1 Et egressus inde abiit in patriam suam
et sequebantur illum discipuli sui
2 et facto sabbato coepit in synagoga docere
et multi audientes admirabantur in doctrina eius dicentes
unde huic haec omnia et quae est sapientia quae data est illi
et virtutes tales quae per manus eius efficiuntur
3 nonne iste est faber filius Mariae
frater Iacobi et Ioseph et Iudae et Simonis
nonne et sorores eius hic nobiscum sunt
et scandalizabantur in illo
4 Et dicebat eis Iesus
quia non est propheta sine honore nisi in patria sua
et in cognatione sua et in domo sua
5 et non poterat ibi virtutem ullam facere
nisi paucos infirmos inpositis manibus curavit
6 et mirabatur propter incredulitatem eorum
7 Et circumibat castella in circuitu docens
Et convocavit duodecim et coepit eos mittere binos
et dabat illis potestatem spirituum inmundorum
8 et praecepit eis ne quid tollerent in via nisi virgam tantum
non peram non panem neque in zona aes
9 sed calciatos sandaliis et ne induerentur duabus tunicis
10 Et dicebat eis
quocumque introieritis in domum illic manete donec exeatis inde
11 Et quicumque non receperint vos nec audierint vos
exeuntes inde excutite pulverem de pedibus vestris
in testimonium illis
12 Et exeuntes praedicabant ut paenitentiam agerent
13 et daemonia multa eiciebant
et unguebant oleo multos aegrotos et sanabant
14 Et audivit Herodes rex
manifestum enim factum est nomen eius
et dicebat
quia Iohannes Baptista resurrexit a mortuis
et propterea inoperantur virtutes
in illo
15 alii autem dicebant quia Helias est
alii vero dicebant propheta est quasi unus ex prophetis
16 Quo audito Herodes ait
quem ego decollavi Iohannem hic a mortuis resurrexit
17 Ipse enim Herodes misit ac tenuit Iohannem
et vinxit eum in carcere
propter Herodiadem uxorem Philippi fratris sui quia duxerat eam
18 Dicebat enim Iohannes Herodi
non licet tibi habere uxorem fratris tui
19 Herodias autem insidiabatur illi
et volebat occidere eum nec poterat
20 Herodes enim metuebat Iohannem
sciens eum virum iustum et sanctum
et custodiebat eum
et audito eo multa faciebat et libenter eum audiebat
21 et cum dies oportunus accidisset
Herodes natalis sui cenam fecit
principibus et tribunis et primis Galilaeae
22 cumque introisset filia ipsius Herodiadis et saltasset
et placuisset Herodi simulque recumbentibus
rex ait puellae pete a me quod vis et dabo tibi
23 et iuravit illi quia quicquid petieris dabo tibi
licet dimidium regni mei
24 quae cum exisset dixit matri suae quid petam
et illa dixit caput Iohannis Baptistae
25 cumque introisset statim cum festinatione ad regem petivit dicens
volo ut protinus des mihi in disco caput Iohannis Baptistae
26 et contristatus rex
propter iusiurandum et propter simul recumbentes
noluit eam contristare
27 sed misso speculatore
praecepit adferri caput eius in disco
et decollavit eum in carcere
28 et adtulit caput eius in disco et dedit illud puellae
et puella dedit matri suae
29 quo audito discipuli eius venerunt
et tulerunt corpus eius et posuerunt illud in monumento
30 Et convenientes apostoli ad Iesum
renuntiaverunt illi omnia quae egerant et docuerant
31 Et ait illis
venite seorsum in desertum locum et requiescite pusillum
erant enim qui veniebant et rediebant multi
et nec manducandi spatium habebant
32 Et ascendentes in navi abierunt in desertum locum seorsum
33 et viderunt eos abeuntes et cognoverunt multi
et pedestre et de omnibus civitatibus
concurrerunt illuc
et praevenerunt eos
34 et exiens vidit multam turbam Iesus
et misertus est super eos
quia erant sicut oves non habentes pastorem
et coepit docere illos multa
35 Et cum iam hora multa fieret accesserunt discipuli eius dicentes
