1 et factum est cum consummasset Iesus sermones hos omnes
dixit discipulis suis
2 Scitis quia post biduum pascha fiet
et Filius hominis tradetur ut crucifigatur
3 Tunc congregati sunt principes sacerdotum et seniores populi
in atrium principis sacerdotum qui dicebatur Caiaphas
4 et consilium fecerunt ut Iesum dolo tenerent et occiderent
5 dicebant autem non in die festo
ne forte tumultus fieret in populo
6 Cum autem esset Iesus in Bethania
in domo Simonis leprosi
7 accessit ad eum mulier habens alabastrum unguenti pretiosi
et effudit super caput ipsius recumbentis
8 videntes autem discipuli indignati sunt dicentes
ut quid perditio haec
9 potuit enim istud venundari multo et dari pauperibus
10 sciens autem Iesus ait illis quid molesti estis mulieri
opus bonum operata est in me
11 nam semper pauperes habetis vobiscum
me autem non semper habetis
12 Mittens enim haec unguentum hoc in corpus meum
ad sepeliendum me fecit
13 amen dico vobis
ubicumque praedicatum fuerit hoc evangelium in toto mundo
dicetur et quod haec fecit in memoriam eius
14 Tunc abiit unus de duodecim
qui dicitur Iudas Scarioth
ad principes sacerdotum
15 et ait illis quid vultis mihi dare et ego vobis eum tradam
at illi constituerunt ei triginta argenteos
16 et exinde quaerebat oportunitatem ut eum traderet
17 prima autem azymorum
accesserunt discipuli ad Iesum dicentes
ubi vis paremus tibi comedere pascha
18 at Iesus dixit ite in civitatem ad quendam et dicite ei
magister dicit tempus meum prope est
apud te facio pascha cum discipulis meis
19 et fecerunt discipuli sicut constituit illis Iesus
et paraverunt pascha
20 Vespere autem facto
discumbebat cum duodecim discipulis
21 et edentibus illis dixit
amen dico vobis quia unus vestrum me traditurus est
22 Et contristati valde coeperunt singuli dicere
numquid ego sum Domine
23 At ipse respondens ait
qui intinguit mecum manum in parapside hic me tradet
24 Filius quidem hominis vadit sicut scriptum est de illo
vae autem homini illi per quem Filius hominis traditur
Bonum erat ei si natus non fuisset homo ille
25 Respondens autem Iudas qui tradidit eum dixit
numquid ego sum rabbi
ait illi tu dixisti
26 Cenantibus autem eis accepit Iesus panem et benedixit ac fregit
deditque discipulis suis et ait
accipite et comedite hoc est corpus meum
27 Et accipiens calicem gratias egit et dedit illis dicens
bibite ex hoc omnes
28 hic est enim sanguis meus novi testamenti
qui pro multis effunditur in remissionem peccatorum
29 dico autem vobis
non bibam amodo de hoc genimine vitis usque in diem illum
cum illud bibam vobiscum novum in regno Patris mei
30 Et hymno dicto exierunt in montem Oliveti
31 Tunc dicit illis Iesus
omnes vos scandalum patiemini in me in ista nocte
Scriptum est enim percutiam pastorem et dispergentur oves gregis
32 postquam autem resurrexero praecedam vos in Galilaeam
33 Respondens autem Petrus ait illi
et si omnes scandalizati fuerint in te ego numquam scandalizabor
34 ait illi Iesus amen dico tibi
quia in hac nocte antequam gallus cantet ter me negabis
35 Ait illi Petrus etiam si oportuerit me mori tecum non te negabo
similiter et omnes discipuli dixerunt
36 Tunc venit Iesus cum illis in villam quae dicitur Gethsemani
Et dixit discipulis suis
sedete hic donec vadam illuc et orem
37 et adsumpto Petro et duobus filiis Zebedaei
coepit contristari et maestus esse
38 Tunc ait illis tristis est anima mea usque ad mortem
sustinete hic et vigilate mecum
39 Et progressus pusillum procidit in faciem suam orans et dicens
mi Pater si possibile est transeat a me calix iste
Verumtamen non sicut ego volo sed sicut tu
40 Et venit ad discipulos et invenit eos dormientes
et dicit Petro sic non potuistis una hora vigilare mecum
41 vigilate et orate ut non intretis in temptationem
