1 David quando commutavit os suum coram Abimelech
et eiecit eum et abiit
2 benedicam Domino in omni tempore
semper laus eius in ore meo
3 in Domino laetabitur anima mea
audiant mites et laetentur
4 magnificate Dominum mecum
et exaltemus nomen eius pariter
5 quaesivi Dominum et exaudivit me
et de omnibus angustiis meis liberavit me
6 respicite ad eum et confluite et vultus vestri non confundentur
7 hic pauper clamavit et Dominus exaudivit
de omnibus tribulationibus salvabit eum
8 circumdat angelus Domini in gyro timentes eum et eruet eos
9 gustate et videte quoniam bonus Dominus
beatus vir qui sperat in eo
10 timete Dominum sancti eius
quoniam non est inopia timentibus eum
11 leones indiguerunt et esurierunt
quaerentibus autem Dominum non deerit omne bonum
12 venite filii audite me timorem Domini docebo vos
13 quis est vir qui velit vitam diligens dies videre bonos
14 custodi linguam tuam a malo et labia tua ne loquantur dolum
15 recede a malo et fac bonum quaere pacem et persequere eam
16 oculi Domini ad iustos et aures eius ad clamorem eorum
17 vultus Domini super facientes malum
ut perdat de terra memoriam eorum
18 clamaverunt et Dominus exaudivit
et ex omnibus tribulationibus eorum liberavit eos
19 iuxta est Dominus contritis corde et confractos spiritu salvabit
20 multae tribulationes iusti
et ex omnibus illis liberabit eum Dominus
21 custodit omnia ossa eius unum ex eis non confringetur
22 interficiet impium malitia et odientes iustum superabuntur
23 redimet Dominus animam servorum suorum
et non peccabunt omnes sperantes in eo
1 Gëzohuni për Zotnë, o të drejtë, të drejtëvet u ka hije lavdurim.
2 Lavduroni Zotnë me qitharë, psallni ati me psalltir me dhietë kordhëza.
3 Këndoni ati kënkë të re, psallni mirë ati me brohori.
4 Se fjal’ e Zotit (ësht’) e drejtë, edhe gjithë punët’ e ati (janë) me të vërtetë.
5 Zoti do drejtëri edhe gjyq; dheu (është) plot me përdëllimn’ e Zotit.
6 Prej fjalësë Zotit u bënë qiejtë, edhe gjithë fuqi’ e atyreve prej frymësë gojës’ ati.
7 Mbëlodhi ujërat’ e detit posi shakullë, vuri avyssatë ndë thesore.
8 Le t’i ketë frikë Zotit gjithë dheu, edhe le të dridhenë prej ati gjithë ata që rrinë ndë dhet.
9 Se ay tha, edhe u bënë, ay urdhëroi, edhe u ndërtuanë.
10 Zoti nxier të kotë këshillën’ e gjindëjevet, kthen përmbys mendimet’ e llauzevet.
11 Po këshill’ e Zotit mbetetë për gjithë jetënë, mendimet’ e zëmrës’ ati bres pas brezi.
12 Lum ay komp, të cilit Perëndia është Zot’ i ti, ay llaus, të cilinë cgjodhi për trashëgimn’ e ti.
13 Zoti shtyri sytë prej qielli, pa gjithë të bijt’ e njierëzet.
14 Prej vëndit që rri vetë vështron gjithë ata që rrinë ndë dhet.
15 I cili gatoi si një zëmrat’ e atyreve, i cili ngjeh gjithë punët’ e atyreve.
16 Mbëreti nukë shpëton nga të shumët’e fuqisë, edhe burr’ i fortë nukë shpëton nga e madheja forc’ e ti.
17 Kot është kali për shpëtim, edhe nukë do të shpëtonjë me anë të shumësë fuqisë ti.
18 Na syt’ e Zotit ndek janë mbi ata që kanë frikë prej ati, mbi ata që shpërenjënë mbë përdëllimt t’ati,
19 që të shpëtonjë shpirtin’ e atyreve prej vdekëjesë, edhe t’i ushqenjë ndë (kohë) urie.
20 Po shpirti ynë pret Zonë, se është ndihmësi ynë, edhe mburonjësi ynë.
21 Se mb’atë do të gëzonetë zëmra jonë, sepse shpëryem mb’emërin e ati të shënjtëruarinë.
22 U bëftë përdëllimi yt mbë ne, o Zot, sikundrë shpëryem mbë ty.