desertus est locus hic et iam hora praeterivit
36 dimitte illos ut euntes in proximas villas et vicos
emant sibi cibos quos manducent
37 et respondens ait illis date illis manducare
et dixerunt ei euntes emamus denariis ducentis panes
et dabimus eis manducare
38 et dicit eis quot panes habetis ite et videte
et cum cognovissent dicunt quinque et duos pisces
39 et praecepit illis ut accumbere facerent omnes
secundum contubernia super viride faenum
40 et discubuerunt in partes per centenos et per quinquagenos
41 et acceptis quinque panibus et duobus piscibus
intuens in caelum benedixit et fregit panes
et dedit discipulis suis ut ponerent ante eos
et duos pisces divisit omnibus
42 et manducaverunt omnes et saturati sunt
43 et sustulerunt reliquias fragmentorum duodecim cofinos plenos
et de piscibus
44 erant autem qui manducaverunt quinque milia virorum
45 Et statim coegit discipulos suos ascendere navem
ut praecederent eum trans fretum ad Bethsaidam
dum ipse dimitteret populum
46 Et cum dimisisset eos abiit in montem orare
47 Et cum sero esset erat navis in medio mari
et ipse solus in terra
48 et videns eos laborantes in remigando
erat enim ventus contrarius eis
et circa quartam vigiliam noctis venit ad eos
ambulans super mare
et volebat praeterire eos
49 at illi ut viderunt eum ambulantem super mare
putaverunt fantasma esse et exclamaverunt
50 omnes enim eum viderunt et conturbati sunt
et statim locutus est cum eis et dixit illis
confidite ego sum nolite timere
51 Et ascendit ad illos in navem et cessavit ventus
et plus magis intra se stupebant
52 non enim intellexerant de panibus
erat enim cor illorum obcaecatum
53 et cum transfretassent pervenerunt in terram Gennesareth
et adplicuerunt
54 Cumque egressi essent de navi continuo cognoverunt eum
55 et percurrentes universam regionem illam
coeperunt in grabattis eos qui se male habebant circumferre
ubi audiebant eum esse
56 et quocumque introibat in vicos vel in villas aut civitates
in plateis ponebant infirmos
et deprecabantur eum ut vel fimbriam vestimenti eius tangerent
et quotquot tangebant eum salvi fiebant
1 Pasandaj dolli prej andej, edhe erdhi ndë dhet të ti, edhe nxënësit’ e ati i venë pas.
2 Edhe kur erdhi e shëtuna, zuri të mësojë ndë sinagogjit; edhe shumë vetë kur dëgjoninë, çuditeshinë, e thoshinë: “Nga i erthnë këti këto? Edhe ç’është këjo dituri që i është dhënë këti, sepse edhe të tilla çudiash bënenë nga duart’ e ati?
3 Nuk’ është kyj mieshtri, i bir’ i Marisë, e i vëllaj i Jakovit, e i Josiut, e i Judhësë, e i Simonit? Edhe nukë janë të motërat’ e ati këtu ndër ne?
4 Edhe skandhaliseshinë mb’atë. Po Jisuj u thoshte atyre: “Se nuk’ është profit i pandershim ngjeti , veç ndë dhet të ti, edhe ndër njerëzit të ti, edhe ndë shtëpi të ti.”
5 Edhe s’munt të bënte atie asndonjë çudi, veç mbë pak të sëmurë vuri duartë mbi ata, e i shëroj.
6 Edhe çuditej për pabesërin’ e atyreve. Edhe shkonte rreth fshatravet, tuke mësuarë.
7 Edhe thirri përanë të dy-mbë-dhietëtë, edhe zuri t’i dërgojë dy nga dy; edhe u epte pushtet mbi frymat të ndyra.
8 Edhe i porositi të mos mbajënë asgjë mb’udhë, veç një shkop vetëmë; as trastë, as bukë, as ramë ndë brest;
9 Po të jenë mbathurë me shollëza, edhe të mos veshënë dy rrobe.
10 Edhe u thoshte atyre: “Mbë ç’shtëpi që të hyni, mbetni atie, gjersa të delni ateje.
11 Edhe sa vetë të mos u presënë juve, as të mos u dëgjojënë juve, kur të delni ateje, shkuntni edhe pluhurinë që është rëposh këmbëvet tuaja, për martiri mb’ata; me të vërtetë po u thom juve, se: Më i duruarshim do të jetë mundimi ndë Sodhomë a ndë Gomorrë ndë ditë të gjyqit, se mb’atë qytet.”
