1 Tunc Iesus locutus est ad turbas et discipulos suos
2 dicens
super cathedram Mosi sederunt scribae et Pharisaei
3 omnia ergo quaecumque dixerint vobis servate et facite
secundum opera vero eorum nolite facere
dicunt enim et non faciunt
4 Alligant autem onera gravia et inportabilia
et inponunt in umeros hominum
digito autem suo nolunt ea movere
5 Omnia vero opera sua faciunt ut videantur ab hominibus
dilatant enim phylacteria sua
et magnificant fimbrias
6 amant autem primos recubitus in cenis
et primas cathedras in synagogis
7 et salutationes in foro
et vocari ab hominibus rabbi
8 Vos autem nolite vocari rabbi
unus enim est magister vester
omnes autem vos fratres estis
9 et patrem nolite vocare vobis super terram
unus enim est Pater vester qui in caelis est
10 nec vocemini magistri quia magister vester unus est Christus
11 qui maior est vestrum erit minister vester
12 Qui autem se exaltaverit humiliabitur
et qui se humiliaverit exaltabitur
13 Vae autem vobis scribae et Pharisaei hypocritae
quia clauditis regnum caelorum ante homines
vos enim non intratis nec introeuntes sinitis intrare
15 Vae vobis scribae et Pharisaei hypocritae
quia circuitis mare et aridam ut faciatis unum proselytum
et cum fuerit factus facitis eum filium gehennae duplo quam vos
16 vae vobis duces caeci
qui dicitis quicumque iuraverit per templum nihil est
qui autem iuraverit in aurum templi debet
17 stulti et caeci quid enim maius est
aurum an templum quod sanctificat aurum
18 et quicumque iuraverit in altari nihil est
quicumque autem iuraverit in dono quod est super illud debet
19 caeci quid enim maius est
donum an altare quod sanctificat donum
20 qui ergo iurat in altare
iurat in eo et in omnibus quae super illud sunt
21 et qui iuraverit in templo
iurat in illo et in eo qui inhabitat in ipso
22 et qui iurat in caelo
iurat in throno Dei et in eo qui sedet super eum
23 Vae vobis scribae et Pharisaei hypocritae
quia decimatis mentam et anethum et cyminum
et reliquistis quae graviora sunt legis
iudicium et misericordiam et fidem
haec oportuit facere et illa non omittere
24 Duces caeci excolantes culicem camelum autem gluttientes
25 Vae vobis scribae et Pharisaei hypocritae
quia mundatis quod de foris est calicis et parapsidis
intus autem pleni sunt rapina et inmunditia
26 Pharisaee caece munda prius quod intus est calicis et parapsidis
ut fiat et id quod de foris est mundum
27 Vae vobis scribae et Pharisaei hypocritae
quia similes estis sepulchris dealbatis
quae a foris parent hominibus speciosa
intus vero plena sunt ossibus mortuorum et omni spurcitia
28 sic et vos a foris quidem paretis hominibus iusti
intus autem pleni estis hypocrisi et iniquitate
29 Vae vobis scribae et Pharisaei hypocritae
quia aedificatis sepulchra prophetarum
et ornatis monumenta iustorum
30 et dicitis si fuissemus in diebus patrum nostrorum
non essemus socii eorum in sanguine prophetarum
31 itaque testimonio estis vobismet ipsis
quia filii estis eorum qui prophetas occiderunt
32 Et vos implete mensuram patrum vestrorum
33 serpentes genimina viperarum
quomodo fugietis a iudicio gehennae
34 Ideo ecce ego mitto ad vos prophetas et sapientes et
scribas
ex illis occidetis et crucifigetis
et ex eis flagellabitis in synagogis vestris
et persequemini de civitate in civitatem
35 ut veniat super vos omnis sanguis iustus
qui effusus est super terram a sanguine Abel iusti
usque ad sanguinem Zacchariae filii Barachiae
quem occidistis inter templum et altare
36 amen dico vobis venient haec omnia super generationem istam
37 Hierusalem Hierusalem quae occidis prophetas
et lapidas eos qui ad te missi sunt
quotiens volui congregare filios tuos
quemadmodum gallina congregat pullos suos sub alas et noluisti
38 ecce relinquitur vobis domus vestra deserta
39 dico enim vobis non me videbitis amodo donec dicatis
benedictus qui venit in nomine Domini
KAPTINA XXIII.
1 Atëherë Iesui u foli gjindëjesë, edhe dishepujvet vet,
2 tue thanë: Shkruisit’ edhe Fariseitë kanë ndenjunë mbë shkamp të Moiseut.
3 Gjithë sa t’u thonë juve pra me i rueitunë, rueni edhe bani; por mbas vepëravet atyneve mos bani, sepse thonë, edhe nukë bajnë.
