
honore invicem praevenientes
11 sollicitudine non pigri spiritu ferventes Domino servientes
12 spe gaudentes in tribulatione patientes orationi instantes
13 necessitatibus sanctorum communicantes
hospitalitatem sectantes
14 benedicite persequentibus
benedicite et nolite maledicere
15 gaudere cum gaudentibus flere cum flentibus
16 id ipsum invicem sentientes
non alta sapientes sed humilibus consentientes
nolite esse prudentes apud vosmet ipsos
17 nulli malum pro malo reddentes
providentes bona
non tantum coram Deo sed etiam coram omnibus hominibus
18 si fieri potest quod ex vobis est
cum omnibus hominibus pacem habentes
19 non vosmet ipsos defendentes carissimi sed date locum irae
scriptum est enim
mihi vindictam ego retribuam dicit Dominus
20 sed si esurierit inimicus tuus ciba illum si sitit potum da illi
hoc enim faciens
carbones ignis congeres super caput eius
21 noli vinci a malo sed vince in bono malum
1 U lutem juve pra, o vëllezër, për përdëllim të Perëndisë, të nxirni përpara trupratë tuaj kurban të gjallë të shënjtëruarë, të pëlqyerë te Perëndia, që është lutëja juaj me mëndëje.
2 Edhe mos bëhi me një formë me këtë jetë; po ndërroni formënë tuaj me anë të përtëriturit mëndëjesë tuaj, që të provoni cili ësht’ i miri, i pëlqyeri edhe i sosuri dashurim i Perëndisë.
3 Sepse them, me anë t’ ati hirit që më është dhënë, mbë gjithësecilinë prej jush, të mos mendonjë më tepërë se sa gjan të mendonjë, po të mendonjë, që të bënet’ i urtë, pas masësë besësë që i ndau Perëndia gjithësecilit.
4 Sepse sikundrë ndë një trup kemi shum’ anë, edhe gjith’ anëtë nukë kanë vetëmë një punë;
5 Kështu edhe neve të shumëtë jemi një trup mbi Krishtinë, edhe gjithësecili prej nesh jemi anët’ e njërit tiatrit.
6 Edhe kemi gjithë çfarë dhurëtiash pas hirit që na u dha; kush ka profiti, le të profitepsnjë pas piesësë besësë.
7 Kush ka shërbesë, le t’i bierë prapa shërbesësë; kush të ketë për të mësuarë, le t’i bierë prapa mësimit.
8 Kush ka për të dhënë ngushëllim, le t’ apë ngushëllim; ay që ep nga e tia, le t’ apë me zemërë të miturë; ay që ësht’ i parë, le të jetë me kujdes; ay që përdëllen, le ta bënjë me buzë tuke qeshurë.
9 Dashuria mos jetë me dy faqe; kini mëri së ligësë, e iu ngjitni së mirësë.
10 Doni fort njëri tiatrinë me dashuri vëllazërie; ja shkoni me nderë njëri tiatrit.
11 Mos ini të përtuarshim mbë nxitim të punëvet ; bëhi të nxehëtë ndë shpirt; i shërbeni Zotit.
12 Gëzohi ndë shpëresët; duroni ndë shtrëngimt; prisni ndë të falurit.
13 Epni nga të tuajatë ndë nevojat të shënjtorëvet; ndiqni miqësin’ e të huajit.
14 Bekoni ata që u ndiekënë juve; bekoni e mos mallëkoni.
15 Gëzohi me ata që gëzonenë, edhe qjani me ata që qjanjënë.
16 Kini një mëndëje njëri mbë tiatrinë; mos mendoni të lartatë, po unji bashkë me të përunjuritë; mos kujtoni vetëhenë tuaj për të mënçim.
17 Asnjeriu mos i shpaguani të keqe ndë vënt të keqesë; vështroni për punë të mira përpara gjithë njerëzish.
18 Ndë muntni, sa prej anësë tuaj, të keni paqtim me gjithë njerëzit.
19 Mos merrni shpagim për vetëhenë tuaj, o të dashurë, po bëni udhë zemëratësë; sepse është shkruarë: “Unë kam për të marrë shpagim, unë kam për të paguarë, thotë Zoti.”
20 Ndë i arthtë uri pra arëmikut tënt, epi bukë të hajë; ndë i arthtë et, epi ujë të pijë; sepse kur të bënç këtë, do të grumbullonjç thëngjij të ndezurë mbi kryet t’ ati.
21 Mos u munt prej së ligësë, po munt të ligënë me të mirënë.