Spiritus quidem promptus est caro autem infirma
42 Iterum secundo abiit et oravit dicens
Pater mi si non potest hic calix transire nisi bibam illum
fiat voluntas tua
43 et venit iterum et invenit eos dormientes
erant enim oculi eorum gravati
44 et relictis illis iterum abiit et oravit tertio eundem sermonem dicens
45 Tunc venit ad discipulos suos et dicit illis
dormite iam et requiescite ecce adpropinquavit hora
et Filius hominis traditur in manus peccatorum
46 surgite eamus
ecce adpropinquavit qui me tradit
47 Adhuc ipso loquente ecce Iudas unus de duodecim venit
et cum eo turba multa cum gladiis et fustibus
a principibus sacerdotum et senioribus populi
48 Qui autem tradidit eum dedit illis signum dicens
quemcumque osculatus fuero ipse est tenete eum
49 et confestim accedens ad Iesum dixit have rabbi
et osculatus est eum
50 dixitque illi Iesus amice ad quod venisti
tunc accesserunt et manus iniecerunt in Iesum
et tenuerunt eum
51 Et ecce unus ex his qui erant cum Iesu
extendens manum exemit gladium suum
et percutiens servum principis sacerdotum
amputavit auriculam eius
52 tunc ait illi Iesus converte gladium tuum in locum suum
Omnes enim qui acceperint gladium gladio peribunt
53 an putas quia non possum rogare Patrem meum
et exhibebit mihi modo plus quam duodecim legiones
angelorum
54 quomodo ergo implebuntur scripturae quia sic oportet fieri
55 In illa hora dixit Iesus turbis
tamquam ad latronem existis cum gladiis et fustibus conprehendere me
cotidie apud vos sedebam docens in templo et non me tenuistis
56 Hoc autem totum factum est
ut implerentur scripturae prophetarum
tunc discipuli omnes relicto eo fugerunt
57 At illi tenentes Iesum duxerunt ad Caiaphan principem sacerdotum
ubi scribae et seniores convenerant
58 Petrus autem sequebatur eum a longe
usque in atrium principis sacerdotum
et ingressus intro sedebat cum ministris ut videret finem
59 Principes autem sacerdotum et omne concilium
quaerebant falsum testimonium contra Iesum
ut eum morti traderent
60 et non invenerunt cum multi falsi testes accessissent
Novissime autem venerunt duo falsi testes
61 et dixerunt
hic dixit possum destruere templum Dei
et post triduum aedificare illud
62 et surgens princeps sacerdotum ait illi
nihil respondes ad ea quae isti adversum te testificantur
63 Iesus autem tacebat
et princeps sacerdotum ait illi adiuro te per Deum vivum
ut dicas nobis si tu es Christus Filius Dei
64 dicit illi Iesus tu dixisti
Verumtamen dico vobis
amodo videbitis Filium hominis sedentem a dextris virtutis
et venientem in nubibus caeli
65 Tunc princeps sacerdotum scidit vestimenta sua dicens
blasphemavit quid adhuc egemus testibus
ecce nunc audistis blasphemiam
66 Quid vobis videtur
at illi respondentes dixerunt reus est mortis
67 Tunc expuerunt in faciem eius et colaphis eum ceciderunt
alii autem palmas in faciem ei dederunt
68 dicentes
prophetiza nobis Christe quis est qui te percussit
69 Petrus vero sedebat foris in atrio
et accessit ad eum una ancilla dicens et tu cum Iesu Galilaeo eras
70 at ille negavit coram omnibus dicens nescio quid dicis
71 Exeunte autem illo ianuam vidit eum alia
et ait his qui erant ibi et hic erat cum Iesu Nazareno
72 et iterum negavit cum iuramento quia non novi hominem
73 et post pusillum accesserunt qui stabant et dixerunt Petro
vere et tu ex illis es nam et loquella tua manifestum te facit
74 tunc coepit detestari et iurare quia non novisset hominem
et continuo gallus cantavit
75 Et recordatus est Petrus verbi Iesu quod dixerat
priusquam gallus cantet ter me negabis
et egressus foras ploravit amare
1 Edhe Jisuj kur mbaroj gjithë këto fialë, u tha nxënësëvet ti:
2 “E dini se pas dy diç është pashka, edhe i bir’ i njeriut epetë ndë duar për të kryqëzuarë?”
