1 fidelis sermo si quis episcopatum desiderat bonum opus desiderat
2 oportet ergo episcopum inreprehensibilem esse
unius uxoris virum sobrium prudentem
ornatum hospitalem doctorem
3 non vinolentum non percussorem sed modestum
non litigiosum non cupidum
4 suae domui bene praepositum
filios habentem subditos cum omni castitate
5 si quis autem domui suae praeesse nescit
quomodo ecclesiae Dei diligentiam habebit
6 non neophytum
ne in superbia elatus in iudicium incidat
diaboli
7 oportet autem illum et testimonium habere bonum
ab his qui foris sunt
ut non in obprobrium incidat et laqueum diaboli
8 diaconos similiter pudicos non bilingues
non multo vino deditos non turpe lucrum sectantes
9 habentes mysterium fidei in conscientia pura
10 et hi autem probentur primum
et sic ministrent nullum crimen habentes
11 mulieres similiter pudicas non detrahentes sobrias fideles in omnibus
12 diacones sint unius uxoris viri
qui filiis suis bene praesunt et suis domibus
13 qui enim bene ministraverint
gradum sibi bonum adquirent
et multam fiduciam in fide quae est in Christo Iesu
14 haec tibi scribo sperans venire ad te cito
15 si autem tardavero
ut scias quomodo oporteat te in domo Dei conversari
quae est ecclesia Dei vivi columna et firmamentum veritatis
16 et manifeste magnum est pietatis sacramentum
quod manifestatum est in carne iustificatum est in spiritu
apparuit angelis praedicatum est gentibus
creditum est in mundo adsumptum est in gloria
1 Për të zënë besë është fiala; ndë i ka ënda ndonjërit episkopi, dëshëron punë të mirë.
2 Duhetë pra episkopi të jetë i pazënë me faj, burr i një gruaje, i esulltë të jetë, i urtë, i hieshim, miku i të huajvet, i zoti për të mësuarë;
3 Jo pianec, jo rrahës (jo të dojë fitim të lik); po të jetë i butë, asi që s’do të zihetë, asi që s’lakëmon për argjënt;
4 Të qiverrisnjë mirë shtëpin’ e ti, të ketë dielm të dëgjuarshim me çdo farë urtësie;
5 (Sepse ndë qoftë se ndonjë nukë di të qiverrisnjë shtëpin’ e ti, qysh do t’i ketë kujdes qishësë Perëndisë?).
6 Të mosjetë i mësuarë rishtazi, që të mos mbahetë mbë të math e të bierë ndë dëm të diallit.
7 Edhe ay duhetë edhe të ketë martiri të mirë edhe nga të përjashtëmit, që të mos bierë ndë turp e ndë lak të diallit.
8 Dhiakëritë po kështu, duhetë të jenë të hieshim, jo me dy faqe ndë fialët, jo të vënë re ndë shumë verë, as mbë fitimi të lik;
9 Të kenë fshehësirën’ e besësë me ndërgjegjëje të këthiellëtë.
10 Edhe këta le të provonenë më përpara, pastaj le të bënenë dhiakërë, ndë qofshinë stë pagjëndurë mbë faj.
11 Gratë po kështu të jenë të hieshime, jo kallzimtare, të esullta, besëtare mbë të gjitha.
12 Dhiakëritë le të jenë burra të një gruaje, që qiverrisënjë mirë dielmt’ edhe shtëpiat’ e tyre.
13 Sepse ata që kanë shërbyerë mirë, fitonjënë shkallë të mirë për vetëhen’ e tyre, edhe kanë shumë sy e faqe ndë besët që është mbë Jisu Krishtinë.
14 Këto po të shkruanj, tuke shpëryerë të vinj për së shpejti te ti;
15 Po ndë mënofsha, që të dish qysh duhetë të bihesh ndë shtëpi të Perëndisë, e cila është qisha e Perëndisë gjallë, shtylla edhe të pështetuir e të së vërtetësë.
16 Edhe pa ndonjë fialë kundrë e madhe është fshehësira e besësë; Perëndia u çfaq ndë mish, dolli i drejtë ndë Frymë, u duk ndër ëngjëj, u leçit ndër kombe, u zu besë ndë botët, hipi lart me lavdi.