1 Et surgens omnis multitudo eorum
duxerunt illum ad Pilatum
2 Coeperunt autem accusare illum dicentes
hunc invenimus subvertentem gentem nostram
et prohibentem tributa dari Caesari
et dicentem se Christum regem esse
3 Pilatus autem interrogavit eum dicens tu es rex Iudaeorum
at ille respondens ait tu dicis
4 Ait autem Pilatus ad principes sacerdotum et turbas
nihil invenio causae in hoc homine
5 At illi invalescebant dicentes
commovet populum docens per universam Iudaeam
et incipiens a Galilaea usque huc
6 Pilatus autem audiens Galilaeam
interrogavit si homo Galilaeus esset
7 et ut cognovit quod de Herodis potestate esset
remisit eum ad Herodem
qui et ipse Hierosolymis erat illis diebus
8 Herodes autem viso Iesu gavisus est valde
erat enim cupiens ex multo tempore videre eum
eo quod audiret multa de illo
et sperabat signum aliquod videre ab eo fieri
9 interrogabat autem illum multis sermonibus
at ipse nihil illi respondebat
10 Stabant etiam principes sacerdotum et scribae
constanter accusantes eum
11 Sprevit autem illum Herodes cum exercitu suo
et inlusit indutum veste alba et remisit ad Pilatum
12 et facti sunt amici Herodes et Pilatus in ipsa die
nam antea inimici erant ad invicem
13 Pilatus autem convocatis principibus sacerdotum et magistratibus et
plebe
14 dixit ad illos
obtulistis mihi hunc hominem quasi avertentem populum
et ecce ego coram vobis interrogans
nullam causam inveni in homine isto
ex his in quibus eum accusatis
15 Sed neque Herodes
nam remisi vos ad illum et ecce nihil dignum morte actum est ei
16 Emendatum ergo illum dimittam
17 necesse autem habebat dimittere eis per diem festum unum
18 Exclamavit autem simul universa turba dicens
tolle hunc et dimitte nobis Barabban
19 qui erat propter seditionem quandam factam in civitate et
homicidium missus in carcerem
20 Iterum autem Pilatus locutus est ad illos
volens dimittere Iesum
21 at illi succlamabant dicentes crucifige crucifige illum
22 Ille autem tertio dixit ad illos quid enim mali fecit iste
nullam causam mortis invenio in eo
corripiam ergo illum et dimittam
23 At illi instabant vocibus magnis postulantes ut crucifigeretur
et invalescebant voces eorum
24 Et Pilatus adiudicavit fieri petitionem eorum
25 dimisit autem illis eum
qui propter homicidium et seditionem missus fuerat in carcerem
quem petebant
Iesum vero tradidit voluntati eorum
26 Et cum ducerent eum
adprehenderunt Simonem quendam Cyrenensem venientem de villa
et inposuerunt illi crucem portare post Iesum
27 Sequebatur autem illum multa turba populi
et mulierum quae plangebant et lamentabant eum
28 conversus autem ad illas Iesus dixit
filiae Hierusalem nolite flere super me
sed super vos ipsas flete et super filios vestros
29 quoniam ecce venient dies in quibus dicent
beatae steriles et ventres qui non genuerunt
et ubera quae non lactaverunt
30 tunc incipient dicere montibus cadite super nos
et collibus operite nos
31 quia si in viridi ligno haec faciunt in arido quid
fiet
32 Ducebantur autem et alii duo nequam cum eo ut interficerentur
33 Et postquam venerunt in locum qui vocatur Calvariae
ibi crucifixerunt eum
Et latrones unum a dextris et alterum a sinistris
34 Iesus autem dicebat
Pater dimitte illis non enim sciunt quid faciunt
Dividentes vero vestimenta eius miserunt sortes
35 et stabat populus expectans
Et deridebant illum principes cum eis dicentes
alios salvos fecit se salvum faciat si hic est Christus Dei electus
36 Inludebant autem ei et milites
accedentes et acetum offerentes illi
37 dicentes
si tu es rex Iudaeorum salvum te fac
38 Erat autem et superscriptio inscripta super illum
litteris graecis et latinis et hebraicis
hic est rex Iudaeorum
39 Unus autem de his qui pendebant latronibus
blasphemabat eum dicens
si tu es Christus salvum fac temet ipsum et nos
40 Respondens autem alter increpabat illum dicens
neque tu times Deum quod in eadem damnatione es
41 et nos quidem iuste nam digna factis recipimus
hic vero nihil mali gessit
