1 Et cum adpropinquassent Hierosolymis
et venissent Bethfage ad montem Oliveti
tunc Iesus misit duos discipulos
2 dicens eis
ite in castellum quod contra vos est
et statim invenietis asinam alligatam et pullum cum ea
solvite et adducite mihi
3 et si quis vobis aliquid dixerit
dicite quia Dominus his opus habet
et confestim dimittet eos
4 Hoc autem factum est
ut impleretur quod dictum est per prophetam
dicentem
5 dicite filiae Sion
ecce rex tuus venit tibi mansuetus
et sedens super asinam et pullum filium subiugalis
6 Euntes autem discipuli fecerunt
sicut praecepit illis Iesus
7 et adduxerunt asinam et pullum
et inposuerunt super eis vestimenta sua
et eum desuper sedere fecerunt
8 plurima autem turba straverunt vestimenta sua in via
alii autem caedebant ramos de arboribus et sternebant in via
9 Turbae autem quae praecedebant et quae sequebantur
clamabant dicentes osanna Filio David
benedictus qui venturus est in nomine Domini
osanna in altissimis
10 Et cum intrasset Hierosolymam
commota est universa civitas dicens quis est hic
11 populi autem dicebant
hic est Iesus propheta a Nazareth Galilaeae
12 Et intravit Iesus in templum Dei
et eiciebat omnes vendentes et ementes in templo
et mensas nummulariorum et cathedras vendentium columbas evertit
13 et dicit eis scriptum est domus mea domus orationis vocabitur
vos autem fecistis eam speluncam latronum
14 Et accesserunt ad eum caeci et claudi in templo et sanavit eos
15 Videntes autem principes sacerdotum et scribae mirabilia quae fecit
et pueros clamantes in templo et dicentes
osanna Filio David
indignati sunt
16 et dixerunt ei
audis quid isti dicant
Iesus autem dicit eis utique
numquam legistis quia ex ore infantium et lactantium perfecisti laudem
17 Et relictis illis abiit foras extra civitatem in Bethaniam ibique mansit
18 mane autem revertens in civitatem esuriit
19 et videns fici arborem unam secus viam venit ad eam
et nihil invenit in ea nisi folia tantum
et ait illi numquam ex te fructus nascatur in sempiternum
et arefacta est continuo ficulnea
20 et videntes discipuli mirati sunt dicentes
quomodo continuo aruit
21 Respondens autem Iesus ait eis amen dico vobis
si habueritis fidem et non haesitaveritis
non solum de ficulnea facietis
sed et si monti huic dixeritis tolle et iacta te
in mare fiet
22 Et omnia quaecumque petieritis in oratione credentes accipietis
23 Et cum venisset in templum
accesserunt ad eum docentem principes sacerdotum et seniores populi
dicentes
in qua potestate haec facis et quis tibi dedit hanc potestatem
24 respondens Iesus dixit illis
interrogabo vos et ego unum sermonem
quem si dixeritis mihi
et ego vobis dicam in qua potestate haec facio
25 baptismum Iohannis unde erat e caelo an ex hominibus
at illi cogitabant inter se dicentes
si dixerimus e caelo dicet nobis quare ergo non credidistis illi
26 si autem dixerimus ex hominibus timemus turbam
omnes enim habent Iohannem sicut prophetam
27 et respondentes Iesu dixerunt nescimus
ait illis et ipse
nec ego dico vobis in qua potestate haec facio
28 Quid autem vobis videtur
homo habebat duos filios
et accedens ad primum dixit
fili vade hodie operare in vinea mea
29 ille autem respondens ait nolo
postea autem paenitentia motus abiit
30 accedens autem ad alterum dixit similiter
at ille respondens ait eo domine et non ivit
31 quis ex duobus fecit voluntatem patris
dicunt novissimus
dicit illis Iesus amen dico vobis
quia publicani et meretrices praecedunt vos in regno Dei
32 venit enim ad vos Iohannes in via iustitiae et non credidistis ei
publicani autem et meretrices crediderunt ei
vos autem videntes nec paenitentiam habuistis postea ut crederetis ei
33 Aliam parabolam audite
homo erat pater familias qui plantavit vineam
et sepem circumdedit ei
et fodit in ea torcular et aedificavit turrem
et locavit eam agricolis et peregre profectus est
34 cum autem tempus fructuum adpropinquasset
misit servos suos ad agricolas ut acciperent fructus eius
35 et agricolae adprehensis servis eius
alium ceciderunt alium occiderunt alium vero lapidaverunt
36 iterum misit alios servos plures prioribus
et fecerunt illis similiter
37 novissime autem misit ad eos filium suum dicens
verebuntur filium meum
38 agricolae autem videntes filium dixerunt intra se hic est heres
venite occidamus eum et habebimus hereditatem eius
39 et adprehensum eum eiecerunt extra vineam et occiderunt
40 cum ergo venerit dominus vineae quid faciet agricolis illis
41 aiunt illi malos male perdet
et vineam locabit aliis agricolis
qui reddant ei fructum temporibus suis
42 dicit illis Iesus numquam legistis in scripturis
lapidem quem reprobaverunt aedificantes hic factus est in caput anguli
a Domino factum est istud et est mirabile in oculis nostris
43 ideo dico vobis quia auferetur a vobis regnum Dei
et dabitur genti facienti fructus eius
44 et qui ceciderit super lapidem istum confringetur
super quem vero ceciderit conteret eum
45 Et cum audissent principes sacerdotum et Pharisaei parabolas eius
cognoverunt quod de ipsis diceret
46 et quaerentes eum tenere timuerunt turbas
quoniam sicut prophetam eum habebant
1 Edhe kur u afruanë ndë Jerusalim, edhe erthnë ndë Vithfagji ndaj malit ullinjvet, atëhere Jisuj dërgoj dy nxënësë, tuke u thënë atyre:
2 “Shkoni mb’ atë fshat që është përkundruell juve; edhe përnjëherë do të gjeni një gomare lidhurë, edhe një pulisht bashkë me atë; sgjidhini e m’i bini.
