1 quid ergo amplius est Iudaeo
aut quae utilitas circumcisionis
2 multum per omnem modum
primum quidem quia credita sunt illis eloquia Dei
3 quid enim si quidam illorum non crediderunt
numquid incredulitas illorum fidem Dei evacuabit absit
4 est autem Deus verax omnis autem homo mendax
sicut scriptum est
ut iustificeris in sermonibus tuis et vincas cum iudicaris
5 si autem iniquitas nostra iustitiam Dei commendat
quid dicemus
numquid iniquus Deus qui infert iram
secundum hominem dico
6 absit
alioquin quomodo iudicabit Deus mundum
7 si enim veritas Dei in meo mendacio abundavit in gloriam ipsius
quid adhuc et ego tamquam peccator iudicor
8 et non sicut blasphemamur
et sicut aiunt nos quidam dicere
faciamus mala ut veniant bona
quorum damnatio iusta est
9 quid igitur praecellimus eos
nequaquam
causati enim sumus Iudaeos et Graecos omnes sub peccato esse
10 sicut scriptum est quia non est iustus quisquam
11 non est intellegens non est requirens Deum
12 omnes declinaverunt simul inutiles facti sunt
non est qui faciat bonum non est usque ad unum
13 sepulchrum patens est guttur eorum linguis suis dolose agebant
venenum aspidum sub labiis eorum
14 quorum os maledictione et amaritudine plenum est
15 veloces pedes eorum ad effundendum sanguinem
16 contritio et infelicitas in viis eorum
17 et viam pacis non cognoverunt
18 non est timor Dei ante oculos eorum
19 scimus autem quoniam quaecumque lex loquitur
his qui in lege sunt loquitur
ut omne os obstruatur et subditus fiat omnis mundus Deo
20 quia ex operibus legis non iustificabitur omnis caro coram illo
per legem enim cognitio peccati
21 nunc autem sine lege iustitia Dei manifestata est
testificata a lege et prophetis
22 iustitia autem Dei per fidem Iesu Christi
super omnes qui credunt
non enim est distinctio
23 omnes enim peccaverunt et egent gloriam Dei
24 iustificati gratis per gratiam ipsius
per redemptionem quae est in Christo Iesu
25 quem proposuit Deus propitiationem per fidem in sanguine
ipsius
ad ostensionem iustitiae suae
propter remissionem praecedentium delictorum
26 in sustentatione Dei ad ostensionem iustitiae eius in hoc tempore
ut sit ipse iustus
et iustificans eum qui ex fide est Iesu
27 ubi est ergo gloriatio exclusa est
per quam legem factorum non sed per legem fidei
28 arbitramur enim iustificari hominem per fidem sine operibus legis
29 an Iudaeorum Deus tantum nonne et gentium
immo et gentium
30 quoniam quidem unus Deus
qui iustificabit circumcisionem ex fide
et praeputium per fidem
31 legem ergo destruimus per fidem absit sed legem statuimus
KAPTINA III.
1 Qish ka ma tepërë Iudeu pra, a qish vëjen rreth-presëja? Shumë për gjithë qish mëndyrë.
2 Ma parë, sepse mbë Iudeit u zunë besë fjalët’ e Perëndisë.
3 Sepse ndë mos besuenë disa, qish ashtë? Mos do të prishi besën’ e Perëndisë pa-besënia e atyne?
4 Qoftë lark, por Perëndia qoft’ i vërtetë, e çdo nieri qoftë rrenës, sikurse ashtë shkruem: “Qi të dalish i dreitë ndë fjalët e tua, edhe të mundish kur të gjukohesh”.
5 Por shtrembënia jonë ndë diftoftë dreitënin’ e Perëndisë, qish do të thomi, mos asht’ i shtrembëtë Perëndia qi bije zemëriminë? (flas si nieri)
6 Qoftë lark, sepse si ka me gjukuem botënë Perëndia?
7 Sepse e vërteta e Perëndisë ndë u shtue për laftin’ e ati prei rrenësë s’eme, përse gjukohem unë ma si fajtuer?
8 Edhe (sikurse nememi, edhe sikurse thonë disa, se na thomi), përse të mos bajmë të këqiatë, qi të vinë të miratë? Të cillëvet dënimi asht’ i dreitë.
9 Qish pra? Jemi na ma të mirë se gjintarëtë ? Për të vërtetë jo, sepse na e provuem ma pari, se edhe Iudeitë edhe Grekëtë të gjithë janë ndënë faj,
10 sikurse ashtë shkruem: “Se nuk’ asht’ i dreitë as nji;
11 nuk’ ashtë ndonji qi merr vesht, nuk’ ashtë ndonji qi kërkon Perëndinë.
12 Të gjithë duelnë jasht’ udhësë, të gjithë u banë të pavëjyeshim; nuk ashtë ndonji qi ban mirë; nuk’ asht’ as ndonji”.
13 “Fyti i atyne ashtë vorr i hapëtë; me gjuhënat’ e atyne flisinë gënjimë; vëner aspidash ashtë ndënë buzët t’atyne”;
14 atyneve “goja ashtë plot me mallëkim, e me ithtim”.
15 “Kambët’ e atyneve janë të shpeita për me derdhunë gjak”.
16 “Të shkretuem e të hiequnë keq ashtë ndëpër udhët t’atyne;
17 edhe udhën’ e paqtimit nuk’ e ngjofnë”.
18 “Nuk’ ashtë frikë Perëndie përpara syvet atyne”.
19 - Edhe e dimë, se sa thotë ligja, u flet atyneve qi janë ndënë ligjët, qi të thuretë qish do gojë, edhe gjithë bota të gjukohetë për fajtore te Perëndia.
20 Sepse as ndonji mish s’ka për me dalun’ i dreitë përpara ati prei vepëravet ligjësë, sepse faji ngjifetë prei ligjësë.
21 Por tashti dreitënia e Perëndisë u shpërfaq paligjë, dëshmuem prei ligjës’ e prei profetënavet;
22 edhe ajo dreitënia e Perëndisë qi ashtë me anë të besësë Iesu Krishtit, mbë të gjith’ e mbi të gjith’ ata qi besojnë,
23 sepse s’ka ndonji farë të dami; sepse të gjithë fëjyenë, edhe të gjithëve u mëngon lafti i Perëndisë,
24 por dalinë të dreitë me hirin’ e ati qi fal, me anë të shpërblimit qi ashtë mbë Iesu Krishtinë,
25 të cillinë Perëndia e vuni çë përpara me qenunë shpërblim me anë të besësë ndë gjak t’ati, për me diftuem dreitënin’ e ati, për ndëjesën’ e fajevet qi kanë qenë bamë përpara, me anë të durimit Perëndisë;
26 për me diftuem dreitënin’ e ati ndë këte kohë, qi të jet’ ai i dreitë, edhe të nxierri të dreitë ate qi i beson Iesuit.
27 Ku ashtë pra të mburrumitë? U mbyll jashtë? Me qish farë ligjë? Të vepëravet? Jo, por me ligjën’ e besësë.
28 E marrim me mend pra, se nieriu del i dreitë me anë të besësë, pa vepërat’ e ligjësë.
29 Apor vetëm’ i Iudevet ashtë Perëndia? E jo edhe i kombevet? Por edhe i kombevet,
30 sepse nji ashtë Perëndia, qi ka me nxierrë të dreitë rreth-presëjen’ edhe të parreth-premitë me anë të besësë.
31 Prishimë ligjënë pra me anë të besësë? Qoftë lark, por ma tepërë vemë ligjënë.