42 et dicebat ad Iesum
Domine memento mei cum veneris in regnum tuum
43 et dixit illi Iesus amen dico tibi hodie mecum eris in paradiso
44 Erat autem fere hora sexta
et tenebrae factae sunt in universa terra
usque in nonam horam
45 et obscuratus est sol
Et velum templi scissum est medium
46 Et clamans voce magna Iesus ait
Pater in manus tuas commendo spiritum meum
et haec dicens exspiravit
47 Videns autem centurio quod factum fuerat
glorificavit Deum dicens vere hic homo iustus erat
48 Et omnis turba eorum qui simul aderant ad spectaculum istud
et videbant quae fiebant
percutientes pectora sua revertebantur
49 stabant autem omnes noti eius a longe
et mulieres quae secutae erant eum a Galilaea haec
videntes
50 Et ecce vir nomine Ioseph qui erat decurio
vir bonus et iustus
51 hic non consenserat consilio et actibus eorum
ab Arimathia civitate Iudaeae
qui expectabat et ipse regnum Dei
52 hic accessit ad Pilatum et petiit corpus Iesu
53 Et depositum involvit sindone
et posuit eum in monumento exciso
in quo nondum quisquam positus fuerat
54 Et dies erat parasceves et sabbatum inlucescebat
55 subsecutae autem mulieres quae cum ipso venerant de Galilaea
viderunt monumentum et quemadmodum positum erat corpus eius
56 Et revertentes paraverunt aromata et unguenta
et sabbato quidem siluerunt secundum mandatum
1 Atëherë gjithë shumica e atyreve u ngrenë, edhe e prunë te Pillati.
2 Edhe zunë t’e përflasënë, tuke thënë, se: Këtë e gjetëm tuke këthyerë prapë kombinë, edhe tuke përmbajturë t’i apënë Qesarit paga, tuke thënë për vetëhen’ e ti se është Krishti mbëret.”
3 Edhe Pillati e pyeti, tuke thënë: “Ti je mbëreti i Judhenjet?” Edhe ay u përgjeq e i tha: “Ti po thua.”
4 Edhe Pillati u tha kryepriftëret edhe gjëndëjesë: “Nukë gjenj ndonjë faj te kyj njeri.”
5 Po ata qëndroninë mbë fialët, tuke thënë, se: “Trazon llauzinë, tuke mësuarë ndëpër gjithë Judhenë, tuke zënë që nga Galilea gjer këtu.”
6 Edhe Pillati kur ndigjoj Galilenë, pyeti ndë ësht’ ay njeri Galileas.
7 Edhe kur e mori vesh se ishte prej vëndit pushtetit Irodhit, e dërgoj te Irodhi, sepse edhe ay ishte ndë Jerusalim ato dit.
8 Edhe Irodhi kur pa Jisunë, u gëzua fort, se kish mjaft kohë që doj t’e shihte, sepse kishte ndigjuarë shumë punë për atë; edhe shpërente të shihte ndonjë shenjë të bënej prej ati.
9 Edhe e pyeste me shumë fialë; po ay nuk’ i përgjigjej asgjë.
10 Edhe kryepriftërit’ e shkronjësitë rrininë tuke përfolur’ atë fort shumë.
11 Edhe Irodhi bashkë me ushtëtorët’ e ti e bëri për asgjë, edhe e përqeshi; edhe i veshi një rrobe të ndriçime, edhe e dërgoj përsëri te Pillati.
12 Edhe nd’ atë ditë Pillati edhe Irodhi u bënë miq njëri me jatrinë; sepse përpara ishinë nd’arëmiqësi njëri me jatrinë.
13 Edhe Pillati si thirri bashkë kryepriftërit’ edhe të parët’ e llauzit, u tha atyre:
14 “Prutë këtë njeri tek unë, se trazon llauzë; edhe na unë tek e gjykova përpara jush, edhe nukë gjeta ndonjë faj te kyj njeri për sa të përfolura thoni kundrë ati.
15 Po as Irodhi; sepse u dërgova juve tek ay, edhe na te s’ka bërë ndonjë punë me udhë për vdekëje.
16 Passi ta mundonj pra, do t’e lëshonj.”
17 Edhe ishte nevojë për të lëshuarë një një njeri prej burgut për të kremte.
18 Edhe gjithë shumica bërtitnë, tuke thënë: “Ngreje këtë, edhe na lësho Varavanë”;
19 I cili ishte hedhurë ndë burk për një trazim që kishte bërë ndë qytet, edhe për vrasëje.
20 Përsëri pra Pilati u foli atyre , sepse donte t’e lëshonte Jisunë.
21 Po ata thërritinë, tuke thënë:
22 “Kryqëzoje, kryqëzoje!” Edhe ay për së treti u tha atyre: “Përse, ç’të keqe bëri kyj? Nukë gjeta asndonjë faj tek ay për vdekëje; passi ta mundonj pra, do t’e lëshonj.”
23 Po ata qëndroninë me zë të math, tuke kërkuarë të kryqëzonetë; edhe zëret’ e atyreve edhe të kryepriftëret zijnë vënt.
24 Edhe Pillati e gjykoj me udhë të bënej ç’kërkonin ata.
25 Edhe u lëshoj atyre atë që ishte hedhurë ndë burk për trazim e për vrasëje, të cilin’ e kërkoninë, edhe u dha atyre ndër duar Jisunë t’i bëninë si të dojnë.