3 Edhe ndë u thëntë gjë juve ndonjë njeri , i thoni, se Zoti ka nevojë për atë; edhe përnjëherë do t’i dërgonjë ata.”
4 Edhe gjithë këjo u bë, që të mbushetë ç’është thënë nga profiti, që thotë:
5 “Thoni së bijësë Sionësë: Ja mbëreti yt tek po të vien i butë, edhe hipurë mbi gomare, edhe mbi pulisht bir shtëse.”
6 Edhe nxënësitë si vanë, edhe bënë sikundrë i urdhëroj ata Jisuj, prunë gomaren. edhe pulishtinë;
7 Edhe vunë mbi ata rrobet’ e tyre edhe e hipnë atë sipër atyre.
8 Edhe më e shum’ e gjëndëjesë shtruanë rrobet’ e tyre mb’ udhë; edhe të tierë këputninë dega drush, e i shtroninë mb’ udhë.
9 Edhe gjëndëja që shkoninë përpara edhe ata që i vininë prapa bërtitninë, tuke thënë: “Hosanna mbë të birin’e Dhavidhit; i bekuar’ësht’ay që vien mb’emërit Zotit; Hosanna mbë të lartatë.”
10 Edhe ay kur hyri ndë Jerusalim, u tunt gjithë qyteti tuke thënë: Cili është kyj?
11 Edhe gjëndëja thoshinë: Kyj është Jisuj, profiti, që është nga Nazareti i Galilesë.
12 Edhe Jisuj hyri ndë hieroret të Perëndisë, edhe nxori jashtë gjith’ ata që shisnin’ e blininë ndë hieroret, edhe përmbysi truvezat’e truvezarëvet, edhe fronet’ e aryre që shisninë pëllumbatë.
13 Edhe u thot’ atyre: “Është shkruarë “Shtëpia ime do të qjuhetë shtëpi lutëje”; edhe ju e bët’ atë “shpellë viedhësish”.
14 Edhe i erthnë përanë të verbur’ e çala ndë hieroret; edhe i shëroj ata.
15 Po kryepriftërit’ edhe shkronjësitë kur panë çudiratë që bëri, edhe çunatë tuke bërtiturë ndë hieroret, e tuke thënë: “Hosanna mbë të birin’e Dhavidhit”, u zemëruanë, edhe i than’ ati:
16 “Dëgjon se ç’thonë këta?” Edhe Jisuj u thot’ atyre: “Po; kurrë s’keni kënduarë: “Se nga goj’e foshnjavet edhe nga goj’ e atyre që pinë sisë bëre gati lavdim?”
17 Edhe si i la ata, dolli jashtë qytetit ndë Vithani, edhe shkoj natën’ atie.
18 Edhe ndë mëngjes kur u këthye ndë qytet, i erdhi uri.
19 Edhe kur pa një dru fiku mb’ udhë, erdhi mb’ atë, po nukë gjeti gjë mb’ atë, veç gjethe vetëmë, edhe i thotë: “Mos u bëftë më pemë prej teje për gjithë jetënë.” Edhe druj’ e fikut përnjëherë u tha.
20 Edhe nxënësitë kur panë, u çuditnë, e thanë: “Qysh u tha druj’ e fikut përnjëherë!”
21 Edhe Jisuj u përgjeq e u tha atyre: “Me të vërtetë po u them juve, ndë paçi besë, edhe të mos jeni me dy mëndëje, jo vetëmë këtë të drusë fikut keni për të bërë, po edhe këti mali ndë i thënçi: Ngreu edhe bierë ndë det, do të bënetë.
