1 in diebus autem illis crescente numero discipulorum
factus est murmur Graecorum adversus Hebraeos
eo quod dispicerentur in ministerio cotidiano viduae eorum
2 convocantes autem duodecim multitudinem discipulorum dixerunt
non est aequum nos derelinquere verbum Dei et ministrare mensis
3 considerate ergo fratres viros ex vobis boni testimonii septem
plenos Spiritu et sapientia
quos constituamus super hoc opus
4 nos vero orationi et ministerio verbi instantes erimus
5 et placuit sermo coram omni multitudine
et elegerunt Stephanum virum plenum fide et Spiritu Sancto
et Philippum et Prochorum
et Nicanorem et Timonem
et Parmenam et Nicolaum advenam Antiochenum
6 hos statuerunt ante conspectum apostolorum
et orantes inposuerunt eis manus
7 et verbum Dei crescebat
et multiplicabatur numerus discipulorum in Hierusalem valde
multa etiam turba sacerdotum oboediebat fidei
8 Stephanus autem plenus gratia et fortitudine
faciebat prodigia et signa magna in populo
9 surrexerunt autem quidam de synagoga
quae appellatur Libertinorum et Cyrenensium et Alexandrinorum
et eorum qui erant a Cilicia et Asia
disputantes cum Stephano
10 et non poterant resistere sapientiae et Spiritui quo
loquebatur
11 tunc submiserunt viros qui dicerent
se audisse eum dicentem verba blasphemiae in Mosen et Deum
12 commoverunt itaque plebem et seniores et scribas
et concurrentes rapuerunt eum et adduxerunt in concilium
13 et statuerunt testes falsos dicentes
homo iste non cessat loqui verba adversus locum sanctum et legem
14 audivimus enim eum dicentem
quoniam Iesus Nazarenus hic destruet locum istum
et mutabit traditiones quas tradidit nobis Moses
15 et intuentes eum omnes qui sedebant in concilio
viderunt faciem eius tamquam faciem angeli
1 Edhe nd’ato dit kur po shumoneshinë nxënësitë, Ellinistëtë mumurisninë kundrë Evrenjet, sepse nukë shikoneshinë grat’ e va t’atyre ndë shërbesët të përditëshime.
2 Atëhere të dy-mbë-dhietëtë thirrnë shumicën’ e nxënëset, e thanë: “Nuk’ ësht’ e pëlqyerë mbë ne të lëmë mbënjanë fialën’ e Perëndisë, e të shërbejmë ndëpër truvezat.
3 Mendohi pra, o vëllezër, e sgjithni prej jush shtatë burra që të epetë martiri e mirë për ata , plot me Frymë të Shënjtëruar’ e me dituri, të cilëtë t’i vëmë mbi këtë nevojë.
4 Po neve të presëmë mbë të falurit e mbë shërbesët të fialësë.”
5 Edhe këjo fialë u pëlqye përpara gjithë shumicësë; edhe sgjothnë Stefaninë, që ishte burr plot me besë e me Frymë të Shënjtëruarë, edhe Filippin’ e Prohorin’ e Nikanorin’ e Timonin’ e Parmenanë, edhe Nikollën’ e këthyerë Antioheasinë;
6 Të cilët’ i vunë përpara apostojvet; edhe passi u falnë, vunë duartë mbi ata.
7 Edhe fial’ e Perëndisë shtonej, edhe numuri i nxënëset shumonej fort ndë Jerusalim; edhe shumë gjëndëje nga priftëritë i dëgjoninë besësë.
8 Edhe Stefani, plot me besë e me fuqi, bënte çudira e shenje të mëdha ndë llaust.
9 Atëhere u ngritnë ca nga sinagogjia që thuhet’ e Livertinëvet, edhe e Qyrineaset, edhe e Aleksandhreaset, edhe nga ata që ishinë nga Qiliqia e nga Asia, e haheshinë me fialë me Stefaninë.
10 Edhe s’munt t’i dilninë kundrë diturisë edhe frymësë, që fliste.
11 Atëhere vunë fshehurazi njerës të thonë, se: “Dëgjuam atë tuke folurë fialë vllasfimie kundrë Mojsiut edhe Perëndisë.”
12 Edhe shtynë llauzin’ e pleqt’ e shkronjësitë, edhe u sulnë e rrëmbyen’ atë, edhe e prunë ndë bashkë-ndenjëjet.
13 Edhe nxuarnë përpara martirë gënjeshtarë, që thoshinë, se : “Kyj njeri nukë pushon tuke folurë fialë vllasfimie kundrë këti vëndi të shënjtëruarë, edhe kundrë nomit.
14 Sepse e dëgjuam atë tuke thënë, se: Kyj Jisu Nazoreasi do të prishnjë këtë vënt, edhe do të ndërronjë zakonetë që na ka lënë Mojsiu.”
15 Edhe gjith’ ata që ishinë ndenjurë ndë bashkë-ndenjëjet, kur shtynë sytë mb’ atë, panë faqen’ e ati posi faqe ëngjëlli.