1 timeamus ergo
ne forte relicta pollicitatione introeundi in requiem eius
existimetur aliqui ex vobis deesse
2 etenim et nobis nuntiatum est quemadmodum et illis
sed non profuit illis sermo auditus
non admixtis fidei ex his quae audierunt
3 ingrediemur enim in requiem qui credidimus
quemadmodum dixit
sicut iuravi in ira mea si introibunt in requiem meam
et quidem operibus ab institutione mundi factis
4 dixit enim quodam loco de die septima sic
et requievit Deus die septima ab omnibus operibus suis
5 et in isto rursum si introibunt in requiem meam
6 quoniam ergo superest quosdam introire in illam
et hii quibus prioribus adnuntiatum est
non introierunt propter incredulitatem
7 iterum terminat diem quendam
hodie in David dicendo post tantum temporis
sicut supra dictum est
hodie si vocem eius audieritis nolite obdurare corda vestra
8 nam si eis Iesus requiem praestitisset
numquam de alio loqueretur posthac die
9 itaque relinquitur sabbatismus populo Dei
10 qui enim ingressus est in requiem eius
etiam ipse requievit ab operibus suis sicut a suis Deus
11 festinemus ergo ingredi in illam requiem
ut ne in id ipsum quis incidat incredulitatis exemplum
12 vivus est enim Dei sermo et efficax
et penetrabilior omni gladio ancipiti
et pertingens usque ad divisionem animae ac spiritus
conpagum quoque et medullarum
et discretor cogitationum et intentionum cordis
13 et non est ulla creatura invisibilis in conspectu eius
omnia autem nuda et aperta sunt oculis eius
ad quem nobis sermo
14 habentes ergo pontificem magnum
qui penetraverit caelos Iesum Filium Dei
teneamus confessionem
15 non enim habemus pontificem
qui non possit conpati infirmitatibus nostris
temptatum autem per omnia pro similitudine absque peccato
16 adeamus ergo cum fiducia ad thronum gratiae
ut misericordiam consequamur
et gratiam inveniamus in auxilio oportuno
1 Le të kemi frikë pra, gjersa mbet mbë ne të zotuarëtë të hyjmë ndë të prëjturit t’ati, mos duketë ndonjë prej jush se mbeti prapa.
2 Sepse edhe neve jemi ungjillëzuarë, sikundre edhe ata; po nuk’ u bëri dobi fiala që dëgjuanë, sepse s’qe bashkuarë me besë mb’ ata që e dëgjuanë.
3 Sepse neve që besuamë hyjmë ndë të prëjturit, sikundrë tha: “Përandaj bëra be ndë zemëratët time, Nuk do të hynjënë ndë të prëjturit tim“, ndonëse punërat’ e ati u mbaruanë që kurë se u ngreh bota.
4 Sepse tha mbë një vënt për të shtattënë ditë kështu: “Edhe Perëndia u prë mbë të shtattënë ditë nga gjithë punërat’ e tia”.
5 Edhe mbë këtë vënt përsëri: “Nukë do të hynjënë ndë të prëjturit tim”.
6 Passi ka mbeturë pra të hynjënë ca vetë mb’atë, edhe ata që u ungjillëzuanë më përpara nukë hynë prej të pabindurit,
7 Përsëri urdhëron një ditë, ”Sot”, tuke thënë me anë të Dhavidhit, pas kaqë kohe, sikundrë është thënë: “Sot, ndë dëgjofshi zën’ e ati, mos ashpëroni zemratë tuaja”.
8 Sepse ndë i pat prejtur’ ata Jisuj i Naviut , nukë do të kishte folurë pastaj për një tiatërë ditë.
9 Vallë paska mbeturë të prëjturë për llauzin’ e Perëndisë.
10 Sepse ay që hyri ndë të prëjturit t’ati, edhe ay vetë u prë nga punërat’ e tia, sikundrë Perëndia nga të tiatë.
11 Le të shpejtojmë pra të hyjmë mb’ata të prëjturit, që të mos bierë ndonjë mb’atë shëmbëllesë të së pabindurësë.
12 Sepse fiala e Perëndisë ësht’ e gjallë, edhe e punësë, edhe më e prehëtë se çdo thikë me dy presa, edhe depërton gjer ndë të ndarët të shpirtit e të frymësë, edhe nyjevet e palcavet, edhe shquan kujtimet’ e mendimet’ e zemrësë.
13 Edhe s’është kriesë e padukurë përpara ati, po të gjitha janë lakuriq edhe sbuluarë ndë syt t’ati, të cilit neve do t’i apëmë fialë.
14 Tuke pasurë pra një kryeprift të math që depërtoj qiejetë, Jisunë, të Birin’ e Perëndisë, le të mbajmë rrëfiminë tënë.
15 Sepse s’kemi një kryeprift që nukë munt t’i vinjë keq për dobesirat tona, po qe ngarë mbë të gjitha posi neve pa faj.
16 Le t’i afronemi pra me kuxim fronit hirit, që të marrëmë përdëllim, edhe të gjejmë hir e ndihmë ndë kohët të nevojëshime.