1 victori canticum David
2 audi Deus vocem meam loquentis
a timore inimici serva vitam meam
3 absconde me a consilio malignorum
a tumultu operantium iniquitatem
4 qui exacuerunt quasi gladium linguam suam
tetenderunt sagittam suam verbum amarissimum
5 ut sagittarent in absconditis simplicem
6 subito sagittabunt eum et non timebunt
confortaverunt sibi sermonem pessimum
narraverunt ut absconderent laqueos
dixerunt quis videbit nos
7 scrutati sunt iniquitates defecerunt scrutantes scrutinio
cogitationibus singulorum et corde profundo
8 sagittabit ergo eos Deus iaculo repentino
inferentur plagae eorum
9 et corruent in semet ipsos linguis suis
fugient omnes qui viderint eos
10 et timebunt omnes homines et adnuntiabunt opus Dei
et opera eius intellegent
11 laetabitur iustus in Domino et sperabit in eo
et exultabunt omnes recti corde
Psallm’ e Dhavidhit, kur ishtej ndë shkretëtirë të Judhesë.
1 O Perëndi, ti je Perëndia im, që me natë po të kërkonj, shpirti im ka et për ty, mishi im ka mall për ty ndë dhe të shkretë, e të thatë, e të pa-ujë,
2 që të shoh fuqinë tënde edhe lavdimnë tënt, sikundrë të pashë ndë (vënd) të shënjtëruarë.
3 Se përdëllimi yt është më i mirë se jeta, buzët’ e mia do të të lavduronjënë.
4 Kështu do të të bekonj ndë jetët t’ime, edhe mb’emërit tënt kam për të ngriturë duart’ e mia.
5 Shpirti im do të nginjetë posi prej të majmi e prej dhiami, edhe goja ime do të të lavduronjë me buzë gëzimi,
6 kur të kujtonj ndë shtrat t’im, ty shkonj ndër mënt që me natë.
7 Se m’u bëre ndihmësi im, përandaj do të gëzonem ndënë mbulesën’ e fletëvet tua.
8 Shpirti im u ngjit pas teje, e diathta jote më ndih.
9 Po ata që kërkonjënë shpirtinë t’im, për të humburë, do të hynjënë ndë më të poshtëmet anët’ e dheut,
10 do të bienë ndë gojë të shpatësë, do të jenë piesë dhelpërash.
11 Po mbëreti do të gëzonetë për Perëndinë, do të lavduronetë kushdo që betonetë mb’atë, se do t’u thuretë goja atyreve që flasënë gënjeshtrë.