1 Initium evangelii Iesu Christi Filii Dei
2 sicut scriptum est in Esaia propheta
ecce mitto angelum meum ante faciem tuam
qui praeparabit viam tuam
3 Vox clamantis in deserto parate viam Domini
rectas facite semitas eius
4 Fuit Iohannes in deserto baptizans
et praedicans baptismum paenitentiae in remissionem peccatorum
5 et egrediebatur ad illum omnis Iudaeae regio
et Hierosolymitae universi
et baptizabantur ab illo in Iordane flumine
confitentes peccata sua
6 et erat Iohannes vestitus pilis cameli
et zona pellicia circa lumbos eius
et lucustas et mel silvestre edebat
7 et praedicabat dicens
Venit fortior me post me
cuius non sum dignus procumbens solvere corrigiam calciamentorum eius
8 ego baptizavi vos aqua ille vero baptizabit vos Spiritu Sancto
9 Et factum est in diebus illis venit Iesus a Nazareth Galilaeae
et baptizatus est in Iordane ab Iohanne
10 et statim ascendens de aqua vidit apertos caelos
et Spiritum tamquam columbam descendentem et manentem in
ipso
11 et vox facta est de caelis
tu es Filius meus dilectus in te conplacui
12 Et statim Spiritus expellit eum in desertum
13 et erat in deserto quadraginta diebus et quadraginta noctibus
et temptabatur a Satana
Eratque cum bestiis et angeli ministrabant illi
14 Postquam autem traditus est Iohannes
venit Iesus in Galilaeam
Praedicans evangelium regni Dei
15 et dicens
quoniam impletum est tempus et adpropinquavit regnum Dei
paenitemini et credite evangelio
16 et praeteriens secus mare Galilaeae
vidit Simonem et Andream fratrem eius mittentes retia in mare
erant enim piscatores
17 Et dixit eis Iesus venite post me
et faciam vos fieri piscatores hominum
18 et protinus relictis retibus secuti sunt eum
19 Et progressus inde pusillum
vidit Iacobum Zebedaei et Iohannem fratrem eius
et ipsos in navi conponentes retia
20 et statim vocavit illos
et relicto patre suo Zebedaeo in navi cum mercennariis
secuti sunt eum
21 Et ingrediuntur Capharnaum
et statim sabbatis ingressus synagogam docebat eos
22 Et stupebant super doctrina eius
erat enim docens eos quasi potestatem habens
et non sicut scribae
23 Et erat in synagoga eorum homo in spiritu inmundo
et exclamavit
24 dicens
quid nobis et tibi Iesu Nazarene venisti perdere nos
scio qui sis Sanctus Dei
25 et comminatus est ei Iesus dicens obmutesce et exi de homine
26 et discerpens eum spiritus inmundus
et exclamans voce magna exivit ab eo
27 et mirati sunt omnes ita ut conquirerent inter se dicentes
quidnam est hoc quae doctrina haec nova
quia in potestate et spiritibus inmundis imperat et
oboediunt ei
28 et processit rumor eius statim in omnem regionem Galilaeae
29 Et protinus egredientes de synagoga
venerunt in domum Simonis et Andreae cum Iacobo et Iohanne
30 decumbebat autem socrus Simonis febricitans
et statim dicunt ei de illa
31 et accedens elevavit eam adprehensa manu eius
et continuo dimisit eam febris et ministrabat eis
32 vespere autem facto cum occidisset sol
adferebant ad eum omnes male habentes et daemonia habentes
33 et erat omnis civitas congregata ad ianuam
34 et curavit multos qui vexabantur variis languoribus
et daemonia multa eiciebat
Et non sinebat loqui ea quoniam sciebant eum
35 Et diluculo valde surgens
egressus abiit in desertum locum ibique orabat
36 et persecutus est eum Simon et qui cum
illo erant
37 et cum invenissent eum dixerunt ei quia omnes quaerunt te
38 et ait illis
eamus in proximos vicos et civitates ut et ibi praedicem
ad hoc enim veni
39 et erat praedicans in synagogis eorum et omni Galilaea
et daemonia eiciens
40 Et venit ad eum leprosus deprecans eum
et genu flexo dixit si vis potes me mundare
41 Iesus autem misertus eius extendit manum suam
et tangens eum ait illi volo mundare
42 et cum dixisset statim discessit ab eo lepra et mundatus est
43 et comminatus ei statim eiecit illum
44 et dicit ei vide nemini dixeris
sed vade ostende te principi sacerdotum
et offer pro emundatione tua quae praecepit Moses
in testimonium illis
45 At ille egressus coepit praedicare et diffamare sermonem
ita ut iam non posset manifeste in civitatem
introire
sed foris in desertis locis esse
et conveniebant ad eum undique
KAPTINA I.
