1 Non turbetur cor vestrum creditis in Deum et in me credite
2 in domo Patris mei mansiones multae sunt
si quo minus dixissem vobis
quia vado parare vobis locum
3 et si abiero et praeparavero vobis locum
iterum venio et accipiam vos ad me ipsum
ut ubi sum ego et vos sitis
4 et quo ego vado scitis et viam scitis
5 dicit ei Thomas
Domine nescimus quo vadis et quomodo possumus viam scire
6 dicit ei Iesus ego sum via et veritas et vita
nemo venit ad Patrem nisi per me
7 si cognovissetis me et Patrem meum utique cognovissetis
et amodo cognoscitis eum et vidistis eum
8 dicit ei Philippus Domine ostende nobis Patrem et sufficit nobis
9 dicit ei Iesus
tanto tempore vobiscum sum et non cognovistis me Philippe
qui vidit me vidit et Patrem
quomodo tu dicis ostende nobis Patrem
10 non credis quia ego in Patre et Pater in me est
verba quae ego loquor vobis a me ipso non loquor
Pater autem in me manens ipse facit opera
11 non creditis quia ego in Patre et Pater in me est
12 alioquin propter opera ipsa credite
amen amen dico vobis
qui credit in me opera quae ego facio et ipse faciet
et maiora horum faciet quia ego ad Patrem vado
13 Et quodcumque petieritis in nomine meo hoc faciam
ut glorificetur Pater in Filio
14 si quid petieritis me in nomine meo hoc faciam
15 si diligitis me mandata mea servate
16 et ego rogabo Patrem et alium paracletum dabit vobis
ut maneat vobiscum in aeternum
17 Spiritum veritatis quem mundus non potest accipere
quia non videt eum nec scit eum
vos autem cognoscitis eum
quia apud vos manebit et in vobis erit
18 non relinquam vos orfanos veniam ad vos
19 adhuc modicum et mundus me iam non videt
vos autem videtis me quia ego vivo et vos vivetis
20 in illo die vos cognoscetis quia ego sum in Patre meo
et vos in me et ego in vobis
21 Qui habet mandata mea et servat ea ille est qui diligit me
qui autem diligit me diligetur a Patre meo
et ego diligam eum et manifestabo ei me ipsum
22 Dicit ei Iudas non ille Scariotis
Domine quid factum est
quia nobis manifestaturus es te ipsum et non mundo
23 respondit Iesus et dixit ei
si quis diligit me sermonem meum servabit
et Pater meus diliget eum
et ad eum veniemus et mansiones apud eum faciemus
24 qui non diligit me sermones meos non servat
Et sermonem quem audistis non est meus
sed eius qui misit me Patris
25 haec locutus sum vobis apud vos manens
26 Paracletus autem Spiritus Sanctus
quem mittet Pater in nomine meo
ille vos docebit omnia
et suggeret vobis omnia quaecumque dixero vobis
27 pacem relinquo vobis pacem meam do vobis
non quomodo mundus dat ego do vobis
non turbetur cor vestrum neque formidet
28 audistis quia ego dixi vobis vado et venio ad vos
si diligeretis me gauderetis utique quia vado ad Patrem
quia Pater maior me est
29 et nunc dixi vobis priusquam fiat ut cum factum fuerit credatis
30 iam non multa loquar vobiscum
venit enim princeps mundi huius
et in me non habet quicquam
31 sed ut cognoscat mundus quia diligo Patrem
et sicut mandatum dedit mihi Pater sic facio
surgite eamus hinc
1 “Le të mos dridhetë zemëra juaj; besoni Perëndisë, edhe më besoni mua.
2 Ndë shtëpit tim eti ka shumë të ndenjura; edhe ndë mos ishinë , do t’u thoshnjam juve: Vete t’u bënj juve gati vënt.
3 Edhe si të vete e t’u bënj juve gati vënt, vinj përsëri, edhe do t’u marr juve përanë vetëhesë s’ime, që të jeni edhe ju atie ku jam unë.
