1 Tunc Iesus locutus est ad turbas et discipulos suos
2 dicens
super cathedram Mosi sederunt scribae et Pharisaei
3 omnia ergo quaecumque dixerint vobis servate et facite
secundum opera vero eorum nolite facere
dicunt enim et non faciunt
4 Alligant autem onera gravia et inportabilia
et inponunt in umeros hominum
digito autem suo nolunt ea movere
5 Omnia vero opera sua faciunt ut videantur ab hominibus
dilatant enim phylacteria sua
et magnificant fimbrias
6 amant autem primos recubitus in cenis
et primas cathedras in synagogis
7 et salutationes in foro
et vocari ab hominibus rabbi
8 Vos autem nolite vocari rabbi
unus enim est magister vester
omnes autem vos fratres estis
9 et patrem nolite vocare vobis super terram
unus enim est Pater vester qui in caelis est
10 nec vocemini magistri quia magister vester unus est Christus
11 qui maior est vestrum erit minister vester
12 Qui autem se exaltaverit humiliabitur
et qui se humiliaverit exaltabitur
13 Vae autem vobis scribae et Pharisaei hypocritae
quia clauditis regnum caelorum ante homines
vos enim non intratis nec introeuntes sinitis intrare
15 Vae vobis scribae et Pharisaei hypocritae
quia circuitis mare et aridam ut faciatis unum proselytum
et cum fuerit factus facitis eum filium gehennae duplo quam vos
16 vae vobis duces caeci
qui dicitis quicumque iuraverit per templum nihil est
qui autem iuraverit in aurum templi debet
17 stulti et caeci quid enim maius est
aurum an templum quod sanctificat aurum
18 et quicumque iuraverit in altari nihil est
quicumque autem iuraverit in dono quod est super illud debet
19 caeci quid enim maius est
donum an altare quod sanctificat donum
20 qui ergo iurat in altare
iurat in eo et in omnibus quae super illud sunt
21 et qui iuraverit in templo
iurat in illo et in eo qui inhabitat in ipso
22 et qui iurat in caelo
iurat in throno Dei et in eo qui sedet super eum
23 Vae vobis scribae et Pharisaei hypocritae
quia decimatis mentam et anethum et cyminum
et reliquistis quae graviora sunt legis
iudicium et misericordiam et fidem
haec oportuit facere et illa non omittere
24 Duces caeci excolantes culicem camelum autem gluttientes
25 Vae vobis scribae et Pharisaei hypocritae
quia mundatis quod de foris est calicis et parapsidis
intus autem pleni sunt rapina et inmunditia
26 Pharisaee caece munda prius quod intus est calicis et parapsidis
ut fiat et id quod de foris est mundum
27 Vae vobis scribae et Pharisaei hypocritae
quia similes estis sepulchris dealbatis
quae a foris parent hominibus speciosa
intus vero plena sunt ossibus mortuorum et omni spurcitia
28 sic et vos a foris quidem paretis hominibus iusti
intus autem pleni estis hypocrisi et iniquitate
29 Vae vobis scribae et Pharisaei hypocritae
quia aedificatis sepulchra prophetarum
et ornatis monumenta iustorum
30 et dicitis si fuissemus in diebus patrum nostrorum
non essemus socii eorum in sanguine prophetarum
31 itaque testimonio estis vobismet ipsis
quia filii estis eorum qui prophetas occiderunt
32 Et vos implete mensuram patrum vestrorum
33 serpentes genimina viperarum
quomodo fugietis a iudicio gehennae
34 Ideo ecce ego mitto ad vos prophetas et sapientes et
scribas
ex illis occidetis et crucifigetis
et ex eis flagellabitis in synagogis vestris
et persequemini de civitate in civitatem
35 ut veniat super vos omnis sanguis iustus
qui effusus est super terram a sanguine Abel iusti
usque ad sanguinem Zacchariae filii Barachiae
quem occidistis inter templum et altare
36 amen dico vobis venient haec omnia super generationem istam
37 Hierusalem Hierusalem quae occidis prophetas
et lapidas eos qui ad te missi sunt
quotiens volui congregare filios tuos
quemadmodum gallina congregat pullos suos sub alas et noluisti
38 ecce relinquitur vobis domus vestra deserta
39 dico enim vobis non me videbitis amodo donec dicatis
benedictus qui venit in nomine Domini
1 Atëhere Jisuj i foli gjëndëjesë edhe nxënësëvet ti,
2 Tuke thënë: “Shkronjësit’ edhe Farisejtë ndenjnë mbi front të Mojsiut.
3 Gjithë sa t’u thonë pra juve t’i ruani, ruani edhe bëni; po pas punëravet atyre mos bëni; sepse thonë edhe nukë bënjënë.
4 Sepse lithnjënë barrë të rënda që nukë mbahenë, edhe i vënë përmbi kurrist të njerëzëvet; po me gjishtin’ e tyre nukë duanë t’i luanjënë.