1 Të fillumit’ e ungjillit Iesu Krishtit, të Birit Perëndisë;
2 sikurse ashtë shkrumë ndë profetënit: “Ngje unë ke po dërgoj engjullinë t’em përpara faqesë s’ate, ai ka me ndrequn’ udhënë tande përpara teje”.
3 Zan’ i ati qi gërthet ndë shkretinët: “Bani gati udhën’ e Zotit, bani rrugat’ e ati të dreita”.
4 Gjionni ishte tue pagëzumë ndë shkretinët, ende tue predikumë pagëzim pendimi për ndëjesën’ e fajevet.
5 Ende gjithë vendi i Iudesë, ende Ierusalemitëtë, dilinë ke ai, ende të gjithë pagëzoheshinë prei ati ndë lum të Iordanit, tue rrëfymë fajet’ e veta.
6 Ende Gionni ishte veshunë me qime kamille, ende ngjeshunë me bres likure për miedis të vet, ende hante karcaleca e mialtë të egër.
7 Ende predikonte, tue thanë: Mbrapa meje vien ma i forti se unë, të cillit s’jam i zoti t’ulem, e t’i sgjith rrypin’ e këpucëvet.
8 Un’u pagëzova juve me ujë, po ai ka me u pagëzumë juve me Shpirtinë Shenjt.
9 Ende nd’ato ditt, Iesui erdhi prei Nazaretit Galilesë, ende u pagëzu prei Gjionnit ndë Iordan.
10 Ende përnjiherë tue dalë prei ujit, pa qijetë hapun’, ende Shpirtinë Shenjt posi pullump tue sdripunë mbi atë.
11 Ende erdhi nji za prei qijesh, tue thanë : Ti je Biri em i dashuni, mbë të cillinë pëlqeva.
12 Ende përnjiherë Shpirti e nxir ndë shkretinët.
13 Ende ishte atie ndë shkretinët katër-ditë ditt tue u ngamë prei Satanait; ende ishte bashkë me bishat e egra; ende engjujt’ i shërbejinë.
14 Ende Gjionni mbassi u dha ndër durë, Iesui erdhi ndë Galile, tue predikum’ ungjillin’ e mbëretënisë Perëndisë,
15 e tue thanë, se: U mbush koha, ende u afru mbëretënia e Perëndisë; pendohi, ende i besoni ungjillit.
16 Ende tue ecunë ndaj detin’ e Galilesë, pa Simonin’ ende Andrenë të vëllan’ e ati, tue hedhunë rretë ndë det, sepse ishinë peshkatorë.
17 Ende Iesui u tha atyne: Eni mbrapa meje, ende kam me u bamë juve të baheni peshkatorë nierëzish.
18 Ende ata përnjiherë lanë rretat’ e veta, e voitnë mbrapa ati.
19 Ende posa prini prei andyi pak ma tej , pa Iakobinë të birin’ e Zebedeut, ende Gionninë të vëllan’ e ati, ende ata ishinë ndë lundrët tue ndrequnë rretatë.
