1 et vidi alium angelum fortem
descendentem de caelo amictum nube
et iris in capite eius et facies eius erat ut sol
et pedes eius tamquam columna ignis
2 et habebat in manu sua libellum apertum
et posuit pedem suum dextrum supra mare
sinistrum autem super terram
3 et clamavit voce magna quemadmodum cum leo rugit
et cum clamasset locuta sunt septem tonitrua voces suas
4 et cum locuta fuissent septem tonitrua
scripturus eram
et audivi vocem de caelo dicentem
signa quae locuta sunt septem tonitrua
et noli ea scribere
5 et angelum quem vidi stantem
supra mare et supra terram
levavit manum suam ad caelum
6 et iuravit per viventem in saecula saeculorum
qui creavit caelum et ea quae in illo sunt
et terram et ea quae in ea sunt
et mare et quae in eo sunt
quia tempus amplius non erit
7 sed in diebus vocis septimi angeli cum coeperit tuba canere
et consummabitur mysterium Dei
sicut evangelizavit per servos suos prophetas
8 et vox quam audivi de caelo
iterum loquentem mecum et dicentem
vade accipe librum apertum de manu angeli
stantis supra mare et supra terram
9 et abii ad angelum dicens ei ut daret mihi librum
et dicit mihi accipe et devora illum
et faciet amaricare ventrem tuum
sed in ore tuo erit dulce tamquam mel
10 et accepi librum de manu angeli
et devoravi eum
et erat in ore meo tamquam mel dulce
et cum devorassem eum amaricatus est venter meus
11 et dicunt mihi
oportet te iterum prophetare
populis et gentibus et linguis et regibus multis
1 Edhe pashë një tiatër’ ëngjëll të fortë tuke sbriturë nga qielli, veshurë me re; edhe kishte ylverinë mbi kryet; edhe faqeja e ati posi dielli, edhe këmbët’ e ati posi shtylla ziarri.
2 Edhe kishte ndë dorë të ti një vivli të vogëlë hapurë; edhe vuri këmbën'’e ti të diathtënë mbi det, edhe të mëngjërënë mbi dhet.
3 Edhe bërtiti me zë të math posi leoni kur ulurin. Edhe kur bërtiti, folnë të shtatë bumbullimatë me zërat’ e tyre.
4 Edhe kur folnë të shtatë bumbullimatë (me zërat’ e tyre), kishnjam për të shkruarë; edhe dëgjova një zë nga qielli që (më) thoshte: “Vulos ato që folnë të shtatë bumbullimatë, edhe mos i shkruaj.”
5 Edhe ay ëngjëlli që pashë tuke ndenjurë mbi det edhe mbi dhet, ngriti dorën’ e ti mbë qiell,
6 Edhe bëri be për atë që rron ndë jetët të jetëvet, i cili krioj qiellin’ edhe sa janë nd’ atë, edhe dhenë edhe sa janë nd’ atë, edhe detinë edhe sa janë nd’ atë, se kohë nukë do të jetë më.
7 Po ndë dit të zërit ëngjëllit shtattë, kur do t’i bierë trumbetësë, atëhere do të mbaronetë mistiri i Perëndisë, sikundrë u dha zën’ e mirë shërbëtorëvet profitrëvet.
8 Edhe ay zëri që dëgjova nga qielli, përsëri fliste me mua, e thoshte: “Shko, e merr vivlin’ e vogëlë të hapurënë ndë dorë të ëngjëllit që ka ndenjurë mbi det e mbi dhet.”
9 Edhe vajta tek ëngjëlli, e i thashë: “Ep-më vivlinë e vogëlë.” Edhe ay më thotë: “Merre, edhe haje atë. Edhe do të hidhëronjë barkunë tënt, po ndë gojët tënde do të jet’ e ëmbëlë posi mialtë.”
10 Edhe mora vivlin e vogëlë nga dora e ëngjëllit, edhe e hëngra; edhe ishte ndë gojët time e ëmbëlë posi mialtë; edhe kur e hëngra atë, u hidhërua barku im.
11 Edhe më thotë: “Duhetë të profitepsç ti përsëri mbë shumë llauzëra e kombe e gluhëra e mbëretër.”