1 Una autem sabbati valde diluculo venerunt ad monumentum
portantes quae paraverant aromata
2 et invenerunt lapidem revolutum a monumento
3 et ingressae non invenerunt corpus Domini Iesu
4 et factum est dum mente consternatae essent de isto
ecce duo viri steterunt secus illas in veste
fulgenti
5 Cum timerent autem et declinarent vultum in terram
dixerunt ad illas quid quaeritis viventem cum mortuis
6 non est hic sed surrexit
recordamini qualiter locutus est vobis
cum adhuc in Galilaea esset
7 dicens
quia oportet Filium hominis tradi in manus hominum peccatorum
et crucifigi et die tertia resurgere
8 et recordatae sunt verborum eius
9 Et regressae a monumento
nuntiaverunt haec omnia illis undecim et ceteris omnibus
10 Erat autem Maria Magdalene et Iohanna et Maria Iacobi
et ceterae quae cum eis erant
quae dicebant ad apostolos haec
11 et visa sunt ante illos sicut deliramentum verba ista
et non credebant illis
12 Petrus autem surgens cucurrit ad monumentum
et procumbens videt linteamina sola posita
et abiit secum mirans quod factum fuerat
13 et ecce duo ex illis ibant ipsa die in castellum
quod erat in spatio stadiorum sexaginta ab Hierusalem
nomine Emmaus
14 et ipsi loquebantur ad invicem de his omnibus quae acciderant
15 et factum est dum fabularentur et secum quaererent
et ipse Iesus adpropinquans ibat cum illis
16 oculi autem illorum tenebantur ne eum agnoscerent
17 et ait ad illos
qui sunt hii sermones quos confertis ad invicem ambulantes
et estis tristes
18 et respondens unus cui nomen Cleopas dixit ei
tu solus peregrinus es in Hierusalem
et non cognovisti quae facta sunt in illa his diebus
19 quibus ille dixit quae
et dixerunt de Iesu Nazareno qui fuit vir propheta
potens in opere et sermone coram Deo et omni populo
20 et quomodo eum tradiderunt summi sacerdotum
et principes nostri in damnationem mortis
et crucifixerunt eum
21 nos autem sperabamus quia ipse esset redempturus Israhel
et nunc super haec omnia tertia dies hodie
quod haec facta sunt
22 sed et mulieres quaedam ex nostris terruerunt nos
quae ante lucem fuerunt ad monumentum
23 et non invento corpore eius venerunt dicentes
se etiam visionem angelorum vidisse qui dicunt eum vivere
24 et abierunt quidam ex nostris ad monumentum
et ita invenerunt sicut mulieres dixerunt
ipsum vero non viderunt
25 et ipse dixit ad eos o stulti et tardi corde ad credendum
in omnibus quae locuti sunt prophetae
26 nonne haec oportuit pati Christum et ita intrare in gloriam suam
27 et incipiens a Mose et omnibus prophetis
interpretabatur illis in omnibus scripturis quae de ipso erant
28 et adpropinquaverunt castello quo ibant
et ipse se finxit longius ire
29 et coegerunt illum dicentes mane nobiscum
quoniam advesperascit et inclinata est iam dies
et intravit cum illis
30 et factum est dum recumberet cum illis
accepit panem et benedixit ac fregit et porrigebat illis
31 et aperti sunt oculi eorum et cognoverunt eum
et ipse evanuit ex oculis eorum
32 et dixerunt ad invicem
nonne cor nostrum ardens erat in nobis
dum loqueretur in via et aperiret nobis scripturas
33 et surgentes eadem hora regressi sunt in Hierusalem
et invenerunt congregatos undecim
et eos qui cum ipsis erant
34 dicentes
quod surrexit Dominus vere et apparuit Simoni
35 et ipsi narrabant quae gesta erant in via
et quomodo cognoverunt eum in fractione panis
36 Dum haec autem loquuntur
Iesus stetit in medio eorum et dicit eis
pax vobis ego sum nolite timere
37 conturbati vero et conterriti existimabant se spiritum videre
38 et dixit eis
quid turbati estis et cogitationes ascendunt in corda vestra
39 videte manus meas et pedes quia ipse ego sum
palpate et videte quia spiritus carnem et ossa non habet
sicut me videtis habere
40 et cum hoc dixisset ostendit eis manus et pedes
41 Adhuc autem illis non credentibus et mirantibus prae gaudio
dixit habetis hic aliquid quod manducetur
42 at illi obtulerunt ei partem piscis assi et favum mellis
43 et cum manducasset coram eis sumens reliquias dedit eis
44 Et dixit ad eos
haec sunt verba quae locutus sum ad vos
cum adhuc essem vobiscum
quoniam necesse est impleri omnia
quae scripta sunt in lege Mosi et prophetis et psalmis de me
45 tunc aperuit illis sensum ut intellegerent scripturas
46 et dixit eis quoniam sic scriptum est
et sic oportebat Christum pati
et resurgere a mortuis die tertia
47 et praedicari in nomine eius paenitentiam et remissionem peccatorum in
omnes gentes
incipientibus ab Hierosolyma
48 vos autem estis testes horum
49 et ego mitto promissum Patris mei in vos
vos autem sedete in civitate
quoadusque induamini virtutem ex alto
50 eduxit autem eos foras in Bethaniam
et elevatis manibus suis benedixit eis
51 et factum est dum benediceret illis recessit ab eis
et ferebatur in caelum
52 et ipsi adorantes regressi sunt in Hierusalem cum gaudio magno
53 et erant semper in templo
laudantes et benedicentes Deum amen
EXPLICIT EVANGELIUM SECUNDUM LUCAM1 Edhe ditën’ e parë të javësë, fort që me natë, erthnë mbi varrt, e prunë ato erërat’ e mira, që kishinë bërë gati; edhe ca veta bashkë me ato.
