1 et post dies sex adsumpsit Iesus Petrum et Iacobum et
Iohannem fratrem eius
et ducit illos in montem excelsum seorsum
2 et transfiguratus est ante eos et resplenduit facies eius sicut sol
vestimenta autem eius facta sunt alba sicut nix
3 et ecce apparuit illis Moses et Helias cum eo
loquentes
4 respondens autem Petrus dixit ad Iesum
Domine bonum est nos hic esse
si vis faciamus hic tria tabernacula
tibi unum et Mosi unum et Heliae unum
5 adhuc eo loquente ecce nubes lucida obumbravit eos
et ecce vox de nube dicens
hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene conplacuit
ipsum audite
6 et audientes discipuli ceciderunt in faciem suam et timuerunt valde
7 et accessit Iesus et tetigit eos dixitque eis
surgite et nolite timere
8 levantes autem oculos suos neminem viderunt nisi solum Iesum
9 et descendentibus illis de monte praecepit Iesus dicens
nemini dixeritis visionem donec Filius hominis a mortuis resurgat
10 Et interrogaverunt eum discipuli dicentes
quid ergo scribae dicunt
quod Heliam oporteat primum venire
11 at ille respondens ait eis
Helias quidem venturus est et restituet omnia
12 dico autem vobis quia Helias iam venit et non cognoverunt eum
sed fecerunt in eo quaecumque voluerunt
sic et Filius hominis passurus est ab eis
13 tunc intellexerunt discipuli quia de Iohanne Baptista dixisset eis
14 Et cum venisset ad turbam
accessit ad eum homo genibus provolutus ante eum dicens
Domine miserere filii mei
quia lunaticus est et male patitur
nam saepe cadit in ignem et crebro in aquam
15 et obtuli eum discipulis tuis et non potuerunt curare eum
16 respondens Iesus ait o generatio incredula et perversa
quousque ero vobiscum usquequo patiar vos
adferte huc illum ad me
17 et increpavit ei Iesus
et exiit ab eo daemonium et curatus est puer ex illa hora
18 Tunc accesserunt discipuli ad Iesum secreto et dixerunt
quare nos non potuimus eicere illum
19 dicit illis propter incredulitatem vestram
amen quippe dico vobis
si habueritis fidem sicut granum sinapis
dicetis monti huic transi hinc et transibit
et nihil inpossibile erit vobis
20 hoc autem genus non eicitur nisi per orationem et ieiunium
21 Conversantibus autem eis in Galilaea dixit illis Iesus
Filius hominis tradendus est in manus hominum
22 et occident eum et tertio die resurget
et contristati sunt vehementer
23 Et cum venissent Capharnaum
accesserunt qui didragma accipiebant ad Petrum et dixerunt
magister vester non solvit didragma
24 ait etiam
et cum intrasset domum praevenit eum Iesus dicens
quid tibi videtur Simon
reges terrae a quibus accipiunt tributum vel censum
a filiis suis an ab alienis
25 et ille dixit ab alienis
dixit illi Iesus ergo liberi sunt filii
26 ut autem non scandalizemus eos vade ad mare et mitte hamum
et eum piscem qui primus ascenderit tolle
et aperto ore eius invenies staterem
illum sumens da eis pro me et te
Tejtrajtësimi i Jezusit
1 Mbas gjashtë ditësh, Jezusi mori me vete Pjetrin, Jakobin e Gjonin, vëllain e tij, dhe i naltoi në një mal të naltë, më vete. 2 U tejtrajtësue para tyne dhe fytyra i vezulloi si dielli, ndërsa petkat iu banë të shndritshme si drita. 3 E, ja, u dukën Moisiu dhe Elia, tue kuvende me të. 4 Pjetri, atëherë, iu kthye e i tha Jezusit: «Zot, asht bukur për ne me qenë këtu. Po të dëshirosh, do të baj këtu tri tëbana, një për ty, një për Moisiun e një për Elinë». 5 Ndërsa ende po fliste, ja, një re e përndritshme u bani hije. Dhe, ja, një za nga reja, që thonte: «Ky asht biri im i dashtun, me të cilin jam i kënaqun. Ndigjojeni!». 6 Kur ndigjuen, nxanësit ranë me fytyrë përmbys e u trembën fort. 7 Jezusi u afrue, i preku e tha: «Çohuni e mos u tutni». 8 Kur ngritën sytë, nuk panë askënd, pos Jezusit vetëm.
9 Tue zbritë prej malit, Jezusi i rdhnoi e u tha: «Mos i thoni askujt çka patë, deri kur Biri i njeriut të ngjallet prej të vdekunve». 10 Ncxanësit e pyetën: «Pse shkrestarët thonë se ma parë duhet me ardhë Elia?». 11 Ai u përgjigj: «Njëmend, Elia vjen e gjithçka do të përtërihet. 12 Por, po ju them se Elia erdhi tashma e nuk e dalluen, por banë me të çka deshën. Njësoj edhe Biri i njeriut do të pësojë prej tyne». 13 Atëherë nxanësit e morën vesh se u foli për Gjon Pagëzuesin.
Shërimi i një djali orëlig
14 Kur iu afruen turmës, iu avit një njeri, tue u ra në gjunjë para tij, 15 e tha: «Zot, përdëlleje tim bir, ze asht me hanë e vuen randshëm. Rrëzohet shpeshherë në zjarr e shpeshherë në ujë. 16 E solla te nxanësit e tu, por nuk mundën me e shërue». 17 Jezusi u përgjigj: «O brezni pa besim dhe e dredhueme! Deri kur do të jem me ju? Deri kur do t'ju duroj? Ma sillni këtu!» 18 Jezusi e kërcënoi e djalli prej tij. Fëmia u shërue menjëherë.
19 Atëherë nxanësit iu afruen Jezusit e i thanë më vete: «Pse ne nuk mundëm me e nxjerrë?». 20-21 Ai u tha: «Prej besimit tuej të paktë. Veçse, vërtet po ju them, po të kishit besim sa një kokrrizë sinapi, do t'i thonit këtij mali: "Shtyeju prej këndej, andej!". E do të shtyhej. Asgja nuk do të jetë e pamundun për ju.»
Paralajmërimi i pashkëve
22 Kur u mblodhën në Galile, Jezusi u tha: «Biri i jeriut ka me u dorëzue në duert e njerëzve. 23 Do ta vrasin dhe, ditën e tretë, ka me u ngjallë». Nxanësit u pikëlluen fort.
Tagri i trmpullit
24 Ku mbërritën në Kafarnaum, iu afruen Pjetrit mbledhësit e dy dhrahmive e i thanë: «A nuk i paguen mësuesi juej dy dhrahmitë?». 25 U tha: «Po». Kur erdhën në shtëpi, Jezusi i foli i pari: «Si të duket, Simon? Mbretnit e dheut, prej kujt e marrin tagrin, apo tatimin? Prej bijve të tyne, apo prej të tjerëve?» 26 Ai tha: «Prej të tjerëve». Jezusi ia ktheu: «Prandaj, bijtë janë të lirë. 27 Që ata të mos birren, shko te deti, hidh grepin dhe peshkun e parë, që të dalë, merre. Do t'i çelësh gojën e do të gjesh një staderë. Atë merr! E jepua, në ved të meje e të teje».