12 Edhe ata duallnë e leçitninë që të pendonenë njerëzitë .
13 Edhe kërreninë shumë diaj; edhe lyejninë me val shumë të sëmurë edhe i shëroninë.
14 Edhe mbëreti Irodhi dëgjo për atë, (sepse emëri ati kish dalurë për faqe) edhe thoshte, se Joanni që pagëzonte u ngjall nga të vdekuritë, edhe përandaj punonenë këto çudira nga ay.
15 Të tierë thoshinë, ae ay ësht’ Ilia. Edhe të tierë thoshinë, se është profit a posi një nga profitëritë.
16 Po Irodhi, kur dëgjoj, tha, se: “Kyj është ay Joanni, që i preva kryetë unë; ay është ngjallurë nga të vdekuritë.”
17 Sepse ay Irodhi dërgoj e zuri Joanninë, edhe e lidhi ndë burk për Irodhiadhënë, gruan’ e Filippit, të vëllait; sepse e kishte marrë për grua.
18 Sepse Joanni i thoshte Irodhit, se: “S’ësht’ e udhësë të kesh ti gruan’ e tyt vëllaj.”
19 Andaj Irodhiadha e kishte mëri, edhe donte ta vrasë; po s’munte.
20 Sepse Irodhi e kishte frikë Joanninë, tuke ditur’ atë për njeri të drejtë edhe shënjt; edhe e ruante, edhe ay kur dëgjoj atë bëri shumë punë , edhe i dëgjonte me gëzim.
21 Edhe kur erdhi një dit’ e mbarë, që bënte gosti Irodhi për ditën’ e të lerit ti mbë të mëdhejt e ti e mbë kryejmilësit e mbë të parët’ e Galilesë,
22 Edhe atëhere hyri e bil’ e asaj Irodhiadhësë, e karxeu, edhe i pëlqeu Irodhit edhe atyreve që ishinë ndenjurë bashkë ndë mësallë, edhe mbëreti i tha vashëzësë:
23 “Lypmë ç’të duaç, edhe do të ta ap.” Edhe i bëri be asaj, se: “Atë që të më lypijsh do t’ap, gjer mbë gjysëmën’e mbëretërisë sime.
24 Edhe ajo dolli, e i tha s’ëmësë: “Ç’të lypij?” Edhe ajo tha: “Kryet’ e Joann Pagëzorit.”
25 Edhe ajo hyri përnjëherë me nxitim te mbëreti, e lypi, tuke thënë: “Dua të më apç tani ndë taluret kryet’ e Joann pagëzorit.”
26 Edhe mbëreti u hidhërua, po për bet që bëri, edhe për ata që ishinë ndenjurë bashkë ndë mësallë, nukë deshi t’ia hedhë poshtë të zotuarëtë.
27 Edhe mbëreti përnjëherë dërgoj një trim, e urdhëroj të bihetë kryet’ e ati.
28 Edhe ay vate, e i preu kryetë ndë burkt; edhe pruri kryet’ e ati mbë taluret, edhe ia dha vashëzësë; edhe vashëza ia dha s’ëmësë.
29 Edhe nxënësit’ e ati, kur dëgjuanë, erthnë, edhe ngritnë trupin’ e ati, edhe e shtinë ndë varr.
30 Edhe apostojtë mbëlidhenë te Jisuj, edhe i dhanë zë për të gjitha, edhe sa bënë, edhe sa mësuanë.
31 Edhe ay u tha atyre: “Ejani ju vetë veçanë ndë vënt të shkretë, edhe prëhi pak”, sepse ata që vinin’ e shkoninë ishinë shumë vetë, edhe s’kishinë kohë as për të ngrënë.