4 Edhe atie ku vete unë e dini, edhe udhën’ e dini.”
5 Thomaj i thotë: “Zot, nuk’ e dimë se ku vete; edhe si munt ta dimë udhënë?”
6 Jisuj i thotë: “Unë jam udha edhe e vërteta edhe jeta; asndonjë s’vien tek Ati, veç prej anësë sime.
7 Ndë qoftë se më njihnitë mua, do të njihnit’ edhe tem atë: edhe që ndashti e njihni, edhe e keni parë.”
8 Filippi i thotë: “Zot, dëftena Atinë, edhe na është mjaft.”
9 Jisuj i thotë: “Kaqë kohë jam bashkë me ju, edhe s’më ke njohurë, Filipp? Ay që më ka parë mua, ka parë Atinë; edhe qysh thua ti: Dëftena Atinë?
10 Nukë beson se unë jam tek Ati, edhe Ati është tek unë? Fialëtë që u flas unë juve, nuk' i flas prej vetiu; po Ati që mbet tek unë, ay bën punëratë.
11 Besomëni se unë jam tek Ati, edhe Ati është tek unë; po ndë mos, besomëni për ato punëratë.
12 Me të vërtetë, me të vërtetë po u them juve, ay që më beson mua, do të bënjë edhe ay ato punëra që bënj unë, edhe do të bënjë edhe më të mëdha se këto; sepse unë vete tek im Atë.
13 Edhe ç’të lypni mb’ emërit’ im, do ta bënj, që të lavdonet’ Ati te Biri.
14 Ndë lypçi gjë mb’ emërit tim, unë do ta bënj.
15 Ndë më doni, ruani porosit’ e mia.
16 Edhe unë do t’i lutem Atit, edhe do t’u apë juve një tiatër Ngushullimtar, që të mbesë bashkë me ju gjithë jetënë,
17 Frymën’ e së vërtetësë, të cilënë bota s’munt ta marrë, sepse nuk’ e sheh, as nuk e njeh; po ju e njihni, sepse mbet përanë jush, edhe do të jetë ndër ju.
18 Nukë do t’u lë juve të varfërë; vinj te ju.
19 Edhe pak herë , edhe bota nukë më sheh më; po ju më shihni; sepse unë rronj, edhe ju do të rroni.
20 Nd’atë ditë ju do ta njihni, se unë jam tek im Atë, edhe ju tek unë, edhe unë te ju.
21 Ay që ka porosit’ e mia edhe i ruan, kyj ësht’ ay që më do, edhe ay që më do, do të duhetë prej tim eti; edhe unë do ta dua, edhe do të dëftenj vetëhenë time tek ay.
22 I thotë Judha (jo Iskarioti): “Zot, ç’u bë që do të dëftenjç vetëhenë tënde te neve, e jo te bota?”
23 Jisuj u përgjeq e i tha: “Ndë më do ndonjë, do të ruanjë fialënë time, edhe im Atë do ta dojë, edhe do të vijmë tek ay, edhe do të bëjmë të ndenjurë tek ay.
24 Ay që s’më do, nukë ruan fialët’ e mia, edhe ajo fialë që dëgjoni, nuk’ ësht’ imeja, po e Atit që më dërgoj.
25 Këto u fola juve, gjersa gjëndem bashkë me ju.
26 Po Ngushullimtari, Frym’ e Shënjtëruarë, që Ati do ta dërgonjë mb’ emërit tim, ay do t’u mësonjë juve të gjitha, edhe do t’u bierë juve ndër mënt gjithë sa u kam thënë juve.
27 Po u lë juve paqtim, po u ap juve paqtimnë tim; jo sikundrë e ep bota, ua ap unë juve. Zemëra juaj le të mos dridhetë, as mos frikësonetë.
28 Dëgjuatë se un’ u thashë juve: Vete edhe vinj te ju. Ndë më donitë, do të gëzoneshitë se (thashë): Vete tek Ati; sepse im Atë është më i math se unë.
29 Edhe ndashti u thashë juve, përpara se të bënetë, që të besoni kur të bënetë.
30 Më nukë do të flas shumë bashkë me ju; sepse po vien urdhërtari i kësaj bote, edhe nukë ka të bënjë asgjë me mua.
31 Po që të njohë bota, se dua Atinë, edhe sikundrë më porositi Ati, kështu bënj. Ngrihi, le të shkojmë këtejë.”