1 quid ergo dicemus
permanebimus in peccato ut gratia abundet
2 absit
qui enim mortui sumus peccato
quomodo adhuc vivemus in illo
3 an ignoratis quia quicumque baptizati sumus in Christo Iesu
in morte ipsius baptizati sumus
4 consepulti enim sumus cum illo per baptismum in mortem
ut quomodo surrexit Christus a mortuis per gloriam Patris
ita et nos in novitate vitae ambulemus
5 si enim conplantati facti sumus similitudini mortis eius
simul et resurrectionis erimus
6 hoc scientes quia vetus homo noster simul crucifixus est
ut destruatur corpus peccati ut ultra non serviamus peccato
7 qui enim mortuus est iustificatus est a peccato
8 si autem mortui sumus cum Christo
credimus quia simul etiam vivemus cum Christo
9 scientes quod Christus surgens ex mortuis
iam non moritur mors illi ultra non dominabitur
10 quod enim mortuus est peccato mortuus est semel
quod autem vivit vivit Deo
11 ita et vos existimate vos mortuos quidem esse peccato
viventes autem Deo in Christo Iesu
12 non ergo regnet peccatum in vestro mortali corpore
ut oboediatis concupiscentiis eius
13 sed neque exhibeatis membra vestra arma iniquitatis peccato
sed exhibete vos Deo tamquam ex mortuis viventes
et membra vestra arma iustitiae Deo
14 peccatum enim vobis non dominabitur
non enim sub lege estis sed sub gratia
15 quid ergo peccavimus
quoniam non sumus sub lege sed sub gratia absit
16 nescitis quoniam cui exhibetis vos servos ad oboediendum
servi estis eius cui oboeditis
sive peccati
sive oboeditionis ad iustitiam
17 gratias autem Deo
quod fuistis servi peccati
oboedistis autem ex corde in eam formam doctrinae
in qua traditi estis
18 liberati autem a peccato servi facti estis iustitiae
19 humanum dico propter infirmitatem carnis vestrae
sicut enim exhibuistis membra vestra
servire inmunditiae et iniquitati ad iniquitatem
ita nunc exhibete membra vestra servire iustitiae in sanctificationem
20 cum enim servi essetis peccati liberi fuistis iustitiae
21 quem ergo fructum habuistis tunc in quibus nunc erubescitis
nam finis illorum mors est
22 nunc vero liberati a peccato
servi autem facti Deo
habetis fructum vestrum in sanctificationem
finem vero vitam aeternam
23 stipendia enim peccati mors
gratia autem Dei vita aeterna in Christo Iesu Domino nostro
KAPTINA VI.
1 Qish kemi me thanë pra? Kemi me qindruem ndë fajt, qi të tepërojë hiri?
2 Qoftë lark; na qi vdiqmë ndë fajt, si kemi me rruem ma nd’ate?
3 A nuk’ e dini se sa u pagëzuem mbë Iesu Krishtinë, u pagëzuem mbë vdekët t’ati?
4 U vorruem pra bashkë me ate me anë të pagëzimit mbë vdekët; edhe sikurse Krishti u ngjall prei së vdekunish me anë të laftit Atit, kështu edhe na të ecimë ndë jetë të re.
5 Sepse sikurse na u bam nji bimë bashkë me ate mbas shëmbëllimit vdekës’ ati, kemi me qenun’ edhe mbas shëmbëllimit së ngjallëmesë;
6 tue ditunë këte, se i vietëri nieriu ynë u kryqëzue bashkë, për me u prishunë korpi i fajit, qi të mos i shërbejmë na ma fajit.
7 Sepse ai qi vdiq u lirue prei fajit.
8 Por ndë paçimë vdekunë bashkë me Krishtinë, besojmë se kemi me rruem bashkë me ate,
9 sepse e dimë, se Krishti u ngjall prei së vdekunish, e nukë vdes ma; vdeka nuk’ e pushton ma ate.
10 Sepse për ate qi vdiq, vdiq nji herë për fajinë; por për ate qi rron, rron mbë Perëndinë.
11 Kështu edhe ju numëroni vetëhenë tuei, se jeni të vdekunë prei fajit, por të gjallë mbë Perëndinë me anë të Zotit t’ynë Iesu Krishtit.
12 Le të mos mbëretënojë pra faji ndë korpit tuei të mortshiminë, qi t’i ndëgjoni ati mbas dëshërimesh ati;
13 as mos bani anët’ e korpit tuei, armë shtrembënie mbë fajinë, por nxirni vetëhetë tueja përpara Perëndisë, si të gjallë prei së vdekunish, edhe anët’ e korpit tuei, armë dreitënie te Perëndia.
14 Sepse faji s’ka me u pushtuem juvve, sepse nukë jeni ndënë ligjënë, por ndënë hirinë.
15 Qish pra? Duhetë të fëjeimë, sepse s’jemi ndënë ligjënë, por ndënë hirinë? Qoftë lark.
16 Nuk’ e dini, se mb’ate qi bani vetëhetë tueja shërbëtorë për ndëgjim, jeni shërbëtorët’ e ati qi i ndëgjoni, apo fajit për vdekë, apor ndëgjimit për dreitëni?
17 Por falemi nders Perëndisë, sepse qetë njiherë shërbëtorët’ e fajit, por tashti i ndëgjuetë me gjithë zemërë formësë mësimit qi u dhatë ndër duer mb’ate.
18 Edhe mbassi u liruetë prei fajit, u batë shërbëtorët’ e dreitënisë.
19 Nierëzisht po thom për ligështin’ e mishit tuei, sepse sikurse i bat’ anët’ e korpit tuei shërbëtorë mbë ndynësinënë, edhe mbë paligjëninë te paligjënia, kështu tashti bani anët’ e korpit tuei shërbëtorë mbë dreitëninë për shenjtënim.
20 Sepse kur ishitë shërbëtorët’ e fajit, ishitë të lirë prei dreitënisë.
21 Çfarë peme pra kishit’ atëherë prei atyne punëvet qi keni turp tashti për ato? Sepse e mbrapëmeja e atyneve ashtë vdekë.
22 Por tashti qi u liruetë prei fajit, edhe u batë shërbëtorë te Perëndia, keni pemënë tuei për shenjtënim, edhe të mbrapëmenë, jetë të pasosëme.
23 Sepse paga e fajit ashtë vdekë, por dhunëtia e Perëndisë ashtë jetë e pasosëme me anë të Zotit t’ynë Iesu Krishtit.