1 Paulus apostolus non ab hominibus neque per hominem
sed per Iesum Christum
et Deum Patrem qui suscitavit eum a mortuis
2 et qui mecum sunt omnes fratres
ecclesiis Galatiae
3 gratia vobis et pax a Deo Patre et Domino nostro
Iesu Christo
4 qui dedit semet ipsum pro peccatis nostris
ut eriperet nos de praesenti saeculo nequam
secundum voluntatem Dei et Patris nostri
5 cui est gloria in saecula saeculorum amen
6 miror quod sic tam cito transferimini
ab eo qui vos vocavit in gratiam Christi
in aliud evangelium
7 quod non est aliud
nisi sunt aliqui qui vos conturbant
et volunt convertere evangelium Christi
8 sed licet nos aut angelus de caelo evangelizet vobis
praeterquam quod evangelizavimus vobis
anathema sit
9 sicut praediximus et nunc iterum dico
si quis vobis evangelizaverit praeter id quod accepistis
anathema sit
10 modo enim hominibus suadeo aut Deo
aut quaero hominibus placere
si adhuc hominibus placerem Christi servus non essem
11 notum enim vobis facio fratres evangelium
quod evangelizatum est a me
quia non est secundum hominem
12 neque enim ego ab homine accepi illud neque didici
sed per revelationem Iesu Christi
13 audistis enim conversationem meam aliquando in iudaismo
quoniam supra modum persequebar ecclesiam Dei
et expugnabam illam
14 et proficiebam in iudaismo
supra multos coetaneos in genere meo
abundantius aemulator existens paternarum mearum traditionum
15 cum autem placuit ei qui me segregavit de utero matris meae
et vocavit per gratiam suam
16 ut revelaret Filium suum in me
ut evangelizarem illum in gentibus
continuo non adquievi carni et sanguini
17 neque veni Hierosolyma
ad antecessores meos apostolos
sed abii in Arabiam et iterum reversus sum Damascum
18 deinde post annos tres veni Hierosolyma videre Petrum
et mansi apud eum diebus quindecim
19 alium autem apostolorum vidi neminem
nisi Iacobum fratrem Domini
20 quae autem scribo vobis
ecce coram Deo quia non mentior
21 deinde veni in partes Syriae et Ciliciae
22 eram autem ignotus facie ecclesiis Iudaeae quae erant in Christo
23 tantum autem auditum habebant
quoniam qui persequebatur nos aliquando
nunc evangelizat fidem quam aliquando expugnabat
24 et in me clarificabant Deum
1 Pavli apostoli (jo prej njerëzish, as me anë të ndonjë njeriu, po me anë të Jisu Krishtit, edhe Perëndisë Atit që ngjalli atë prej së vdekurish).
2 Edhe gjithë vëllezëritë që janë bashkë me mua, mbë qishat të Gallatisë;
3 Hirë qoftë mbë ju edhe paqtim nga Perëndia Ati, edhe nga Zoti ynë Jisu Krishti,
4 Që dha vetëhen’ e ti për fajetë tëna, që të na shpëtonjë nga këjo jetë e ligë e sotshime, pas dashurimit Perëndisë edhe Atit tënë,
5 Mb’ atë qoftë lavdia ndë jetët të jetëvet. Amin.
6 Çuditem se kaqë shpejt lini atë që u thirri juve ndë të hirë të Krishti, e shkoni pas tiatër’ ungjilli;
7 I cili s’është tiatërë, po janë ca vetë, që u trazonjënë juve, edhe duanë të përmbysën’ ungjillin’ e Krishtit.
8 Po edhe neve, a ëngjëll nga qielli ndë u leçittë juve tiatër’ ungjill, përveç ati ungjillit që u leçitëm juve, qoftë mallëkuarë.
9 Sikundrë thamë më përpara, edhe ndashti përsëri them: Ndë u leçittë ndonjë njeri tiatër’ ungjill, përveç ati që keni marrë, qoftë mallëkuarë.
10 Sepse ndashti njerëzëvet u mbush mëndëjen’ unë apo Perëndisë? Apo kërkonj të pëlqehem te njerëzitë? Sepse ndë pëlqeheshe më të njerëzitë, s’do të ishnjam shërbëtori i Krishtit.
11 Po u bënj ta dini ju, o vëllezër, se ungjilli që u leçit prej meje s’është pas njeriu;
12 Sepse as unë s’e mora prej njeriu, as u mësuaçë prej njeriu , po prej sbulesësë Jisu Krishtit.
13 Sepse ju e keni dëgjuarë, se qysh shkonjam njëherë ndë Judhaismë, se fort tepërë ndiqnjam qishën’ e Perëndisë, edhe e prishnjam atë.
14 Edhe vejem mbarë ndë Judhaismë më tepërë se shumë moshatarët’ e mi ndë komp tim, sepse ishnjam më tepërë zëlitar për porosit që kishinë lënë atërit’ e mi.
15 Po kur i pëlqeu Perëndisë që më ndau veç që nga barku i mëmësë, edhe më thirri me anë të hirit ti,
16 Që të sbulonjë birin’ e ti tek unë, që të ungjillëzonj atë ndër kombet, përnjëherë s’mora këshillë nga mishi e nga gjaku.
17 As nukë hipa ndë Jerusalim tek apostojtë që qenë përpara meje, po vajta nd’Aravi, edhe përsëri u kthyeshë ndë Dhamaskë.
18 Pastaj pas tre vieç hipa ndë Jerusalim, për të parë Pietrinë; edhe mbeta përanë ati pesë-mbë-dhietë dit.
19 Edhe s’pashë tiatërë nga apostojtë, veç Jakovinë të vëllan’e Zotit.
20 Edhe sa u shkruanj juve, ja te po rrëfenj përpara Perëndisë, se s’gënjenj.
21 Pastaj erdha ndë vëndet të Syrisë edhe të Qiliqisë.
22 Edhe nuk’ ishnjam njohurë me faqe me qishat’ e Judhesë që janë mbë Krishtinë;
23 Po vetëmë kishinë dëgjuarë, se ay që na ndiqte njëherë, ndashti po ungjillëzon atë besënë që prishte njëherë. Edhe lavdoninë Perëndinë për punë time.