1 et venit unus de septem angelis qui habebant septem fialas
et locutus est mecum dicens
veni ostendam tibi damnationem meretricis magnae
quae sedet super aquas multas
2 cum qua fornicati sunt reges terrae
et inebriati sunt qui inhabitant terram de vino prostitutionis eius
3 et abstulit me in desertum in spiritu
et vidi mulierem sedentem super bestiam coccineam
plenam nominibus blasphemiae
habentem capita septem et cornua decem
4 et mulier erat circumdata purpura et coccino
et inaurata auro et lapide pretioso et margaritis
habens poculum aureum in manu sua
plenum abominationum et inmunditia
fornicationis eius
5 et in fronte eius nomen scriptum mysterium
Babylon magna mater fornicationum et abominationum terrae
6 et vidi mulierem ebriam de sanguine sanctorum
et de sanguine martyrum Iesu
et miratus sum cum vidissem illam admiratione magna
7 et dixit mihi angelus quare miraris
ego tibi dicam sacramentum mulieris et bestiae quae portat
eam
quae habet capita septem et decem cornua
8 bestiam quam vidisti fuit et non est
et ascensura est de abysso et in interitum ibit
et mirabuntur inhabitantes terram
quorum non sunt scripta nomina in libro vitae a constitutione mundi
videntes bestiam quia erat et non est
9 et hic est sensus qui habet sapientiam
septem capita septem montes sunt super quos mulier sedet
et reges septem sunt
10 quinque ceciderunt unus est alius nondum venit
et cum venerit oportet illum breve tempus manere
11 et bestia quae erat et non est
et ipsa octava est et de septem est et in interitum vadit
12 et decem cornua quae vidisti decem reges sunt
qui regnum nondum acceperunt
sed potestatem tamquam reges una hora accipiunt
post bestiam
13 hii unum consilium habent
et virtutem et potestatem suam bestiae tradunt
14 hii cum agno pugnabunt et agnus vincet illos
quoniam Dominus dominorum est et rex regum
et qui cum illo sunt vocati et electi et fideles
15 et dixit mihi
aquas quas vidisti ubi meretrix sedet
populi sunt et gentes et linguae
16 et decem cornua quae vidisti et bestiam
hii odient fornicariam et desolatam facient illam et nudam
et carnes eius manducabunt et ipsam igni concremabunt
17 Deus enim dedit in corda eorum
ut faciant quod illi placitum est
ut dent regnum suum bestiae donec consummentur verba Dei
18 et mulier quam vidisti est civitas magna
quae habet regnum super reges terrae
KAPTINA XVII.
1 Edhe erdhi nji prei atyne shtat’ engjujvet qi kishinë shtatë kupatë, edhe foli bashkë me mue, e më tha: Eja, kam me të diftuem gjyqin’ e kurvësë madhe, qi ashtë ndenjunë mbi ujënat’ e shuma,
2 qi kurvënuenë bashkë me ate rigat’ e dheut, edhe ata qi rrinë mbë dhet u dejtnë prei venësë kurvënis’ asai.
3 Edhe më çoi me frymë ndë nji vend të shkretë, edhe pashë nji grue qi po rrinte përmbi nji bishë të kuqe, qi ishte plot me emëna të nemunish, e kishte shtatë krenë e dhetë brina.
4 Edhe grueja ishte veshunë me porfyrë e me të kuq, edhe përaruem me ar e me gur të nderëshim e me margaritarë, e kishte n’dorë të vet nji potir t’artë mbushunë me ndynësina e me puganësina të kurvënisë vet,
5 edhe ndë ballt të vet kishte shkruem nji emënë: Myster. Babylona e madhe, e ama e kurvarëvet, edhe ndynësinavet dheut.
6 Edhe pashë gruenë deitunë prei gjakut shenjtënavet, edhe prei gjakut martyrëvet Iesuit; edhe kur pash’ ate, u mërekullova me mërekulli të madhe.
7 Edhe engjulli më tha: Përse u mërekullove, unë kam me të thanë mysterin’ e gruesë, edhe të bishësë qi bar ate, qi ka shtatë krenët, edhe dhetë brinatë.
8 - Ate bishënë qi pe, ishte, edhe nuk’ ashtë, edhe do të dali prei abyssit, e të shkojë për të hupunë; edhe do të mërekullohen’ ata qi rrinë mbë dhet, të cillëvet emënatë nukë janë shkruem ndë libër të jetësë çë kurë se ashtë ngrefunë bota, kur të shofin’ ate bishënë qi ishte, edhe nuk’ ashtë, edhe ndonëse ashtë.
9 Këtu ashtë mendia kush të ketë dituni. Shtatë krenëtë janë shtatë maletë, atie ku rri grueja mb’ato.
10 Edhe janë shtatë riga: të pesëtë ranë, edhe njiani ashtë, tietëri edhe s’ka ardhunë, edhe kur të vijë, ka me mbetunë pak kohë .
11 Edhe ajo bisha qi ishte, edhe nuk’ ashtë, edhe ai asht’ i tetti, edhe ashtë prei shtatësh, edhe shkon për të hupunë.
12 Edhe dhetë brinatë qi pe, janë dhetë riga, të cillët’ edhe s’kanë marrë regjëni, por marrinë pushtet porsi riga nji orë bashkë me bishënë.
13 Këta kanë nji mend, edhe kanë me dhanë n’dorë të bishësë fuqin’ edhe pushtetin’ vet.
14 Këta kanë me luftuem me Qengjinë, edhe Qengji ka me i mundunë, sepse ashtë Zoti i zotënavet, edhe Riga i rigavet; edhe ata qi janë bashkë me ate, janë të thërritun’ edhe të sgjedhun’ edhe besëtarë.
15 Edhe më thotë: Ata ujënatë qi pe, atie ku rri kurva, janë popuj, e gjindie, e kombe, e gjuhëna.
16 Edhe ata dhetë brinatë qi pe mbi bishënë, këta do të kenë mëni kurvënë, edhe do ta bajënë të shkretë edhe lakuriq, edhe do të hanë mishnat’ e asai, edhe ate kanë me e diegunë ndë ziarrm.
17 Sepse Hyji dha ndë zemërat t’atyneve me bamë mendin’ e ati, edhe me u bamë me nji mend, edhe me dhanë regjënin’ e vet te bisha, qysh sa të mbarohenë fjalët’ e Hyjit.
18 Edhe ajo grueja qi pe, ashtë qyteti i math qi ka regjëni mbi rigat’ e dheut.