32 Edhe ata shkuanë me lundrë ndë një vënt të shkretë veçanë.
33 Edhe [gjëndëja] pan’ ata tuke shkuarë, edhe shumë vetë e njohnë; edhe u lëshuanë nga gjithë qytetet’ e vanë atie këmbë, edhe erthnë atie më përpara se ata, edhe u mbëlothnë tek ay.
34 Edhe Jisuj, kur dolli, pa shumë gjëndëje, edhe iu dhëmpnë, sepse ishinë posi dhëntë që s’kanë bari; edhe zuri t’i mësojë shumë.
35 Edhe tani passi kishte shkuarë shumë koha, nxënësit’ e ti afronen’ e i thonë, se: “Vëndi ësht’ i shkretë, edhe tani koha ka shkuarë shumë.
36 Lësho ata, që të shkojënë rreth aravet e fshatravet, të blejënë bukë për vetëhen’ e tyre, sepse s’kanë se ç’të hanë.”
37 Po ay u përgjeq e u tha atyre: “Epni ju atyreve të hanë.” Edhe ata i thonë: “Të vemi e të blejmë dy qint dinarë bukë, edhe t’u apëm’ atyre të hanë?
38 Edhe ay u thot’ atyre: “Sa bukë keni? Shkoni e shihni.” Edhe si vanë e panë, i thonë: “Pesë, edhe dy pishqe.”
39 Edhe ay udhëroj ata të unjenë të gjithë përmbi barë të ngjomë e të rrinë truveza truveza.
40 Edhe ata ndenjnë togje togje, nga një qint e nga pesë-dhietë.
41 Edhe ay si mori të pesë bukët’ edhe dy pishqetë, shtyri sytë ndë qiell, e bekoj, edhe theu bukëtë, edhe ua dha nxënësëvet të ti, që t’i vënë përpara atyreve; edhe u ndau të gjithëve dy pishqetë.
42 Edhe të gjithë hangrrë e u nginë.
43 Edhe ngritnë dy-mbë-dhietë kosha plot me copa, edhe nga pishqetë.
44 Edhe ata që hangrrë bukëtë ishinë sinja pesë milë burra.
45 Edhe përnjëherë shtrëngoj nxënësit’ e ti të ryjënë ndë lundrët, edhe të shkojënë përpara për mbatanë ndë Vithsajdha, gjersa të lëshojë ay gjëndëjenë.
46 Edhe si i lëshoj, vate ndë mal të faletë.
47 Edhe si u ngrys, lundra ish ndë mes të detit, edhe ay vetëmë mbi tokët.
48 Edhe pa ata tuke munduarë mbë të voziturit, sepse era ish kundrë atyreve; edhe mbë të katrëtënë ruajtëjen e natësë vien tek ata, tuke ecurë mbi det; edhe deshi t’i kapërxejë.
49 Po ata kur panë atë tuke ecurë mbi det, kujtuanë se është hije, edhe bërtitnë, sepse të gjith’ e panë, edhe u drothnë.
50 Edhe përnjëherë foli bashkë me ata, e u thotë atyre: “Kini zemërë; unë jam, mos u frikësoni.”
51 Edhe hipi ndë lundrët tek ata; edhe era pushoj. Edhe habiteshinë fort tepërë me vetëhe të tyre, edhe çuditeshinë.
52 Sepse nuk’ e muarnë vesh nga bukëtë; sepse zemëra e atyreve ish ashpëruarë.
53 Edhe si kapërxyenë, erthnë ndë dhet Gjennisaret, edhe hothnë hekurë ndë liman.
54 Edhe ata kur duallë nga lundra, përnjëherë e njohnë,
55 Edhe u turrnë ndëpër gjith’ ato anë, e zunë të bienë mbi shtratëra ata që kishinë keq aty ku dëgjoninë se është.
56 Edhe kudo që hynte ndër fshatëra, a ndër qytete, a ndër ara, vininë të sëmurëtë ndëpër tregjet, edhe i luteshinë të prekënë vetëmë peshën’ e rrobes’ s’ati; edhe gjithë sa e prekninë, shëroneshinë.