26 Edhe si u nxuarnë jashtë, zunë një farë Simon Qirineas, tuke ardhë nga ara, edhe i vunë kryqnë mbë krahë, që t’e sillte prapa Jisujt.
27 Edhe i vininë prapa shumë shumicë llauzi, e grash, të cilatë edhe ndukeshin’ e qjaninë për atë.
28 Po Jisuj u këthye e u tha atyre: “Bijat e Jerusalimit, mos qjani për mua, po qjani për vetëhenë tuaj edhe për djemt tuaj.
29 Sepse na te po vinjënë dit, që të thoni: Lum shterpatë, edhe ata barqe që nukë puallnë, edhe ata gjij që nukë dhanë sisë.
30 Atëherë do të zënë t’u thonë malevet: Biri mbi ne; edhe kodravet: Na mbuloni.
31 Sepse ndë qoftë se mbë drun’ e njomë bënjënë këto, mbë të thatënë ç’do të bënetë?”
32 Po silleshin’ edhe dy të tierë keq-bërës, të vriteshinë bashkë me atë.
33 Edhe kur erdhë ndë vënt që qjuhet’ i Kresë, atie kryqëzuan’ atë, edhe ata keqbërësitë, njërinë mbë të diathtë, edhe tiatrinë mbë të mëngjërë. Edhe Jisuj thoshte:
34 “O Atë, ndëjei ata; sepse nukë dinë se ç’bënjënë.” Edhe ata si ndanë rrobet’ e ati, shtynë shortë.
35 Edhe llauzi rrij e po vështronte. Edhe të parët’ e përqeshinë bashkë me ata, tuke thënë: “Të tierë shpëtoj; le të shpëtonjë veten’ e ti, ndë qoftë kyj Krishti, i sgjedhuri i Perëndisë.”
36 Edhe e përqeshin’ atë edhe ushtëtorëtë, edhe afroneshin’ e i bijnë uthullë, edhe thoshinë:
37 “Ndë je ti mbëreti i Judhenjet, shpëto vetenë tënde.”
38 Edhe ishte shkruarë mbi atë edhe një përmbishkronjë me shkronja greqishte e Romanishte e Evraishte: K y j ë s h t ë m b ë r e t i i J u d h e n j e t.
39 Edhe një nga ata keqbërësitë që ishinë varë, vllasfimiste atë, tuke thënë: “Ndë je ti Krishti, shpëto vetëhenë tënde edhe neve.”
40 Po tiatri u përgjeq, edhe qërtoj atë, tuke thënë: “As po s’i ke frikë Perëndisë ti, se je ndë një mundim me atë?
41 Edhe nave me udhëvuajmë ; sepse marrmë shpagim sikundrë na vëjen për sa punuam; po kyj nukë punoj ndonjë gjë pa vënt.”
42 Pastaj i thoshte Jisujt: “Kujtomë, o Zot, kur të vinç ndë mbëretërit tënde.”
43 Edhe Jisuj i tha: “Me të vërtetë po të them, Sot do të jesh bashkë me mua ndë paradhis.”
44 Edhe ishte sindonja gjashtë orë, edhe u bë errësirë mbë gjithë dhenë gjer mbë nëntë orë.
45 Edhe dielli u err; edhe kurtina e tempullit u çqye për mesi.
46 Edhe Jisuj thirri me zë të math, e tha: “O Atë, ndër duar të tua ap shpirtinë tim.” Edhe si tha këto, dha shpirtinë.
47 Edhe kryeqindësi, kur pa se ç’u bë, lavduroj Perëndinë, tuke thënë: “Me të vërtetë kyj njeri pasëka qënë i drejtë.”
48 Edhe gjithë gjëndëja që kishin’ ardhurë bashkë për të vënë re, kur panë se ç’u bë, këtheheshinë tuke rrahurë krahërorët’ e tyre.
49 Edhe gjith’ ata që e njihin’ atë kishinë ndënjurë për së largu, edhe ato gra që kishin’ ardhurë bashkë pas ati nga Galilea, tuke vështruarë këto punë.
50 Edhe navoka një burrë që qjuhej Josif, i cili ishte gjykatës, njeri i mirë e i drejtë,
51 (Kyj nukë pat ndenjurë bashkë ndë këshillët e ndë punët t’atyreve) nga Arimathea, qyteti i Judhenjet, edhe priste mbëretërin’ e Perëndisë edhe ay,
52 Kyj erdhi përanë Pillatit, edhe lypi trupin’e Jisujt.
53 Edhe si e sbriti, e pshtolli me pëlhurë, edhe e vuri ndë një varr të gdhëndurë, që aty asnjë s’ishte vënë kurrë ndonjë herë.
54 Edhe ishte dit’ e prëmte, edhe gdhihej e shëtunë.
55 E i vanë prapa edhe gra, të cilatë kishin’ ardhurë bashkë me atë nga Galilea, e panë varrinë, edhe se si u vu trupi ati atie .
56 Edhe u këthyen’ e bënë gati erëra të mira e vajëra ere; edhe të shëtunë u prëjtnë pas porosisënomit.