3 Atëhere u mbëlothnë kryepriftërit’ edhe shkronjësit’ edhe pleqt’ e llauzit ndë avllit të kryepriftit, që thuhej Kajafë;
4 Edhe bënjënë këshillë që ta zënë Jisunë me kobim, edhe ta vrasënë.
5 Edhe thoshinë: “Jo për të kremte, se mos bënetë trazyrë ndë gjëndëjet.”
6 Edhe Jisuj kur ishte ndë Vithani, ndë shtëpit të Simonit krromosurë,
7 Erdhi përan’ ati një grua që kishte një allavastrë me vaj ere shumë të shtrenjtë, edhe e derthte mbi kryet t’ati tek ishte tuke ndenjurë ndë mësallë.
8 Edhe nxënësit’e ati kur panë, u zemëruanë, e thanë: “Për ç’punë të humbasë këjo gjë ?
9 Sepse kyj vaj ere munt të shitej me shumë nder , edhe t’epej ndëpër të vobegjit.”
10 Edhe Jisuj si kupëtoj, u tha atyre: “Përse i epni mundime kësaj gruaje? Sepse këjo bëri punë të mirë tek unë.
11 Sepse të vobegjit’ i keni përherë me vetëhenë tuaj; po mua nuk më keni përherë.
12 Sepse këjo, kur derdhi këtë vaj ere mbi trupt tim, e bëri këtë për të kallurë mua ndë varr.
13 Me të vërtetë po u them juve: Kudo që të leçitetë kyj ungjill ndë gjithë botët, do të flitet’ edhe se ç’punë bëri këjo, që të mbahetë mënt.”
14 Atëhere një nga të dy-mbë-dhietëtë, ay që qjuhej Judhë Iskarioti, vate te kryepriftërit’e tha:
15 “Ç’do të m’ epni, edhe unë t’u ap juve atë ndër duar?”
16 Edhe ata i dhanë tridhiet’ argjënda. Edhe që mb’atëhere kërkonte kohë ta epte ndër duar.
17 Edhe ditën e parë e të pambrumievet, nxënësit’ erthnë përanë Jisujt e i thanë: “Ku do të bëjmë gati për ty të haç pashkënë?”
18 Edhe ay tha: “Shkoni ndë qytet tek akcili, edhe i thoni: Mësonjësi thotë: Koha ime ësht’ afërë; do të bënj pashkënë te ti bashkë me nxënësit’e mi.”
19 Edhe nxënësitë bënë sikundrë i porositi Jisuj, edhe bënë gati pashkënë.
20 Edhe kur u ngrys, ishte tuke ndenjurë ndë mësallë bashkë me të dy-mbë-dhietëtë.
21 Edhe ata tek ishinë tuke ngrënë, tha: “Me të vërtetë po u them juve, se një nga ju do të më trathtonjë.”
22 Edhe ata u helmuanë fort, e zunë t’i thonë gjithësecili nga ata: “Zot, mos jam unë?”
23 Edhe ay u përgjeq e tha: “Ay që ngjeu dorënë ndë kupët bashkë me mua, kyj do të më apë ndër duar.
24 I bir’i njeriut vete, sikundrë është shkruarë për atë; po mier ay njeri, prej të cilit epetë ndër duar i bir’i njeriut; është mirë për atë njeri të mos kishte lindurë.”
25 Edhe Judha, ay që e trathtoj, u përgjeq e tha: “Mos jam unë, Ravvi?” I thot ati: “Ti po thua.”
26 Edhe ata kur ishinë tuke ngrënë, Jisuj mori bukënë, edhe si e bekoj, e theu, e ua dha nxënësëvet, edhe tha: “Merrni e hani; kyj është trupi im.”
27 Edhe mori potirinë, edhe si u fal ndersë, ua dha atyre, tuke thënë:
28 “Pini të gjithë prej këti, sepse kyj është gjaku im i dhiatësë re, që derdhetë për shumë, për ndëjesën’e fajevet.
