1 Adtendite ne iustitiam vestram faciatis coram hominibus
ut videamini ab eis
alioquin mercedem non habebitis apud Patrem vestrum qui in caelis est
2 cum ergo facies elemosynam noli tuba canere ante te
sicut hypocritae faciunt in synagogis et in vicis
ut honorificentur ab hominibus
amen dico vobis receperunt mercedem suam
3 te autem faciente elemosynam
nesciat sinistra tua quid faciat dextera tua
4 ut sit elemosyna tua in abscondito
et Pater tuus qui videt in abscondito reddet tibi
5 et cum oratis non eritis sicut hypocritae
qui amant in synagogis et in angulis platearum stantes orare
ut videantur ab hominibus
amen dico vobis receperunt mercedem suam
6 tu autem cum orabis intra in cubiculum tuum
et cluso ostio tuo
ora Patrem tuum in abscondito
et Pater tuus qui videt in abscondito reddet tibi
7 Orantes autem nolite multum loqui sicut ethnici
putant enim quia in multiloquio suo exaudiantur
8 nolite ergo adsimilari eis
scit enim Pater vester quibus opus sit vobis
antequam petatis eum
9 sic ergo vos orabitis
Pater noster qui in caelis es sanctificetur nomen
tuum
10 veniat regnum tuum
fiat voluntas tua sicut in caelo et in terra
11 panem nostrum supersubstantialem
da nobis hodie
12 et dimitte nobis debita nostra
sicut et nos dimisimus debitoribus nostris
13 et ne inducas nos in temptationem
sed libera nos a malo
14 Si enim dimiseritis hominibus peccata eorum
dimittet et vobis Pater vester caelestis delicta
vestra
15 si autem non dimiseritis hominibus
nec Pater vester dimittet peccata vestra
16 Cum autem ieiunatis nolite fieri sicut hypocritae tristes
demoliuntur enim facies suas
ut pareant hominibus ieiunantes
amen dico vobis quia receperunt mercedem suam
17 tu autem cum ieiunas ungue caput tuum et faciem tuam lava
18 ne videaris hominibus ieiunans
sed Patri tuo qui est in abscondito
et Pater tuus qui videt in abscondito reddet tibi
19 nolite thesaurizare vobis thesauros in terra
ubi erugo et tinea demolitur
ubi fures effodiunt et furantur
20 Thesaurizate autem vobis thesauros in caelo
ubi neque erugo neque tinea demolitur
et ubi fures non effodiunt nec furantur
21 ubi enim est thesaurus tuus ibi est et cor tuum
22 Lucerna corporis est oculus
si fuerit oculus tuus simplex
totum corpus tuum lucidum erit
23 si autem oculus tuus nequam fuerit
totum corpus tuum tenebrosum erit
si ergo lumen quod in te est tenebrae sunt
tenebrae quantae erunt
24 Nemo potest duobus dominis servire
aut enim unum odio habebit et alterum diliget
aut unum sustinebit et alterum contemnet
non potestis Deo servire et mamonae
25 Ideo dico vobis ne solliciti sitis animae vestrae quid manducetis
neque corpori vestro quid induamini
nonne anima plus est quam esca
et corpus plus est quam vestimentum
26 respicite volatilia caeli
quoniam non serunt neque metunt neque congregant in horrea
et Pater vester caelestis pascit illa
nonne vos magis pluris estis illis
27 quis autem vestrum cogitans potest adicere ad staturam suam cubitum unum
28 et de vestimento quid solliciti estis
considerate lilia agri quomodo crescunt
non laborant nec nent
29 dico autem vobis
quoniam nec Salomon in omni gloria sua coopertus est sicut unum ex istis
30 si autem faenum agri quod hodie est et cras in clibanum mittitur Deus
sic vestit
quanto magis vos minimae fidei
31 nolite ergo solliciti esse dicentes
quid manducabimus aut quid bibemus
aut quo operiemur
32 haec enim omnia gentes inquirunt
scit enim Pater vester quia his omnibus indigetis
33 quaerite autem primum regnum et iustitiam
eius
et omnia haec adicientur vobis
34 nolite ergo esse solliciti in crastinum
crastinus enim dies sollicitus erit sibi ipse
sufficit diei malitia sua
KAPTINA VI.
1 Shikoni mos me bamë lëmoshënësë tuei përpara nierëzish, qi të shifeni prei atyneve, sepse ndë qoftë, nukë keni pagë prei Atit tuei, qi ashtë ndë qillt.
2 Kur të bajsh pra lëmoshënënë, mos vëshkëllojsh përpara teje, sikurse bajnë hipokritëtë ndëpër synagogat e ndëpër vromet, për me u lavduem prei nierëzish. Për të vërtet po u thom juve, se ata e kanë marrë pagën’ e vet.
3 Por ti kur të bajsh lëmoshënënë, le të mos e marri vesht e rrëmakta jote,
4 se qish ban e diathta jote, qi të jetë lëmoshëna jote pshefas; edhe yt Atë qi shikon pshefas, ai ka me ta paguem mballa-faqe.
