1 Et cum egrederetur de templo ait illi unus ex discipulis suis
magister aspice quales lapides et quales structurae
2 et respondens Iesus ait illi
vides has omnes magnas aedificationes
non relinquetur lapis super lapidem qui non destruatur
3 Et cum sederet in montem Olivarum contra templum
interrogabant eum separatim Petrus et Iacobus et Iohannes et Andreas
4 dic nobis quando ista fient
et quod signum erit quando haec omnia incipient consummari
5 et respondens Iesus coepit dicere illis videte ne quis vos seducat
6 multi enim venient in nomine meo dicentes quia ego sum
et multos seducent
7 cum audieritis autem bella et opiniones bellorum ne timueritis
oportet enim fieri sed nondum finis
8 exsurget autem gens super gentem
et regnum super regnum
et erunt terraemotus per loca et fames
initium dolorum haec
9 Videte autem vosmet ipsos
tradent enim vos conciliis
et in synagogis vapulabitis
et ante praesides et reges stabitis propter me in testimonium illis
10 Et in omnes gentes primum oportet praedicari evangelium
11 Et cum duxerint vos tradentes
nolite praecogitare quid loquamini
sed quod datum vobis fuerit in illa hora id loquimini
non enim estis vos loquentes sed Spiritus Sanctus
12 tradet autem frater fratrem in mortem et pater filium
et consurgent filii in parentes et morte adficient eos
13 et eritis odio omnibus propter nomen meum
qui autem sustinuerit in finem hic salvus erit
14 Cum autem videritis abominationem desolationis
stantem ubi non debet
qui legit intellegat
Tunc qui in Iudaea sunt fugiant in montes
15 et qui super tectum ne descendat in domum
nec introeat ut tollat quid de domo sua
16 et qui in agro erit non revertatur retro
tollere vestimentum suum
17 Vae autem praegnatibus et nutrientibus in illis diebus
18 Orate vero ut hieme non fiant
19 Erunt enim dies illi tribulationes tales
quales non fuerunt ab initio creaturae quam condidit Deus usque nunc
neque fient
20 Et nisi breviasset Dominus dies non fuisset salva omnis caro
sed propter electos quos elegit breviavit dies
21 Et tunc si quis vobis dixerit ecce hic est Christus ecce illic
ne credideritis
22 Exsurgent enim pseudochristi et pseudoprophetae
et dabunt signa et portenta
ad seducendos si potest fieri etiam electos
23 vos ergo videte ecce praedixi vobis omnia
24 Sed in illis diebus post tribulationem illam
sol contenebrabitur et luna non dabit splendorem suum
25 et erunt stellae caeli decidentes
et virtutes quae sunt in caelis movebuntur
26 Et tunc videbunt Filium hominis venientem in nubibus
cum virtute multa et gloria
27 et tunc mittet angelos suos
et congregabit electos suos a quattuor ventis
a summo terrae usque ad summum caeli
28 a ficu autem discite parabolam
cum iam ramus eius tener fuerit et nata fuerint folia
cognoscitis quia in proximo sit aestas
29 sic et vos cum videritis haec fieri
scitote quod in proximo sit in ostiis
30 amen dico vobis
quoniam non transiet generatio haec
donec omnia ista fiant
31 caelum et terra transibunt verba autem mea non transibunt
32 De die autem illo vel hora nemo scit
neque angeli in caelo neque Filius nisi Pater
33 Videte vigilate et orate nescitis enim quando tempus sit
34 Sicut homo qui peregre profectus reliquit domum suam
et dedit servis suis potestatem cuiusque operis
et ianitori praecipiat ut vigilet
35 Vigilate ergo nescitis enim quando dominus domus veniat
sero an media nocte an galli cantu an mane
36 ne cum venerit repente inveniat vos dormientes
37 quod autem vobis dico omnibus dico vigilate
1 Edhe ay tuke dalurë nga hieroreja, i thotë një nga nxënësit’e ti: “Mësonjës, shih çfarë gurësh të mëdhej, edhe çfarë ndërtesash të mëdha!”
2 Edhe Jisuj u përgjeq, e i tha: “Sheh këto ndërtesa të mëdha? Nukë do të mbesë gur mbi gur që nukë do të rrëzonetë.”
3 Pastaj ay duke ndenjurë ndë Mal të Ullinjet, kundruell hieroresë, Pietri edhe Jakovi edhe Joanni edhe Andhreu e pyesninë veçanë:
4 “Thuajna, kurë do të bënenë këto, edhe ç’shenjë do të jetë , kur do të mbaronenë këto të gjitha?”
5 Edhe Jisuj, tuke përgjegjurë, zuri t’u thot’ atyre: “Vëni re mos u gënjejë ndonjë juve.
6 Sepse shumë vetë do të vinë mb’emërit tim, tuke thënë, se: “Unë jam”; edhe do të gënjejënë shumë vetë.
7 Edhe kur të dëgjoni luftëra, edhe zëra luftërash, mos u frikësoni; sepse duhetë të bënenë këto , po edhe nuk’ ësht’ e pastajmeja.
