1 cum autem perambulassent Amphipolim et Apolloniam
venerunt Thessalonicam ubi erat synagoga Iudaeorum
2 secundum consuetudinem autem Paulus introivit ad eos
et per sabbata tria disserebat eis de scripturis
3 adaperiens et insinuans
quia Christum oportuit pati et resurgere a mortuis
et quia hic est Christus Iesus quem ego adnuntio vobis
4 et quidam ex eis crediderunt et adiuncti sunt Paulo et Silae
et de colentibus gentilibusque multitudo magna
et mulieres nobiles non paucae
5 zelantes autem Iudaei
adsumentesque de vulgo viros quosdam malos
et turba facta concitaverunt civitatem
et adsistentes domui Iasonis
quaerebant eos producere in populum
6 et cum non invenissent eos
trahebant Iasonem et quosdam fratres ad principes civitatis clamantes
quoniam hii qui orbem concitant
et huc venerunt
7 quos suscepit Iason
et hii omnes contra decreta Caesaris faciunt
regem alium dicentes esse Iesum
8 concitaverunt autem plebem et principes civitatis audientes haec
9 et accepto satis ab Iasone et a ceteris
dimiserunt eos
10 fratres vero confestim per noctem dimiserunt Paulum et Silam in Beroeam
qui cum advenissent
in synagogam Iudaeorum introierunt
11 hii autem erant nobiliores eorum qui sunt Thessalonicae
qui susceperunt verbum cum omni aviditate
cotidie scrutantes scripturas si haec ita se haberent
12 et multi quidem crediderunt ex eis
et gentilium mulierum honestarum et viri non pauci
13 cum autem cognovissent in Thessalonica Iudaei
quia et Beroeae praedicatum est a Paulo verbum Dei
venerunt et illuc
commoventes et turbantes multitudinem
14 statimque tunc Paulum dimiserunt fratres ut iret usque ad mare
Silas autem et Timotheus remanserunt ibi
15 qui autem deducebant Paulum
perduxerunt usque Athenas
et accepto mandato ab eo ad Silam et Timotheum
ut quam celeriter venirent ad illum profecti sunt
16 Paulus autem cum Athenis eos expectaret
incitabatur spiritus eius in ipso
videns idolatriae deditam civitatem
17 disputabat igitur in synagoga cum Iudaeis et colentibus
et in foro per omnes dies ad eos qui aderant
18 quidam autem epicurei et stoici philosophi disserebant cum eo
et quidam dicebant
quid vult seminiverbius hic dicere
alii vero novorum daemoniorum videtur adnuntiator esse
quia Iesum et resurrectionem adnuntiabat eis
19 et adprehensum eum ad Ariopagum duxerunt dicentes
possumus scire quae est haec nova quae a te dicitur doctrina
20 nova enim quaedam infers auribus nostris
volumus ergo scire quidnam velint haec esse
21 Athenienses autem omnes et advenae hospites
ad nihil aliud vacabant nisi aut dicere aut audire aliquid novi
22 stans autem Paulus in medio Ariopagi ait viri athenienses
per omnia quasi superstitiosiores vos video
23 praeteriens enim et videns simulacra vestra
inveni et aram in qua scriptum erat ignoto deo
quod ergo ignorantes colitis hoc ego adnuntio vobis
24 Deus qui fecit mundum et omnia quae in eo sunt
hic caeli et terrae cum sit Dominus
non in manufactis templis inhabitat
25 nec manibus humanis colitur indigens aliquo
cum ipse det omnibus vitam et inspirationem et omnia
26 fecitque ex uno omne genus hominum inhabitare super universam faciem