2 Edhe gjetnë gurrë rrukullisurë prej varrit.
3 Edhe si hynë brënda, s’gjetnë trupin’ e Zotit Jisu.
4 Edhe këto tek po vrisninë mëndëjenë për këtë punë , navoka te qëndruanë përpara atyre dy burra me rrobe që vetëtininë.
5 Edhe ato kur u frikësuanë, edhe ulnë faqenë mbë dhe, u than’ atyre: “Ç’kërkoni të gjallinë ndër të vdekurit?
6 Nuk’ është këtu, po u ngjall. Kujtohi, si u pat folë juve, kur qe po ndë Galilet, tuke thënë, se:
7 “I bir’ i njeriut duhetë të epetë ndë duar njerëzish fajtorë, edhe të kryqëzonetë, edhe të tretënë ditë të ngjalletë.
8 Edhe u ranë ndër mënt atyre fialët’ e ati.
9 Edhe si u këthyenë nga varri, u dhanë zë për gjithë këto të një-mbë-dhietet edhe gjithë të tierëvet.
10 Edhe ishinë Maria Magdhalina, edhe Joanna, edhe Maria, e ëma Jakovit, edhe të tieratë bashkë me ato, të cilat’ u thoshin’ apostojet këto fialë .
11 Po fialët’ e atyreve u duknë përpara atyreve posi marrëzi, edhe nuk’ u zininë besë atyre.
12 Edhe Pietri u ngre, e vate me vrap ndë varrt; edhe u unj e pa pëlhuratë që ishinë përdhe vetëmë; edhe iku tuke çuditurë me vete për këtë punë.
13 Edhe navoka dy vetë prej atyreve tek ishinë tuke vaturë atë ditë ndë një fshat që qjuhej Emmaus, gjashtë-dhietë stadhe larg nga Jerusalimi.
14 Edhe ata flisninë ndërmest të tyre për gjithë këto punë që kishinë gjarë.
15 Edhe kur po flisnin’ e po haheshinë njëri me jatërinë, u afrua edhe Jisuj vetë, e ecënte bashkë me ata.
16 Po syt’ e atyreve mbaheshinë për të mos njohur’ atë.
17 Edhe ay u tha atyre: “Ç’janë këto fialë që flitni njëri me jatërinë tuke ecurë, edhe jeni të vrërëtë?”
18 Edhe njëri, që e kishte emrinë Kleopë, u përgjeq e tha: “Vetëmë ti qënëke i huaj ndë Jerusalim, edhe s’pasëke marrë vesh se ç’janë bërë nd’ atë ndër këto dit?”
19 Edhe ay u tha atyre: “Cilatë?” Edhe ata i thanë: “Punët’ e Jisu Nazoreasit, i cili qe njeri profit, edhe i fortë ndë punë e ndë fialë përpara Perëndisë edhe gjithë llauzit.
20 Edhe se si kryepriftërit’ edhe të parëtë tanë e dhanë ndër duar për mundim vdekëje, edhe e kryqëzuanë.
21 Edhe neve shpërenim, se ay ishte ay që kishte për të shpërblerë Israilinë. Po mbi gjithë këto, sot ësht’ e treta ditë që kur se u bënë këto.
