1 Petrus autem et Iohannes ascendebant in templum
ad horam orationis nonam
2 et quidam vir qui erat claudus ex utero matris suae baiulabatur
quem ponebant cotidie ad portam templi quae dicitur Speciosa
ut peteret elemosynam ab introeuntibus in templum
3 is cum vidisset Petrum et Iohannem incipientes introire in templum
rogabat ut elemosynam acciperet
4 intuens autem in eum Petrus cum Iohanne dixit respice in nos
5 at ille intendebat in eos sperans se aliquid accepturum ab eis
6 Petrus autem dixit argentum et aurum non est mihi
quod autem habeo hoc tibi do
in nomine Iesu Christi Nazareni surge et ambula
7 et adprehensa ei manu dextera adlevavit
eum
et protinus consolidatae sunt bases eius et plantae
8 et exiliens stetit et ambulabat et intravit cum illis in templum
ambulans et exiliens et laudans Dominum
9 et vidit omnis populus eum ambulantem et laudantem Deum
10 cognoscebant autem illum quoniam ipse erat
qui ad elemosynam sedebat ad Speciosam portam templi
et impleti sunt stupore et extasi in eo quod contigerat illi
11 cum teneret autem Petrum et Iohannem
concurrit omnis populus ad eos
ad porticum qui appellatur Salomonis
stupentes
12 videns autem Petrus respondit ad populum
viri israhelitae quid miramini in hoc
aut nos quid intuemini
quasi nostra virtute aut pietate fecerimus hunc
ambulare
13 Deus Abraham et Deus Isaac et Deus Iacob
Deus patrum nostrorum glorificavit Filium suum Iesum
quem vos quidem tradidistis et negastis ante faciem Pilati
iudicante illo dimitti
14 vos autem sanctum et iustum negastis
et petistis virum homicidam donari vobis
15 auctorem vero vitae interfecistis
quem Deus suscitavit a mortuis cuius nos testes sumus
16 et in fide nominis eius
hunc quem videtis et nostis
confirmavit nomen eius
et fides quae per eum est
dedit integram sanitatem istam in conspectu omnium vestrum
17 et nunc fratres
scio quia per ignorantiam fecistis sicut et principes vestri
18 Deus autem quae praenuntiavit per os omnium prophetarum pati Christum
suum implevit sic
19 paenitemini igitur et convertimini
ut deleantur vestra peccata
20 ut cum venerint tempora refrigerii a conspectu Domini
et miserit eum qui praedicatus est vobis Iesum Christum
21 quem oportet caelum quidem suscipere
usque in tempora restitutionis omnium quae locutus est Deus
per os sanctorum suorum a saeculo prophetarum
22 Moses quidem dixit
quia prophetam vobis suscitabit Dominus Deus vester de fratribus vestris
tamquam me ipsum audietis
iuxta omnia quaecumque locutus fuerit vobis
23 erit autem omnis anima quae non
audierit prophetam illum
exterminabitur de plebe
24 et omnes prophetae a Samuhel et deinceps
qui locuti sunt et adnuntiaverunt dies istos
25 vos estis filii prophetarum et testamenti
quod disposuit Deus ad patres vestros
dicens ad Abraham
et in semine tuo benedicentur omnes familiae terrae
26 vobis primum Deus suscitans Filium suum
misit eum benedicentem vobis
ut convertat se unusquisque a nequitia sua
1 Edhe Pietri e Joanni po hipninë bashkë ndë hieroret, mbë të nëntën’ orën’ e të falurit.
2 Edhe një njeri që ishte i çalë që nga barku i s’ëmësë, mbahej mbë krah , të cilin’ e vininë përdita ndë derët të hieroresë që thuhet’ e Bukurë, të lypënjë elejmosinë nga ata që hyninë ndë hieroret.
3 Ay kur pa Pietrin’ edhe Joanninë se do të hyninë ndë hieroret, lypte të marrë elejmosinë nga ata .
4 Edhe Pietri shtyri sytë mb’ atë bashkë me Joanninë, e tha: “Vështrona.”
5 Edhe ay vështronte ata me kujdes, tuke shpëryerë të marrë ndonjë gjë sent nga ata.
6 Atëhere Pietri tha: “Argjënt edhe ar nukë kam; po atë që kam, këtë të ap tyj: Mb’emërit të Jisu Krishtit Nazoreasit, ngreu edhe ecë.”
