1 post haec audivi quasi vocem magnam turbarum
multarum
in caelo dicentium alleluia
salus et gloria et virtus Deo nostro est
2 quia vera et iusta iudicia sunt eius
quia iudicavit de meretrice magna
quae corrupit terram in prostitutione sua
et vindicavit sanguinem servorum suorum de manibus eius
3 et iterum dixerunt alleluia
et fumus eius ascendit in saecula saeculorum
4 et ceciderunt seniores viginti quattuor et quattuor animalia
et adoraverunt Deum sedentem super thronum dicentes
amen alleluia
5 et vox de throno exivit dicens
laudem dicite Deo nostro omnes servi eius
et qui timetis eum pusilli et magni
6 et audivi quasi vocem turbae magnae
et sicut vocem aquarum multarum
et sicut vocem tonitruum magnorum dicentium
alleluia quoniam regnavit Dominus Deus noster omnipotens
7 gaudeamus et exultemus et demus gloriam ei
quia venerunt nuptiae agni et uxor eius praeparavit se
8 et datum est illi
ut cooperiat se byssinum splendens
candidum
byssinum enim iustificationes sunt sanctorum
9 et dicit mihi scribe
beati qui ad cenam nuptiarum agni vocati sunt
et dicit mihi haec verba vera Dei
sunt
10 et cecidi ante pedes eius ut adorarem eum
et dicit mihi vide ne feceris
conservus tuus sum
et fratrum tuorum habentium testimonium Iesu
Deum adora
testimonium enim Iesu est spiritus prophetiae
11 et vidi caelum apertum et ecce equus albus
et qui sedebat super eum vocabatur Fidelis et Verax vocatur
et iustitia iudicat et pugnat
12 oculi autem eius sicut flamma ignis
et in capite eius diademata multa
habens nomen scriptum quod nemo novit nisi ipse
13 et vestitus erat vestem aspersam sanguine
et vocatur nomen eius Verbum Dei
14 et exercitus qui sunt in caelo sequebantur eum in equis albis
vestiti byssinum album mundum
15 et de ore ipsius procedit gladius
acutus
ut in ipso percutiat gentes
et ipse reget eos in virga ferrea
et ipse calcat torcular vini furoris irae Dei omnipotentis
16 et habet in vestimento et in femore suo scriptum
rex regum et Dominus dominantium
17 et vidi unum angelum stantem in sole
et clamavit voce magna dicens omnibus avibus
quae volabant per medium caeli
venite congregamini ad cenam magnam Dei
18 ut manducetis carnes regum et carnes tribunorum et carnes fortium
et carnes equorum et sedentium in ipsis
et carnes omnium liberorum ac servorum
et pusillorum ac magnorum
19 et vidi bestiam et reges terrae et exercitus eorum
congregatos ad faciendum proelium
cum illo qui sedebat in equo et cum exercitu eius
20 et adprehensa est bestia
et cum illo pseudopropheta qui fecit signa
coram ipso
quibus seduxit eos qui acceperunt caracterem bestiae
qui et adorant imaginem eius
vivi missi sunt hii duo in stagnum ignis ardentis sulphure
21 et ceteri occisi sunt in gladio sedentis super equum
qui procedit de ore ipsius
et omnes aves saturatae sunt carnibus eorum
1 Edhe pastaj dëgjova posi një zë të math shumë gjëndëje ndë qiell, që thoshte: “Allilluja, shpëtimi e lavdia e nderi e fuqia qoftë mbë (Zotinë) Perëndinë tënë;
2 Se gjyqet e ati janë të vërteta e të drejta, sepse gjukoj kurvën’ e madhe që prishi dhenë me kurvërin’ e saj, edhe mori shpagim prej dorës’ asaj për gjakun’ e shërbëtorëvet ti.”
3 Edhe për së dyti thanë: “Allilluja.” Edhe tymi asaj hipën ndë jetët të jetëvet.
4 Edhe ranë të njëzet e katrë pleqtë, edhe të katrë shtësëtë, e iu falnë Perëndisë që rrinte mbë front, tuke thënë: “Amin. Allilluja.”
