1 sic nos existimet homo ut ministros Christi
et dispensatores mysteriorum Dei
2 hic iam quaeritur inter dispensatores ut fidelis quis inveniatur
3 mihi autem pro minimo est ut a vobis iudicer aut ab humano die
sed neque me ipsum iudico
4 nihil enim mihi conscius sum
sed non in hoc iustificatus sum
qui autem iudicat me Dominus est
5 itaque nolite ante tempus iudicare quoadusque veniat Dominus
qui et inluminabit abscondita tenebrarum
et manifestabit consilia cordium
et tunc laus erit unicuique a Deo
6 haec autem fratres transfiguravi in me et Apollo propter vos
ut in nobis discatis
ne supra quam scriptum est
unus adversus alterum infletur pro alio
7 quis enim te discernit quid autem habes quod non accepisti
si autem accepisti quid gloriaris quasi non acceperis
8 iam saturati estis iam divites facti estis
sine nobis regnastis
et utinam regnaretis
ut et nos vobiscum regnaremus
9 puto enim Deus nos
apostolos novissimos ostendit
tamquam morti destinatos
quia spectaculum facti sumus mundo et angelis et hominibus
10 nos stulti propter Christum vos autem prudentes in Christo
nos infirmi vos autem fortes
vos nobiles nos autem ignobiles
11 usque in hanc horam et esurimus et sitimus et nudi sumus
et colaphis caedimur et instabiles sumus
12 et laboramus operantes manibus nostris
maledicimur et benedicimus
persecutionem patimur et sustinemus
13 blasphemamur et obsecramus
tamquam purgamenta huius mundi facti sumus
omnium peripsima usque adhuc
14 non ut confundam vos haec scribo
sed ut filios meos carissimos moneo
15 nam si decem milia pedagogorum habeatis in Christo
sed non multos patres
nam in Christo Iesu per evangelium ego vos genui
16 rogo ergo vos
imitatores mei estote
17 ideo misi ad vos Timotheum
qui est filius meus carissimus et fidelis in Domino
qui vos commonefaciat vias meas
quae sunt in Christo
sicut ubique in omni ecclesia doceo
18 tamquam non venturus sim ad vos sic inflati sunt quidam
19 veniam autem cito ad vos si Dominus voluerit
et cognoscam non sermonem eorum qui inflati sunt sed virtutem
20 non enim in sermone est regnum Dei sed in virtute
21 quid vultis
in virga veniam ad vos
an in caritate et spiritu mansuetudinis
1 Kështu le të na numëronjë çdo njeri, si shërbëtorë të Krishtit, edhe kujdestarë të fshehësiravet Perëndisë.
2 E tiatëra kërkonetë ndër kujdestarët, që të gjëndetë gjithësecili besëtar.
3 Sa për mua fort pak gjë është që të gjykonem prej jush, a prej gjyqit njeriut; po as nukë gjykonj vetëhenë time.
4 Sepse ndërgjegjëjeja ime nukë më shan as për ndonjë gjë; po me këtë nukë kam dalë i drejtë; po ay që më gjykon është Zoti.
5 Përandaj mos gjykoni asgjë përpara kohësë, gjersa të vinjë Zoti, i cili do të nxierrë ndë dritë të fshehurat’ e errësirësë, edhe do të shpërfaqë këshillat’ e zemravet; edhe atëhere lavdimi do të bënetë mbë gjithësecilinë nga Perëndia.
6 Edhe këto, o vëllezër, i këtheva përmbi vetëhenë time edhe përmbi Apollonë për ju, që të mësohi prej vetëhesë tuaj të mos kini ndë mënt më tepërë se ç’është shkruarë, që të mos madhështohi njëri për tiatrinë kundrë tiatrit.
7 Sepse cili të shquan tyj nga tiatri ? Edhe ç’ke ti atë që s’more? Po edhe ndë e paç marrë, ç’mburre se nuk’ e ke marrë?
8 Ndashti jeni të nginjurë, ndashti u bëtë të pasurë, mbëretëruatë pa neve; edhe makar të kishitë mbëretëruarë, që të mbëretëronimë edhe neve bashkë me ju.
9 Sepse më duketë se Perëndia shpërfaqi neve apostojt’ e pastajmë, si për të vdekurë, sepse u bëmë lodrë mbë botët, edhe mbë ëngjëjt e mbë njerëzit.
10 Neve jemi të marrë për Krishtinë, e ju të mënçim mbë Krishtinë; neve të dobëtë, e ju të fortë; ju të lavduruarshim, e neve të panderçim.
11 Gjer mbë këtë orë kemi edhe uri, e kemi et, e jemi të sveshurë, rrihemi e me shuplaka, e sillemi andej e këtejë.
12 E mundonemi tuke punuarë me duarët tona; tuke na përqeshurë, bekojmë; tuke na ndjekurë, durojmë, tuke na vllasfimisurë, lutemi.
13 U bëmë posi të fshirëat’ e botësë, edhe posi plehët e të gjithëve gjer ndashti.
14 Nukë shkruanj këto për të turpëruarë juve, po u mësonj juve posi dielmt mi të dashurë.
15 Sepse ndë paçi dhietë mijë mësonjësa mbë Krishtinë, po nukë keni shumë atëra; sepse u kam piellë juve mbë Krishtinë me anë të ungjillit.
16 U lutem juve pra, të bëni si bënj unë.
17 Përandaj u dërgova juve Timothenë, i cili është biri im i dashurë edhe besëtar mbë Zotinë; ay do t’u bierë ndër mënt juve udhët’ e mia që janë mbë Krishtinë, sikundrë mësonj kudo mbë çdo qishë.
18 Po ca vetë u madhështuanë, sikurse unë s’kishnjam për të ardhurë te ju.
19 Po kam për të ardhurë shpejt te ju, ndë dashtë Zoti, edhe kam për të njohurë jo fialën’ e atyreve që madhështonenë, po fuqinë.
20 Sepse mbëretëria e Perëndisë nuk’ është me fialë, po me fuqi.
21 Çdoni? Të vinj te ju me shkop, apo me dashuri e me short butësire?