8 Sepse do të ngrihetë komp kundrë kombi, edhe mbëretëri kundrë mbëretërie; edhe do të bënenë tërmetëra vënde mbë vënde, edhe do të bënenë zira për bukë e trazyra. Këto janë të nisurit’ e të dhëmburavet.
9 Po ju vështroni vetëhenë tuaj, sepse do t’u apënë juve ndër duar ndëpër bashkëndenje, e ndëpër sinagogjia; do të rriheni, e do të rrini përpara qivernitarëve e mbëretërave për punë time, për martiri mb’ata.
10 Edhe duhetë të leçitet’ ungjilli më përpara ndëpër gjithë kombet.
11 Edhe kur t’u shpienë që t’u apënë juve ndër duar, mos kini kujdes përpara, se ç’keni për të folurë, as mos shkoni ndër mënt; po ç’t’u epetë juve nd’atë orë, këtë flisni; sepse s’jeni ju ata që flisni, po Frym’ e Shënjtëruarë.
12 Edhe i vëllaj do t’ apë ndër duar të vëllanë për vdekëje, edhe i ati të birrë; edhe dielmtë do të ngrenë krye kundrë përintvet, edhe do t’i vrasënë.
13 Edhe të gjithë do t’u kenë mëri për emërinë tim; po kush të durojë gjer së prapmi, kyj do të shpëtojë.
14 Edhe kur të shihni “të ndyrët’ e së shkretuarësë”, që është thënë nga profiti Dhaniil, ndenjurë te nukë duhetë (ay që këndon le të kupëtojë), atëhere ataqë të jenë ndë Judhe, le të ikëjënë ndëpër malet.
15 Edhe ay që të jetë mbi kulmt të shtëpisë, le të mos sbresë ndë shtëpi, as le të mos ryjë të marrë gjë nga shtëpi’ e ti.
16 Edhe ay që të jetë nd’ arë, le të mos këthenetë prapa të marrë rroben’ e ti.
17 Po mjer ato që janë me barrë, edhe ato që kanë foshnje ndë gji nd’ato dit!
18 Edhe faluni që të mos bënetë të ikuritë tuaj ndë dimërë.
19 Sepse nd’ ato dit do të jetë i këtillë shtrëngim, që nuk’ është bërë kështu që kur se është nisurë kriesa, që krioj Perëndia, gjer tani, edhe nuk është për të bërë.
20 Edhe Zoti ndë mos i kishte pasë shkurtuar’ ato dittë, s’kish për të shpëtuar’ asndonjë trup; po për të sgjedhuritë që i ka sgjedhurë, shkurtoj dittë.
21 Edhe atëhere ndë u thashtë juve ndonjë: “Na, ky është Krishti”, a: “Na ky ësht’ atie”, të mos besoni.
22 Sepse do të ngrihenë krishtërë të rrem, e profitërë të rrem, edhe do të bëjënë shenje e çudira, që të gënjejën’ edhe të sgjedhuritë, ndë munçinë.
23 Po ju vëni re; na tek u thashë juve të gjitha që përpara.
24 Po nd’ato dit, pas ati shtrëngimi, dielli do t’erretë, edhe hëna nukë do t’ apë dritën’ e saj,
25 Edhe yjet’e qiellit do të bijenë, edhe fuqiatë që janë ndë qiejet do të tundenë.
26 Edhe atëhere do të shohënë të birin’e njeriut tuke ardhurë ndër re me shumë fuqi e me lavdi.
27 Edhe atëhere do të dërgojë ëngjëjt’ e ti, edhe do të mbëledhë të sgjedhurit’ e ti nga të katrë erëratë, prej kandit dheut gjer mbë kant të qiellit.
28 Edhe prej drusë fikut mirrni vesh paravolinë: kur t’i bënet tani asaj dega e butë, edhe të nxierrë gjethetë, ta dini se vera ësht’ afërë.
29 Kështu edhe ju, kur të shihni këtoi se bënenë, dinia se ësht’ afërë dyervet.
30 Me të vërtetë po u thom juve, se kyj bres nukë do të shkojë, gjersa të bënenë këto të gjitha.
31 Qielli edhe dheu do të shkojënë; po fialët’ e mia nukë do të shkojënë.
32 Edhe për atë ditë, e për atë orë asndonjë s’e di, as ëngjëjtë që janë ndë qiell, as Biri, po veç Ati.
32 Vëni re, rrini sgjuarë, edhe faluni; sepse nuk’ e dini kur është koha.
33 Sepse këjo do të jetë posi një njeri ikurë ndë dhe të huaj, i cili la shtëpin’e ti, edhe ua dha pushtetnë shërbëtorëvet ti, edhe gjithë secilit punën’ e ati, edhe porositi portarinë të rrijë sgjuarë.
34 Rrini sgjuarë pra (sepse s’dini kur vien i zoti shtëpisë, mbë të ngrysurë, a ndë mesnatë, a ndë këndim të kokoshit, a ndë mëngjes).
35 Se mos vien papriturë e u gjen juve tuke fleturë.
36 Edhe ato që po u thom juve, ua thom të gjithëve: Rrini sgjuarë.”