terrae
definiens statuta tempora et terminos habitationis eorum
27 quaerere Deum si forte adtractent eum aut inveniant
quamvis non longe sit ab unoquoque nostrum
28 in ipso enim vivimus et movemur et sumus
sicut et quidam vestrum poetarum dixerunt
ipsius enim et genus sumus
29 genus ergo cum simus Dei
non debemus aestimare auro aut argento
aut lapidi sculpturae artis et cogitationis hominis
divinum esse simile
30 et tempora quidem huius ignorantiae despiciens Deus
nunc adnuntiat hominibus ut omnes ubique paenitentiam agant
31 eo quod statuit diem
in qua iudicaturus est orbem in aequitate
in viro in quo statuit
fidem praebens omnibus suscitans eum a mortuis
32 cum audissent autem resurrectionem mortuorum
quidam quidem inridebant
quidam vero dixerunt audiemus te de hoc iterum
33 sic Paulus exivit de medio eorum
34 quidam vero viri adherentes ei crediderunt
in quibus et Dionisius Ariopagita
et mulier nomine Damaris et alii cum eis
1 Edhe si bënë udhë ndëpër Amfipolë e ndëpër Apolloni, erthnë ndë Thessallonikë, ku ishte sinagogjia e Judhenjet.
2 Edhe Palvi sikundrë e kishte zakon hyri tek ata, edhe tri të shëtuna fliste me ata nga shkronjatë,
3 Tuke sgjidhur’ e tuke dëftyerë, se Krishti duhej të pësonte e të ngjallej prej së vdekurish, edhe se kyj Jisuj është Krishti, që po u leçis unë juve.
4 Edhe cave nga ata u mbushnë mëntë, edhe u bashkuanë me Pavlin’ e me Sillënë, edhe shumë shumicë nga Grekëtë që druaninë Zotinë , edhe nga grat’ e para jo të paka.
5 Po ata Judhenj, që nuk’ u mbushej mëndëja, u zmiruanë, edhe muarnë me vetëhe ca njerës të këqij nga ata prej rrugash tregut, edhe mbëlothnë gjëndëje, edhe përzieninë qytetinë; edhe u sulnë ndë shtëpi të Jasonit, e kërkonin’ ata, t’i bininë te llauzi.
6 Po passi s’i gjetnë, hoqnë svarë Jasonin’ edhe ca vëllezër të tierë te të parët’ e qytetit, tuke bërtiturë, se: “Këta që ngritnë mbë këmbë botënë, kanë ardhur’ edhe këtu,
7 Të cilëtë Jasoni i priti ndë shtëpi ; edhe të gjithë këta punonjënë kundrë urdhëratavet Qesarit, tuke thënë, se është një tietër mbëret, Jisuj.
8 Edhe përzienë gjëndëjen’ e të parët’ e qytetit që dëgjoninë këto fialë .
9 Edhe si u siguruanë prej Jasonit edhe prej të tierëvet, i lëshuanë.
10 Edhe vëllezëritë përnjëherë dërguanë jashtë Pavlin’ edhe Sillënë natënë ndë Verie; të cilëtë kur erthnë aty , vanë ndë sinagogjit të Judhenjet.
11 Edhe këta ishinë më të fisçim se ata të Thessallonikësë, sepse pritnë fialënë me gjithë zëmërë, tuke shikuarë përdita shkronjatë, ndë qoftë se janë kështu këto punëra.
12 Shumë vetë nga ata pra besuanë, edhe nga grat’ e nderëshime të Grekëvet, edhe nga burratë jo të pakë.
13 Po ata Judhenj që ishinë nga Thessallonika kur muarnë vesh, se u leçit fial’ e Perëndisë nga Pavli edhe ndë Verie, erthnë edhe atie tuke tundurë gjëndëjenë.
14 Edhe atëhere vëllezëritë dërguanë jashtë përnjëherë Pavlinë të vejë gjer ndë det; po Silla edhe Timotheu mbetnë atie.
15 Edhe ata që përcillninë Pavlinë, e shpunë gjer nd’ Athinë; edhe si muarnë porosia për Sillën’ e për Timothenë, që të vinjënë sakaqëherë tek ay.