29 Edhe po u them juve, se nukë kam për të pirë që ndashti e tutje nga këjo pemë, që pjell hardhia, gjer mb’atë ditë, kur ta pi të re bashkë me ju ndë mbëretërit të tim Eti.”
30 Edhe ata si psallnë, duallnë ndë malt të Ullinjvet.
31 Atëhere Jisuj u thot’ atyre: “Gjithë ju do të skandhaliseni mbë mua këtë natë; sepse është shkruarë: “Do t’i bie bariut, edhe dhënt’ e tufësë do të përndahenë.”
32 Edhe passi të ngjallem unë, do të vete përpara jush ndë Galilet.
33 Edhe Pietri u përgjeq e i tha: “Edhe të gjithë ndë u skandhalisçinë mbë ty, unë nukë do të skandhalisem kurrë.”
34 Jisuj i tha: “Me të vërtetë po të them, se këtë natë, para se të këndonjë gjeli, tri herë do të më mohonjç.”
35 Pietri i thotë: “Edhe ndë u dashtë të vdes unë bashkë me tyj, nukë do të mohonj tyj.” Kështu thanë edhe gjithë nxënësitë.
36 Atëhere Jisuj vien bashkë me ata ndë një fshat që thuhetë Gjethsimani; edhe u thotë nxënësëvet: “Rrini aty, gjersa të vete e të falem atie.”
37 Edhe mori me vetëhe Pietrin’ edhe të dy bijt’ e Zevedheut, e zuri të hidhëronet’ edhe t’i vinjë rëndë.
38 Atëhere u thot’ atyre: “Shpirti im ësht’ i hidhëruarshim gjer mbë vdekëje; mbetuni këtu, edhe rrini squarë bashkë me mua.
39 Edhe si vate pakëzë më tej, ra me faqe përmbys, tuke falur’ e tuke thënë: “Ati im, ndë qoftë se munt të bënetë, le të hiqetë prej meje këjo kupë; po jo si dua unë, po si të duaç ti.”
40 Edhe vien te nxënësitë, e i gjen tuke fjeturë, edhe i thotë Pietrit: “Kështu nukë munttë të rrini squarë një orë bashkë me mua;
41 Rrini squarë edhe faluni, që të mos hyni ndë ngasëje; sepse shpirti ësht ’ i gatishim, po mishi ësht’ i pafuqishim.
42 Përsëri për së dyti vate edhe u fal, tuke thënë: “Ati im, ndë qoftë se nukë munt të hiqetë prej meje këjo kupë, që të mos e pi atë, u bëftë ënda jote.”
43 Edhe erdhi e i gjen përsëri tuke fjeturë; sepse syt’ e atyre ishinë rënduarë.
44 Edhe si i la ata, vate përsëri e u fal për së treti, tuke thënë po atë fialë.
45 Atëhere vien te nxënësit’ e ti edhe u thot’ atyre: “Flini pra, edhe prëhi; ja tek u afrua ora, edhe i bir’ i njeriut epetë ndë duar të fajtorëvet.
46 Ngreuni, le të vemi; ja tek u afrua ay që do të më apë ndër duar.”
47 Edhe ay kur ishte po tuke folurë, ja tek erdhi Judha, një nga të dy-mbë-dhietëtë, edhe bashkë me atë erthnë shumë gjëndëje me thika e me dru nga an’ e krye-priftërëvet edhe pleqvet llauzit.
48 Edhe ay që e ep atë ndër duar u dha atyre shenjë, tuke thënë: “Atë që të puth unë, ay është; zireni atë.”
49 Edhe përnjëherë erdhi përanë Jisujt e tha: “Gëzonu, Ravvi”; edhe e puthi.
50 Edhe Jisuj i tha: “Mik, përse erdhe?” Atëhere u afruanë, e vunë duarëtë mbi Jisunë, edhe e zunë.
51 Edhe ja një nga ata që ishinë bashkë me Jisunë ngjati dorënë, e nxori thikën’ e ti, edhe i ra shërbëtorit të kryepriftit, e i preu veshinë.