22 Po edhe ca gra prej nesh na habitnë, të cilatë vanë shpejt që me natë ndë varrt.
23 Edhe passi nukë gjetnë trupn’ e ati, erthnë tuke thënë, se kishinë parë edhe një të dukur’ ëngjëjsh, të cilëtë thanë, se ay rron.
24 Edhe ca prej nesh vanë ndë varrt, edhe gjetnë kështu, sikundrë than’ edhe gratë; po atë nuk e panë.”
25 Atëhere ay u tha atyre: “O të marrë, edhe të mënuarë ndë zëmërë për të besuarë gjith’ ato që folnë profitëtë!
26 Nukë duhej të pësonte këto Krishti, edhe të hynte ndë lavdi të ti?”
27 Edhe zuri që nga Mojsiu, edhe që nga gjithë profitëtë, e u sgjidhte atyre ato që ishinë shkruarë për atë ndëpër gjithë shkronjat.
28 Edhe u afruanë ndë fshat, atie ku po vijnë; edhe ay bëri sikur kishte për të vaturë më tej.
29 Po ata e shtrënguanë tepër, tuke thënë: “Mbetu bashke me ne, sepse u bë mbrëma edhe u thye dita.” Edhe ay hyri për të mbeturë bashkë me ata.
30 Edhe si ndenji ndë mësallë bashkë me ata, mori bukënë, e bekoj, edhe e theu, edhe ua ndau atyre.
31 Atëhere u hapnë syt’ atyre, edhe e njohnë; po ay humbi prej sysh atyreve.
32 Edhe ata i thanë njëri jatërit: “Nukë digjej zëmëra jonë ndër ne, kur na fliste mb’ udhë, edhe na sgjithte shkronjatë?”
33 Edhe u ngritnë nd’ atë orë, edhe u këthyenë ndë Jerusalim, edhe gjetnë mbëledhurë bashkë të një-mbë-dhietëtë, edhe ata që ishinë bashkë me ata, tuke thënë, se:
34 “Me të vërtetë Zoti u ngjall, edhe u duk te Simoni.”
35 Edhe ata dëfteninë ç’punë gjanë mb’ udhë, edhe si u njoh tek ata mbë të thyerët të bukësë.
36 Edhe ata kur po flisninë këto fialë , ay Jisuj vetë qëndroj ndë mest t’atyreve, edhe u thotë: “Paqtim mbë ju.”
37 Po ata u trempnë e u frikësuanë, sepse u dukej, se po shihinë ndonjë frymë.
38 Edhe ay u tha atyre: “Përse jeni të përzierë? Edhe përse hipënjënë mendime ndë zëmërat tuaja?
39 Shihni duart’ e mia edhe këmbët’ e mia, se unë jam ay vetë; zërmëni edhe shihni; se fryma s’ka mish e eshtëra, sikundrë shihni mua se kam.”
40 Edhe si tha këtë, u dëfteu duart’ edhe këmbëtë.
41 Po ata kur nukë po besoninë nga gëzimi, edhe çuditeshinë, u tha atyre: “Keni ndonjë gjë për të ngrënë këtu?”
42 Edhe ata i dhanë një copë peshku të piekurë, edhe hoj mialte.
43 Edhe ay mori, e hëngri përpara atyreve.
44 Pastaj u tha atyre: “Këto janë ato fialë, që u fola juve, kur ishnjam bashkë me ju, se duhej të mbusheshinë gjith’ ato që janë shkruarë ndë nomt të Mojsiut, edhe ndë profitërit, edhe ndë psallmët për mua.”
45 Atëhere u hapi mëndëjen’ atyre, që të merrinë vesh shkronjatë.
46 Edhe u tha atyre, se: “Kështu është shkruarë, edhe kështu duhej të hiqte Krishti, edhe të ngjallej prej së vdekurish të tretënë ditë.
47 Edhe të leçitej mb’ emërit t’ati pendim edhe ndëjesë fajesh mbë gjithë kombet, tuke zënë që nga Jerusalimi.
48 Edhe ju jeni martirë për këto.
49 Edhe na unë tek po dërgonj të zotuarët’ e tim et mbi ju; edhe ju rrini ndë qytet të Jerusalimit, gjersa të vishi me fuqi prej së larti.”
50 Pastaj i nxori jashtë gjer ndë Vithani; edhe ngriti duart’ e tia e i bekoj.
51 Edhe ay tuke bekuar’ ata u nda nga ata, edhe birej lart ndë qiell.
52 Edhe ata si iu falnë ati, u këthyenë ndë Jerusalim me gëzim të math.
53 Edhe ishinë gjithënjë ndë hieroret, tuke lavduruar’ e tuke bekuarë Perëndinë. Amin.