20 Ende përnjiherë thirri ata; ende ata lanë të i atin’ e vet Zebedenë ndë lundrët bashkë me punëtorët, e voitnë mbrapa ati.
21 Ende shkojnë mbrenda ndë Kapernaum; ende Iesui përnjiherë ndër të shëtunat hyni ndë synagogët, e mësonte.
22 Ende tëmeroheshinë për mësimin’ e ati, sepse ishte tue mësum’ ata sikurse me pasun’ urdhënë, ende jo posi Shkruisitë.
23 Ende ishte ndë synagogët t’atyne nji nieri qi kishte shpirt të ndytë; ende gërthiti,
24 tue thanë: Mjer! Qish ke me ne ende ti Iesu Nazarinas? Erdhe me na humbunë? Të dij cilli je, Shenjt’ i Perëndisë.
25 Po Iesui e qirtoi, tue thanë: Mbëshil gojën’, ende dil prei ati.
26 Ende shpirti i ndytë si e shqeu, ende gërthiti me za të math, dul prei ati.
27 Ende të gjithë u habitnë, kaqi sa pysinë njiani tietrinë, tue thanë: Qish ashtë këto punë? Qish ashtë kyi mësim i ri? Sepse urdhënon me pushtet ende shpirtënat’ e ndytë, ende i ndëgjojnë?
28 Ende përnjiherë i dul zani ndëpër gjith’ ate vend rreth Galilesë.
29 Ende përnjiherë si dulnë prei synagogësë, erthnë ndë shtëpit të Simonit ende Andreut, bashkë me Iakobin’ e me Gjionninë.
30 Ende e vieherra e Simonit po dirgjei ndër ethe, ende ata përnjiherë i thonë për ate.
31 Ende ai u afru, ende e rroku për dore, ende e ngriti; ende e lan’ ethetë përnjiherë, ende ajo u shërbente atyne.
32 Ende si u ba vonë, mbë të perëndumit dillit, prunë ke ai gjith’ ata qi kishinë keq, ende të diallosunitë.
33 Ende gjithë qyteti ishte mbëledhunë ke dera.
34 Ende ai shëndoshi shumë prei asish qi kishinë keq prei gjithë çfarë sëmundëjesh, ende nxur shumë diaj, ende s’linte diajtë me folunë, sepse e ngjifinë.
35 Ende u ngrit me natie fort heret, e dul, ende voiti ndë nji vend të shkretë, e falei atie.
36 Ende Simoni, ende ata qi ishinë bashkë me ate, e ndoqnë mbrapa.
37 Ende kur e gjetnë, i thonë, se: Të gjithë po të kërkojnë.
38 Ende ai u thot’ atyne: Le të shkojmë ndër krye-katundet e afërme, qi të predikoj ende atie, sepse për këte punë kam dalunë.
39 Ende ishte tue predikumë ndëpër synagogat e atyneve ndëpër gjithë Galilenë, ende tue nxierrë diajtë.
40 Ende nji i kromosunë vien ke ai, e i lutetë, ende bie ndë gjunjë përpara ati, e i thotë, se: Ndë daç, mundesh me më qirumë.
41 Ende Iesuit si iu dhimpt, shtrini dorën’ ende e preku, ende i thotë: Du, qirohu.
42 Ende ai posa tha këte , përnjiherë i shkoi kroma, ende u qiru;
43 ende si e porositi me shtrëngim, e nxur jashtë;
44 ende i thotë: Shiko mos i thush gja askuit, po shko, e difto vetëvetëhenë ke prifti, ende bier për të qirumit tand ato qi ka urdhënumë Moiseu, për dëshmi mb’ ata.
45 Po ai si dul, filloi me predikumë shumë, ende me hapunë fjalënë kaqi, sa ai s’mundei ma me hymë mballa-faqe ndë qytet, po ishte ndëpër vende të shkreta, ende vijin’ atie ke ai prei gjith’ anësh.