7 Edhe si e kapi prej dorësë diathtë e ngriti; edhe përnjëherë iu forcuanë shojet’ e këmbëvet edhe nyejet.
8 Edhe si këceu përpjetë, qëndroj mbë këmbë edhe ecënte; edhe hyri bashkë me ata ndë hieroret, tuke ecur’ e tuke këcyer’ e tuke lavduarë Perëndinë.
9 Edhe gjithë llauzi e pa atë tuke ecur’ e tuke lavduarë Perëndinë.
10 Sepse e njihnin’ atë, se kyj ishte ay që rrinte mbë derët të Bukurë të hieroresë për elejmosinë; edhe u çuditnë për këtë punë që i gjau ati.
11 Edhe ay [i çali që u shërua] kur po mbante Pietrin’ edhe Joanninë, gjithë llauzi rruthnë pas atyreve ndë kamaret që qjuhet’ e Sollomonit, tuke habiturë.
12 Edhe Pietri kur pa, i u përgjeq llauzit:
“O burra Israilitë, përse çuditeni për këtë punë ? Apo përse shtini sytë mbë ne, sikurse e kemi bërë ne këtë të ecënjë prej fuqisë tonë, a prej besësë tonë ?
13 Perëndia i Avraamit edhe i Isaakut edhe i Jakovit, Perëndia i atërëvet tënë, lavdoj dialin’ e ti Jisunë, të cilinë ju e dhatë ndër duar, edhe e mohuatë faqe Pillatit, kur ay e pa t’ udhësë ta lëshonjë.
14 Po ju mohuatë shënjtinë edhe të drejtinë, edhe lyptë ndë vënt t’ati t’u falë juve një njeri gjakëtuar.
15 Edhe vratë kryet’ e jetësë, të cilinë Perëndia e ngjalli prej së vdekurish, për të cilinë ne jemi martirë.
16 Edhe me anë të besësë mb’ emërit t’ati, këtë që shihni edhe e njihni, emëri i ati e forcoj; edhe ajo besë nga an’ e ati i dha ati këtë shëndet përpara gjithë jush.
17 Edhe ndashti, o vëllezër, e di se e punuatë këtë nga e paditura, sikundrë edhe të parëtë tuaj.
18 Po Perëndia sa tha që përpara me anë të gojësë gjithë profitërëvet ti, se Krishti kishte për të pësuarë, kështu i mbushi.
19 Pendohi pra edhe këthehi, që t’u shuhenë fajetë tuaja, kur të vinjënë kohërat’ e të prëjturit nga faqeja e Zotit,
20 Edhe ay do të dërgonjë Jisu Krishtinë, që është leçiturë që përpara te ju;
21 Të cilinë duhet ta presë qielli gjer mb’ ato kohëra që të vinjënë mbë vënt gjith’ ato që foli Perëndia që jetën e parë me anë të gojësë gjithë shënjtorëvet ti profitërëvet.
22 [Sepse] Mojsiu u tha atërvet tanë , se: “Zoti Perëndia juaj do t’u ngrerë juve një profit nga vëllezëritë tuaj, posi mua; ati i dëgjoni mbë të gjitha sa që t’u flasë juve.
23 Edhe çdo shpirt që të mos i dëgjonjë ati profiti, do të shuhetë nga llauzi”.
24 – Edhe gjithë profitëritë që nga Samuili e paskëtaj sa folnë, dhanë zë (që përpara) edhe për këto dit.
25 Ju jeni bijt’ e profitërëvet, edhe të dhiatësë që vuri Perëndia ndërmest atërëvet tënë, tuke thënë Avraamit: “Edhe ndë farët tënde do të bekonenë gjithë kombet’ e dheut”.
26 Te ju përpara Perëndia, si ngjalli dialin’ e ti [Jisunë], e dërgoj që t’u bekonjë juve, kur të këthehetë gjithë-secili prej jush nga ligësiratë tuaja.”