16 Edhe Pavli kur ishte tuke pritur’ ata nd’ Athinë, i nxehej shpirti ndër vetëhe, sepse shihte qytetinë plot me idhuj.
17 Fliste pra ndë sinagogjit me Judhenjtë, edhe me ata që druaninë Zotnë, edhe ndë trekt ditë për ditë me ata që piqej.
18 Atrëhere ca fillosofë nga Epikurianët’ e nga Stoikëtë haheshinë me fialë me atë; edhe ca thoshinë: “Vallë ç’do të thotë kyj njeri që përhap fialë?” Edhe ca të tierë thoshinë : “Duketë, se është zë-dhënës perëndirash të huaja; sepse u leçiste atyre Jisunë, edhe të ngjalluritë.”
19 Edhe ata e zunë, edhe e prunë nd’ Areopagë, tuke thënë: “Munt të marrëmë vesh, ç’është kyj mësim i ri që flitetë prej teje?
20 Sepse na bie ca punëra të huaja ndë veshët tanë. Duamë pra të marrëmë vesh, ç’do të jenë këto.”
21 — Sepse gjith’ Athinasit’ edhe të huajtë që rrinin’ atie, nukë kishinë tiatërë nge, veçe të thonë e të dëgjonjënë ndonjë fialë të re.
22 Atëhere Pavli qëndroj ndë mest të Areopagut, e tha: “O burra Athinas, mbë gjithë punërat u shoh juve se jeni me tepër hie-lutësa.
23 Sepse tuke shkuar’ e tuke vënë re vëndet’ e lutëjesë tuaj, gjeta edhe një alltar që ishte shkruarë përmbi atë: “Mbë të panjohurinë Perëndi”. Atë pra që nuk’ e njihni edhe e i luteni, këtë po u dëftenj unë juve.
24 Perëndia që bëri botën’ edhe gjithë ato që janë nd’atë, kyj tuke qënë Zot i qiellit edhe i dheut, nukë rri ndër tempuj që janë bërë me dorë,
25 As nukë ka nevojë për ndonjë që t’i shërbenjënë njerëzitë me duar, sepse ay u ep të gjithëve jetë edhe frymë edhe të gjitha.
26 Edhe bëri çdo komp njerëzish prej një gjaku, që të rrinë mbi gjithë faqen’ e dheut, edhe urdhëroj kohëratë që i ka vënë ndë taks që përpara, edhe sinoret’ e së ndenjurës’ atyreve;
27 Që të kërkonjënë Zotinë, mbase munt ta përpiekën’ edhe ta gjenjënë, ndonëse ay s’është lark nga gjithësecili prej nesh;
28 Sepse nd’ atë rrojmë, edhe luajmë, edhe jemi, sikundrë edhe ca nga poetarëtë tuaj kanë thënë: “Se jemi edhe far’ e ati”.
29 Tuke qënë pra far’ e Perëndisë, nukë duhetë të kujtojmë se Perëndia ka të gjarë me ar a me argjënt a me gur, latuarë prej mieshtërisë e prej mëndëjesë njeriut.
30 Perëndia pra nukë vuri re me sy kohërat’ e së paditurësë, po tashi porosit gjithë njerëzitë mbë çdo vënt të pendonenë;
31 Sepse vuri një ditë, mbë të cilënë do të gjykonjë botënë me drejtëri me anë të një njeriu, që e ka urdhëruarë, edhe për këtë dha besë mbë të gjithë, kur e ngjalli prej së vdekurish.”
32 Edhe ata kur dëgjuanë të ngjallurë prej së vdekurish, ca e përqeshninë, e ca të tierë thanë: “Do të të dëgjojmë përsëri për këtë punë.”
33 Edhe kështu Pavli dolli nga mezi atyreve.
34 Edhe ca burra iu ngjitnë, edhe besuanë; ndër ata ishte edhe Dhionis Areopagjiti, edhe një grua që qjuhej Dhamaridhë, edhe të tierë bashkë me ata.