5 Edhe dolli një zë nga froni tuke thënë: “Lavdoni Perëndinë tënë, gjithë shërbëtorët’ e ati, edhe ata që i kanë frikë ati, edhe të vogjil’ e të mëdhenj.”
6 Edhe dëgjova posi një zë shumë gjëndëje, edhe posi një zë shumë ujërash, edhe posi një zë bumbullimash të forta, që thoshinë: “Allilluja; se mbëretëroj Zoti, Perëndia Gjithëpushtetësi.
7 Le të gëzonemi, e le të gasmonemi, e le t’i apëmë lavdi ati, sepse erdhi dasma e Qëngjit, edhe gruaja e ati bëri gati vetëhen’ e saj.
8 Edhe iu dha asaj që të vishetë me vishnje të pastrë e të ndriturë; sepse vishnjeja është drejtëriat’ e shënjtorëvet.”
9 Edhe më thotë: “Shkruaj: Lum ata që janë ftuarë ndë dasmët të Qëngjit. Edhe më thotë: “Këto janë fialët’ e vërteta të Perëndisë.”
10 Edhe rashë ndër këmbë t’ati që t’i falem; edhe ay më thotë: “Vështro, mos bënjç këtë ; sepse unë jam një shërbëtuar shoqi yt edhe i vëllezëret tu që kanë martirin’ e Jisujt; po faliu Perëndisë; sepse martiria e Jisujt është fryma e profitisë.”
11 Edhe pashë qiellinë hapurë, edhe ja një kal i bardhë, edhe ay që rrinte mb’ atë kluhej Besëtar edhe i Vërtetë, edhe gjukon e lëfton me drejtëri.
12 Edhe syt’ e ati ishinë posi flakë ziarri, edhe mbi kryet t’ati kishte shumë kurora; edhe kishte shkruarë një emër, të cilinë asndonjë s’di veç ati.
13 Edhe ishte veshurë me një rrobe ngjyerë ndë gjak; edhe emëri ati kluhetë Fiala e Perëndisë.
14 Edhe ushtëriatë që ishinë ndë qiell, i vininë prapa ati hipurë mbi kuaj të bardhë, e veshurë me vishnje të bardhë edhe të pastrë.
15 Edhe prej gojës’s’ati dilte një shpatë e prehtë, që t’u bierë kombevet me atë; edhe ay “do t’i kullosnjë ata me shkop të hekurtë”; edhe ay shkel tirën’ e verësë zemërimit edhe mërisë Perëndisë Gjithëpushtetësit.
16 Edhe mbi rrobet e mbi kofshët të ti ka të shkruarë emërinë: Mbëret i mbëretëret, edhe Zot i zotëravet.
17 Edhe pashë një ëngjëll që rrinte ndë qiellt; edhe thërriti me zë të math, e u tha gjithë shpesëvet që fluturonjënë ndë mes të qiellit: “Ejani edhe mbëlidhi ndë darkët të Perëndisë math,
18 Që të hani mishra mbëretërish, e mishra urdhërmilësash, e mishra të fortësh, e mishra kuajsh, edhe atyre që janë ndenjurë mb’ ata, edhe mishra çdo farë njerëzish të lirë e shërbëtorë, edhe të vogjëlish e të mëdhenjsh.”
19 Edhe pashë bishënë edhe mbëretërit’ e dheut, edhe ushtëriat’ e atyreve mbëledhurë, që të bënjënë luftë me atë që rrinte mbi kalt, edhe me ushtërin’ e ati.
20 Edhe u zu bisha, edhe bashkë me atë profiti gënjeshtar, ay që bëri shenjetë përpara asaj, me të cilatë kuboj ata që muarnë shenjën’ e bishësë, edhe ata që iu falnë ikonës’ asaj; të dy u hothnë të gjallë ndë lëqer të ziarrit që digjetë me squfur.
21 Edhe të tierët’ u vranë me shpatën’ e ati që rrinte mbi kalt, e cila dilte prej gojës’ati; edhe gjithë shpesët’ u nginjnë nga mishrat’ e atyreve.