1 propter quod non sustinentes amplius
placuit nobis remanere Athenis solis
2 et misimus Timotheum fratrem nostrum
et ministrum Dei in evangelio Christi
ad confirmandos vos et exhortandos pro fide vestra
3 ut nemo moveatur in tribulationibus istis
ipsi enim scitis quod in hoc positi sumus
4 nam et cum apud vos essemus
praedicebamus vobis passuros
nos tribulationes
sicut et factum est et scitis
5 propterea et ego amplius non sustinens
misi ad cognoscendam fidem vestram
ne forte temptaverit vos is qui temptat et inanis fiat labor noster
6 nunc autem veniente Timotheo ad nos a vobis
et adnuntiante nobis fidem et caritatem vestram
et quia memoriam nostri habetis bonam semper
desiderantes nos videre sicut nos quoque vos
7 ideo consolati sumus fratres in vobis
in omni necessitate et tribulatione nostra per vestram fidem
8 quoniam nunc vivimus si vos statis in Domino
9 quam enim gratiarum actionem possumus Deo retribuere pro vobis
in omni gaudio quo gaudemus propter vos ante Deum nostrum
10 nocte et die abundantius orantes
ut videamus faciem vestram
et conpleamus ea quae desunt fidei vestrae
11 ipse autem Deus et Pater noster et Dominus Iesus
dirigat viam nostram ad vos
12 vos autem Dominus multiplicet
et abundare faciat caritatem in invicem et in omnes
quemadmodum et nos in vobis
13 ad confirmanda corda vestra sine querella in sanctitate
ante Deum et Patrem nostrum
in adventu Domini nostri Iesu
cum omnibus sanctis eius amen
1 Përandaj nukë muntmë të durojmë më, po na pëlqeu të mbesëmë vetëmë ndë Athinë,
2 edhe dërguam Timothenë, vëllanë tënë, edhe shërbëtorin’ e Perëndisë, edhe shokunë tënë ndë punët të ungjillit Krishtit, që t’u forconjë juve e t’u ngushullonjë për besënë tuaj;
3 Që të mos tundet’ asndonjë ndë këto shtrëngime; sepse ju e dini se neve jemi vënë për këtë.
4 Sepse, kur ishim përanë jush, u thoshim juve që përpara, se kemi për të hequrë shtrëngime, sikundrë edhe u bë, edhe e dini.
5 Përandaj edhe unë, passi s’duronjam, dërgova që të marr vesh për besënë tuaj, mbase mos u ngau ay që nget, edhe shkon mundimi ynë kot.
6 Po ndashti që erdhi Timotheu nga ju ndër ne, edhe na pruri zën’ e mirë për besën’ e për dashurinë tuaj, edhe se na kujtoni për të mirë përherë, edhe keni mallë të na shihni, sikundrë edhe ne juve,
7 Përandaj u ngushulluamë, o vëllezër, për ju ndër gjithë shtrëngimin’ edhe nevojënë tonë, prej besësë suaj;
8 Sepse ndashti rrojmë, ndë qëndrofshi ju mbë Zotinë,
9 Sepse çfarë të faluri ndersë munt t’i apënë Perëndisë për ju, për gjith’ atë gëziminë që gëzonemi për ju përpara Perëndisë tënë,
10 Nat’ e ditë tuke luturë tepërë që të shohëmë faqenë tuaj, edhe të mbushëmë të mbeturat’ e besësë suaj?
11 Po ay Perëndia edhe Ati ynë, edhe Zoti ynë Jisu Krishti, na drejtoftë udhënë te ju.
12 Edhe Zoti shtoftë edhe teproftë dashurinë tuaj njëri mbë tiatrinë, edhe mbë të gjithë, sikundrë edhe ne kemi mbë ju;
13 Për të forcuarë zemratë tuaja pa pallavi ndë shënjtëri, përpara Perëndisë edhe Atit tënë, ndë t’ardhurit të Zotit tënë Jisu Krishtit bashkë me gjithë shënjtorët’e ati.