1 nolite plures magistri fieri fratres mei
scientes quoniam maius iudicium sumitis
2 in multis enim offendimus omnes
si quis in verbo non offendit hic perfectus est vir
potens etiam freno circumducere totum corpus
3 si autem equorum frenos in ora
mittimus
ad consentiendum nobis
et omne corpus illorum circumferimus
4 ecce et naves cum magnae sint et a ventis validis minentur
circumferuntur a modico gubernaculo
ubi impetus dirigentis voluerit
5 ita et lingua
modicum quidem membrum est et magna exultat
ecce quantus ignis quam magnam silvam incendit
6 et lingua ignis est universitas iniquitatis
lingua constituitur in membris nostris
quae maculat totum corpus
et inflammat rotam nativitatis nostrae inflammata a gehenna
7 omnis enim natura bestiarum et volucrum
et serpentium etiam ceterorum
domantur et domita sunt a natura humana
8 linguam autem nullus hominum domare potest
inquietum malum plena veneno mortifero
9 in ipsa benedicimus Dominum et Patrem
et in ipsa maledicimus homines qui ad similitudinem Dei facti sunt
10 ex ipso ore procedit benedictio et maledictio
non oportet fratres mei haec ita fieri
11 numquid fons de eodem foramine emanat dulcem et amaram aquam
12 numquid potest fratres mei ficus olivas facere aut vitis
ficus
sic neque salsa dulcem potest facere aquam
13 quis sapiens et disciplinatus inter vos
ostendat ex bona conversatione operationem suam
in mansuetudine sapientiae
14 quod si zelum amarum habetis
et contentiones in cordibus vestris
nolite gloriari et mendaces esse adversus veritatem
15 non est ista sapientia desursum descendens
sed terrena animalis diabolica
16 ubi enim zelus et contentio
ibi inconstantia et omne opus pravum
17 quae autem desursum est sapientia primum quidem pudica est
deinde pacifica modesta suadibilis
plena misericordia et fructibus bonis
non iudicans sine simulatione
18 fructus autem iustitiae in pace seminatur facientibus pacem
1 Mos bëhi shumë mësonjësa, o vëllezërit’ e mi, tuke diturë se do të marrëmë gjykim më të math;
2 Sepse të gjithë fëjejmë mbë shumë punëra . Ndë qoftë se nukë fëjen ndonjë me fialë, kyj është burr’ i sosurë, i fuqishim t’i vërë fre edhe gjithë trupit.
3 - Na tek u vëmë freratë n’ gojë kuajvet, që të bindenë ndër ne, edhe heqëmë gjithë trupin’ e atyreve.
4 - Na edhe lundratë që janë kaqë të mëdha edhe që shtyhenë prej erërash të forta, hiqenë prej një timoni të vogëlë, atje ku të dojë qivernitari.
5 Kështu edhe gjuha ështënjë copë e vogëlë, po mbahetë mbë të math. Na pak ziarr tek diek kaqë lëndë të madhe.
6 Edhe gjjuhaështë ziarr, bota e së shtrembëtësë. Kështu gjjuha ndër anët të mishit tënë ësht’ ajo që fëlliq gjithë trupinë, edhe i ep ziarr rrotësë jetësë, edhe ndizetë prej gjehenësë.
7 – Sepse çdo farë bishash e shpesësh, e shtërpinjsh e gjësh të gjalla ndë det, sbutetë, edhe është sbuturë nga fisi njeriut;
8 Po gjjuhën’ asnjeri s’munt ta sbusë; është një gjë e keqe që nukë pushtonetë, plot me vërer që bie vdekëje.
9 Me atë bekojmë Perëndinë edhe Atinë, edhe me atë mallëkojmë njerëzitë që janë bërë pas shëmbëllimit Perëndisë.
10 Nga ajo gojë vetëmë del bekim edhe mallëkim. Nukë duhetë, o vëllezërit’ e mi, të bënenë këto kështu.
11 Mos kroj buron ujë t’ëmbëlë edhe të hidhurë nga ajo vërë vetëmë?
12 Mos munt, o vëllezërit’ e mi, druri i fikut të bënjë ulli, a hardhiatë bënjë fiq? Kështu asndonjë krua s’munt të bënjë ujë të kripurë edhe t’ëmbëlë.
13 Kush është i mënçim e i diturë ndër ju? Le të dëftonjë punërat’ e tia me butësirë diturie prej shkuarëjesë mirë.
14 Po ndë paçi cmir të hidhurë edhe qartë ndë zemërë tuaj, mos mbahi mbë të math edhe mos gënjeni kundrë së vërtetësë.
15 Ajo dituri nukë sbret prej së larti, po është prej dheu, prej shtëse, prej dialli;
16 Sepse ku është cmir e qartë, atie është trazyrë e çdo pun’ e ligë.
17 Po dituria që është prej së larti, përpara ësht’ e këthiellëtë, pastaj paqtore, e butë, e bindurë, plot me përdëllim e me pemë të mira, e pambajtur’ anë edhe pa ipokrisi.
18 Edhe pema e drejtërisë mbilletë ndë paqtim nga ata që bënjënë paqtim.