52 Atëhere Jisuj i thot’ ati: “Këthe thikënë tënde ndë vënt të saj; sepse gjith’ ata që vënë dorë mbë thikë, prej thike do të humbasënë.
53 Apo të duketë se nukë munt ndashti t’i lutem tim Eti, edhe do të më nxierrë përpara më tepërë se dy-mbë-dhietë legjeona ëngjëjsh?
54 Qysh do të mbushenë pra shkronjatë, se kështu gjan të bënetë?”
55 Mb’ atë orë Jisuj i tha gjëndëjesë: “Posi mbë kursarë keni dalë me thika e me dru të më zëri. Përdita rrinjam te ju tuke mësuarë ndë hieroret, edhe nukë më zutë.
56 Po gjithë këjo u bë, që të mbushenë shkronjat’ e profitëvet.” Atëhere gjithë nxënësitë e lanë, e iknë.
57 Edhe ata si zunë Jisunë, e prunë te Kajafa kryeprifti, atie ku ishinë mbëledhurë shkronjësit’ edhe pleqtë.
58 Po Pietri i vate prapa për së largu, gjer ndë avllit të kryepriftit; edhe si hyri brenda, rrinte bashkë me shërbëtorët, që të shohë të pastajmenë.
59 Edhe kryepriftërit’ e pleqt’ e gjithë bashkëndenjia kërkoninë martiri të rreme kundrë Jisujt, që ta vrisinë atë, po nukë gjetnë.
60 Edhe ndonëse erthnë shumë martirë të rrem, po nukë gjetnë.
61 Edhe pastaj erthnë dy martirë të rrem, e thanë: Kyj tha, se : Munt të prish tempullin’ e Perëndisë, edhe për tri dit ta ndërtonj atë.
62 Edhe kryeprifti u ngre e i tha: “Nukë përgjigjesh fare? Ç’martirisnjënë këta kundrë teje?”
63 Po Jisuj nukë bënte zë. Edhe kryeprifti u përgjeq e i tha: “Të vë mbë be për Perëndin’ e gjallë, të na thuaç, ndë je ti Krishti, i bir’i Perëndisë.”
64 Jisuj i thot’ ati: “Ti po thua; po unë po u them juve, se Që ndashti e paskëtaj do të shihni të birr’e njeriut tuke ndenjurë mb’anë të diathtë të fuqisë, edhe tuke ardhurë mbi ret të qiellit.”
65 Atëhere kryeprifti çori rrobet’ e tija, tuke thënë, se: “Vllasfimisi. Ç’nevojë kemi më për martirë? Ja ndashti tek e dëgjuatë vllasfimin’ e ati.
66 Si u duketë juve?” Edhe ata u përgjeqnë e thanë:
67 “Është fajtuar për vdekëje.” Atëhere i pështynë ati ndër sy, edhe i ranë me shuplaka; edhe të tierë i ranë me shufra, tuke thënë:
68 “Profiteps-na, o Krisht, cili ësht’ ay që të ra?”
69 Edhe Pietri rrinte përjashta ndë avlli; edhe i erdhi përanë një shërbëtore tuke thënë: :Edhe ti ishnje bashkë me Jisu Galileasinë.”
70 Po ay e mohoj përpara të gjithëve, tuke thënë:
71 “Nukë di se ç’thua.” Edhe ay kur dolli ndë derët të avllisë, e pa atë një tiatërë, edhe u thot’ atyre që ishinë atie: “Edhe kyj ish bashkë me Jisu Nazareasinë.”
72 Edhe përsëri e mohoj me be, se: “Nuk’e njoh atë njeri.”
73 Edhe pas pakëzë erthnë përan’ ati ata që ishinë tuke ndenjurë, e i thanë Pietrit: “Me të vërtetë edhe ti je nga ata, sepse edhe të foluritë tat të dëften tyj.”
74 Atëhere zuri të nëmnjë e të bënjë be, se: “Nuk’ e njoh atë njeri.”
75 Edhe përnjëherë këndoj gjeli. Atëhere i ra ndër mënt Pietrit fial’ e Jisujit që i pat thënë, se: “Përpara se të këndonjë gjeli, tri herë do të më mohonjç”; edhe dolli jashtë, e qjau hidhurë.