22 Edhe gjithë sa të lypni ndë lutjet, tuke pasurë besë, do t’i merrni.”
23 Edhe kur erdhi ndë hieroret, i erthnë përan’ ati, atie ku mësonte, kryepriftërit’ edhe pleqt’ e llauzit, e thoshinë: “Me çfarë pushteti bën këto? Edhe kush ta ka dhënë këtë pushtet?”
24 Edhe Jisuj u përgjeq e u tha atyre: “Do t’u pyes edhe unë juve një fialë, që ndë ma thënçi, edhe unë do t’u them juve me çfarë pushteti bënj këto.
25 Pagëzimi Joannit nga ishte? Nga qielli, a nga njerëzitë?” Edhe ata mendoneshinë me vetëhen’ e tyre, tuke thënë: “Ndë thënçim: Nga qielli, do të na thotë: Përse nuk’i mbesuatë pra?
26 Edhe ndë thënçim: Nga njerëzitë, kemi frikë prej gjëndëjesë; sepse të gjithë e kanë Joanninë për profit.”
27 Edhe iu përgjeqnë Jisujt, e i thanë: “Nuk e dimë.” Edhe ay u tha atyre: “As unë s’u them juve me çfarë pushteti bënj këto.
28 Edhe qysh u duketë juve? Një njeri kishte dy bij; edhe erdhi tek i pari e i tha: Bir, shko sot e puno ndë vështë tim.
29 Edhe ay u përgjeq e tha: Nukë dua; po pastaj u pendua, edhe vate.
30 Edhe erdhi tek i dyti, e i tha po ashtu; edhe ay u përgjeq e tha: Unë vete Zot; edhe nukë vate.
31 Cili nga këta të dy bëri dashurimin’ e t’et?” I thonë: “I pari.” Jisuj u thot’ atyre: “Me të vërtetë po u them juve, se kumerqarët’ edhe kurvatë venë më përpara se ju ndë mbëretërit të Perëndisë.
32 Sepse Joanni erdhi te ju ndë udhë drejtërie, edhe nuk’ i mbesuatë; po kumerqarët’ e kurvat’ i mbesuanë; edhe ju si patë, nuk’ u penduatë pastaj, që t’i besoni.
33 Dëgjoni një tiatërë paravoli: Një njeri ishte zot shtëpie, i cili mbolli një vështë, edhe e thuri me garth, edhe rëmoj mb’ atë një tirë, edhe ndërtoj një pirk; edhe e dha atë ndër bujq, edhe iku ndë dhe të huajë.
34 Edhe kur u afërua koh’ e pemëvet, dërgoj shërbëtorët’ e ti te bujqitë, që të marrënë pemët’ e ati.
35 Edhe bujqitë zunë shërbëtorët’ e ati, e njërin’ e rrahnë, e tietrin’ e vranë, e tietrinë e vranë me gurë.
36 Përsëri dërgoj të tierë shërbëtorë, më tepërë se të parëtë, po ashtu ua bënë edhe atyre.
37 Edhe pastaj dërgoj të birrë tek ata, tuke thënë se: “Tim birit do t’i kenë turp.”
38 Po bujqitë kur panë të birinë, thanë njëri tiatrit: “Kyj është trashëgimtari; ejani ta vrasëmë, edhe të mbajëmë trashëgimin’ e ati.”
39 Edhe si e zunë, e nxuarnë jashtë vështit, edhe e vranë.
40 Kur të vinjë pra i zoti vështit, ç’do t’u bënjë atyre bujqve?
41 I thonë: “Keq e më keq do t’i prishnjë, edhe vështinë do t’ua apë të tierë bujqve, të cilëtë do t’ia apënë pemëtë ndë kohë t’atyre.”
42 Jisuj u thot’ atyre: “Kurrë s’keni kënduarë ndë shkronjat: “Atë gur që s’e pëlqyen’ ata që ndërtonjënë, kyj u bë për krye cepi; nga Zoti u bë këjo, edhe ësht’ e çudiçime ndë syt tanë?”
43 Përandaj po u them juve, se mbëretëri’ e Perëndisë do të merretë nga ju, edhe do të epetë mbë një komp që bën pemët’e asaj.
44 Edhe ay që të bierë mbi këtë gur, do të copëtonetë; edhe mbi atë që të bierë, do ta dërrmonjë.
45 Edhe kryepriftërit’ edhe Farisejtë kur dëgjuanë paravoliat’ e ati, e kupëtuanë, se thotë për ata.
46 Edhe kërkoninë ta zënë, po patnë frikë gjëndëjenë, sepse e kishinë si profit.