5 Edhe gjithë punët’ e tyre i bënjënë që të dukenë ndër njerëzit; edhe sgjeronjënë ruajtëjet’ e tyre, edhe madhonjënë cepat’ e rrobevet tyre;
6 Edhe duanë kryet’ e mësallësë ndëpër darkat, edhe vëndet’ e parë ndëpër sinagogjit;
7 Edhe të përshëndeturatë ndëpër tregjet, edhe të qjuhenë nga njerëzitë: Ravvi, Ravvi.
8 Po ju mos qjuhi Ravvi, sepse një është mësonjësi juaj, Krishti. Edhe të gjithë ju jeni vëllezërë.
9 Edhe mos qjuani ndonjë atë për ju mbi dhet; sepse një është Ati juaj, ay që është ndë qiejet.
10 As mos qjuhi mësonjësë; sepse një është mësonjësi juaj, Krishti.
11 Po më i madhi prej jush do të jetë punëtori juaj.
12 Edhe kush të lartësonjë vetëhen’e ti, do t’ungjetë; edhe kush të ungjnjë vetëhen’e ti, do të lartësonetë.
13 Po mierët ju Shkronjës’ edhe Farisenj, ipokritërë; sepse mbyllni mbëretërin’ e qiejevet përpara njerëzëvet; sepse nukë hyni ju, nukë lini të hynjënë as ata që hynjënë.
14 Mierët ju shkronjës’ edhe Farisenj, ipokritërë, sepse hani shtëpiat’ e të vejavet, edhe këtë e bëni me shkak se bëni të falura të gjata, përandaj do të merrni më tepërë mundim.
15 Mierët ju shkronjës’ e Farisenj, ipokritërë; se kërkoni detin’ edhe tokënë për të bërë një të këthyerë; si të bënetë, e bëni atë bir gjehene dy piesë më tepërë se vetëhenë tuaj.
16 Mierët ju udhëheqësë të verburë, që thoni, se: “Kush të bënjë be për tempullinë, nuk’ është gjë; po kush të bënjë be për arin’ e tempullit, bënetë detuar.”
17 Të marrë edhe të verburë! Sepse cili është më i math: ari, apo tempulli që shënjtëron arinë?
18 Edhe Kush të bënjë be për therorenë, nuk’ është gjë; po kush të bënjë be për dhurëtinë që është mbi atë, bënetë detuar.
19 Të marrë edhe të verburë! Sepse cila është më e madhe, dhurëtia, apo therorja që shënjtëron dhurëtinë?
20 Ay pra që të bënjë be mbë therorenë, bën be për atë, edhe për gjith’ ato që janë përmbi atë.
21 Edhe ay që të bënjë be për tempullinë, bën be për atë, edhe për atë që rri nd’atë.
22 Edhe ay që bën be për qiellt, bën be për front të Perëndisë, edhe për atë që rri mbi atë.
23 Mierët ju shkronjës’ edhe Farisenj, ipokritër; sepse epni të dhietën’ e mendrëzë, e marajt, e qiminonit; edhe keni lënë më të rëndat’ e nomit, gjyqin’ edhe përdëllimin’ edhe besënë; këto gjan t’i bëni, edhe ato mos t’i lini.
24 Udhëheqësë të verburë, që shtrythni mishkonjënë, edhe kamillen’ e përpini.
25 Mierët ju shkronjës’ edhe Farisenj, ipokritërë; sepse qëroni të përjashtëmen’ e potirit edhe të kupësë, po përbrënda janë plot me rrëmbyerëje edhe me të pambajturë vetëhesë.
26 Farise i verburë, qëro më përpara të përbrënçimen’ e potirit edhe të kupësë, që të bënet’ e qëruarë edhe e përjashtëmeja e atyre.
27 Mierët ju shkronjës’ edhe Farisenj, ipokritërë; sepse gjani me varre të lyerë me këlqere, të cilëtë përjashta dukenë të bukurë, po përbrënda janë plot me eshtëra të vdekurish, e çdo farë ndryrësire.
28 Kështu edhe ju, përjashta dukeni të drejtë te njerëzitë, po përbrënda jeni plot me ipokrisi e me panomi.
29 Mierët ju shkronjës’ edhe Farisenj, ipokritërë; sepse ndërtoni varret’ e profitëvet, edhe stolisni mnimoret’e të drejtëvet.
30 Edhe thoni: Ndë qoftë se ishëm ne ndë dit të atërëvet tanë, nukë do të ishëm piesëtarë me ata ndë gjak të profitëvet.
31 Kaqë sa martirisni për vetëhenë tuaj, se jeni të bijt’ e atyre që vranë profitëritë.
32 Mbushni edhe ju masën’ e atërëvet tuaj.
33 Gjarpinj, këlysh nepërkash, qysh do t’ ikni nga dënimi gjehenësë?
34 Përandaj, ja unë te do të dërgonj te ju profitërë, edhe të diturë, edhe shkronjësë, edhe ca nga ata do t’i vrisni e do t’i kryqëzoni, edhe ca nga ata do t’i rrihni ndëpër sinagogjit tuaja, edhe do t’i ndiqni prej një qyteti mbë tiatrinë qytet;
35 Që të vinjë mbë ju çdo gjak i drejtë që është derdhurë mbi dhet, që nga gjaku i Avelit të drejtë e gjer mbë gjakt të Zaharisë, të birit të Varahiut, të cilin’ e vratë ndë mest të tempullit edhe të theroresë.
36 Me të vërtetë po u them juve: Gjithë këto do të vinjënë përmbi këtë bres.
37 Jerusalim, Jerusalim, që vret profitëritë, edhe rreh me gur’ ata që janë dërguarë te ti, sa herë desha të mbëledh bijt’ e tu, sikundrë pula mbëleth zoqt’ e saj ndënë fletët, po nukë deshtë?
38 Ja shtëpia juaj te po u lihetë e shkretë.
39 Sepse po u them juve: Nukë do të më shihni paskëtaj, gjersa të thoni: I bekuar’ ësht’ ay që vien mb’emërit të Zotit.