5 Edhe kur të falesh, mos ij porsi hipokritëtë, sepse ata duenë me u falunë tue ndeitunë ndëpër synagogat e ndëpër kantet e rrugavet, për me u dukunë te nierëzitë. Për të vërtet po u thom juve, se ata e kanë marrë pagën’ e vet.
6 Por ti, kur të falesh, hynë ndë shtëpit tande, edhe mbyll derënë tande, e iu fal t’yt et qi ashtë pshefas, edhe yt Atë qi shikon pshefas, ka me ta paguem mballa-faqe.
7 Edhe kur të faleni, mos thoni fjalë të tepëra, porsi gjintarëtë, sepse ata kujtojnë se me fjalët e shumëta kanë me u ndëgjuem.
8 Mos u përgjani pra atyneve, sepse Ati juei e di se qish u lypsetë juve, para se të lypni prei ati.
9 Kështu pra faluni ju: Ati ynë qi je ndë qiell, u shenjtënoft’ emëni yt.
10 Arthtë mbëretënia jote. U baftë dashunimi yt, si ndë qiell, edhe mbë dhet.
11 Bukënë t’onë të përditshëmen’ epna neve sot.
12 Edhe falna detyrëtë t’ona, sikurse edhe na u falim detorëvet t’anë.
13 Edhe mos na shtierë ndë ngasëje, por shpëtona prei së keqit, sepse jotëja ashtë mbëretënia, edhe fuqia, edhe lafti ndë jetë të jetëve . Amen.
14 Sepse ndë ua falshi nierëzëvet fajet’ e atyneve, ka me ua falun’ edhe juve Ati juei qiellori,
15 por ndë mos ua falshi nierëzëvet fajet’ e atyneve, as Ati juei s’ka me u falunë fajetë tueja.
16 Edhe kur të agjinoni, mos bahi të vranëtë porsi hipokritëtë, sepse ata prishinë faqet’ e veta, qi të dukenë te nierëzitë se agjinojnë. Për të vërtet po u thom juve, se ata e kanë marrë pagën’ e vet.
17 Por ti, kur të agjinojsh, lyei kryetë tat, edhe lai faqet’ e tua,
18 qi të mos dukesh te nierëzitë se agjinon, por te yt Atë qi ashtë pshefas; edhe yt Atë qi shikon pshefas, ka me ta paguem mballa-faqe.
19 Mos mbëlithni thesorë mbë dhet për ju, atie ku krymbi edhe ndryshku i prish, edhe atie ku viedhësitë gërmihin’ edhe viedhinë,
20 por mbëlithni thesore ndë qiell për ju, atie ku s’i prish as krymbi as ndryshku, edhe atie ku viedhësitë nukë gërmihinë, as viedhinë.
21 Sepse ku të jetë thesori juei, atie ka me qenun’ edhe zemëra juei.
22 Drit’ e korpit ashtë syni, ndë qoftë pra syni yt i këthiellëtë, gjithë korpi yt ka me qenun’ i ndritshim,
23 por ndë qoftë syni yt i keq, gjithë korpi yt ka me qenun’ i errëtë; ndë qoftë pra se drita qi gjindetë mbë tyi, asht’ errësinë, errësina sa e madhe ka me qenunë ?
24 Kurkushi s’mundetë me u shërbyem dy zotënive, sepse a njianinë do ta ketë mëni, edhe tietërinë do ta detë; a njianit ka me i shkuem mbrapa, edhe tietërit ka me i këthyem shpinënë; nukë mundeni me i shërbyem Perëndisë, edhe mammonait.
25 Prandai po u thom juve: Mos kini gaile për jetënë tuei, qish të hani, e qish të pini; as për korpinë tuei, qish të vishni. A nuk’ ashtë jeta ma e ndershime se ushqimi, edhe korpi se të veshunitë?
26 Veni ore shpendët’ e qiellit, se nukë mbiellin’, as nukë korrin’, as nukë mbëledhinë ndë grunarë, edhe Ati juei qiellori i ushqen. A nukë dani ju ma tepërë se ata?
27 Por cilli prei jush, tue pasunë gaile, mundetë me shtuem nji kut ndë shtat të vet?
28 Edhe ç’gaile keni për të veshunit? Veni ore zambakët’ e arësë si rritenë, qi nukë mundohen’, as nukë dredhinë,
29 por u thom juve, se as Solomoni, me gjithë laftin’ e vet, nukë qe veshunë porsi nji prei kësosh.
30 Por ndë qoftë se barin’ e arësë, qi sot ashtë, edhe nesërë hidhetë ndë furrë, Perëndia e vesh kështu, a nukë ka me veshunë juve shumë ma tepër’, o besë-pakë?
31 Mos kini gaile pra, tue thanë: Qish të hamë, a qish të pimë, a qish të veshimë?
32 Sepse gjithë këto i lypinë kombetë, sepse Ati juei, qiellori, e di se keni nevojë për gjithë këto.
33 Por lypni ma përpara mbëretënin’ e Perëndisë, edhe dreitënin’ e ati, edhe këto të gjitha do t’u shtohenë juve.
34 Mos kini gaile pra për të nesërmenë; sepse e nesërmeja ka me pasunë gaile për punët e veta. Miaft ashtë mbë ditën’ e keqeja.