4 Sepse lidhinë barrë të randa qi nukë barenë, edhe i venë përmbi kraha të nierëzëvet; por me gishtin’ e vet nukë duenë me i lueitunë.
5 Edhe gjithë vepërat’ e veta i bajnë për me i pamë nierëzitë; edhe sgjanojnë hiret’ e veta, edhe smadhojnë sqepet’ e petkavet veta,
6 edhe duenë kryet’ e mësallësë ndëpër darkat, edhe vendet’ e para ndëpër synagogat,
7 edhe të përshëndetunatë ndëpër tregjet, edhe me u queitunë prei nierëzish Rabbi, Rabbi.
8 Por ju mos quhi Rabbi, sepse nji ashtë mieshtri juei, Krishti; edhe të gjithë ju jeni vëllazën.
9 Edhe mos quhi atë mbi dhet, sepse nji asht’Ati juei, qi ashtë ndë qillt.
10 As mos quhi mieshtra, sepse nji ashtë mieshtri juei, Krishti.
11 Por ma i madhi prei jush, ka me qenë shërbëtori juei.
12 Edhe kush të ngrejë vetëhenë, ka me u përvumë; edhe kush të përvejë vetëhenë, ka me u ngritunë.
13 Por mjertë ju, Shkruisa edhe Farisei, hipokritëna, sepse mbyllni mbëretënin’ e qillvet përpara nierëzish; përse ju nukë hyni, nukë leni me hym’ as ata qi hyjnë.
14 Mjertë ju, Shkruisa edhe Farisei, hipokritëna! Sepse hani shtëpiat’ e gravet veja, edhe këte e bani tue shtimë shkaik se bani urata të gjata; përandai keni me marrë ma tepërë mundim.
15 Mjertë ju, Shkruisa edhe Farisei, hipokritëna! Sepse kërkoni detin’ edhe tokënë me bamë nji të këthyem; edhe si të bahetë, e bani të birin’ e xhehenemit dy fijsh ma tepërë se vetëhenë tuei.
16 Mjertë ju, udhë-tërhekës të verbëtë! Qi thoni, se : Kush të bajë be për tempull, nuk’ ashtë gja; por kush të bajë be për ar të tempullit, bahetë detuer.
17 Të marrë, edhe të verbëtë, sepse cilli ashtë ma i math’ ari, apor tempulli qi shenjtënon arinë?
18 Edhe: Kush të bajë be për therorenë, nuk’ ashtë gja; por cilli të bajë be për dhunëtinë qi ashtë përmbi atë, bahetë detuer.
19 Të marrë, edhe të verbëtë! Sepse cilla ashtë ma e madhe, dhunëtia apo theroreja qi shenjtënon dhunëtinë?
20 Ai pra qi të bajë be për therore, ban be për ate, edhe për gjith’ ato qi janë sipër mb’ate.
21 Edhe ai qi të bajë be për tempull, ban be për ate, edhe për atë qi rri nd’ate.
22 Edhe ai qi ban be për qiell, ban be për shkamp të Perëndisë, edhe për atë qi rri sipër mb’ate.
23 Mjertë ju, Shkruisa edhe Farisei, hipokritëna! Sepse nepni të dhetën’ e mendrës’, e maraqes’, e qiminonit, edhe keni lanë ma të randat’e ligjësë, gjyqin’ edhe përdëllimin’ edhe besënë: këto duhei me i bamë, edhe ato mos me i lanë.
24 Udhë-tërhekës të verbëtë, qi shtrydhni mushkajënë, edhe kamillen’ e përpini.
25 Mjertë ju, Shkruisa edhe Farisei, hipokritëna! Sepse qironi të përjashtëmen’ e potirit edhe të kupësë, edhe përmbrenda janë plot me rrëmbesa, e me të pambaituna vetëhenë.
26 Farise i verbëtë, qiro ma përpara të përmbrendshëmen’ e potirit edhe të kupësë, për me u bam’ e qirutë edhe e përjashtëmeja e atyneve.
27 Mjertë ju, Shkruisa edhe Farisei, hipokritëna! Sepse u përgjani vorrevet lyeme me këlqere, të cillatë përjashta dukenë të bukura, por përmbrenda janë plot me eshtëna të vdekunish, e me gjithë farë ndynësie.
28 Kështu edhe ju përjashta dukeni të dreitë mbë nierëzit, por përmbrenda jeni plot me hipokrisi, e me paligjëni.
29 Mjertë ju, Shkruisa edhe Farisei, hipokritëna! Sepse ndërtoni vorret’ e profetënavet, edhe stolisni monumentat’ e të dreitëvet.
30 Edhe thoni: Ndë ishim ndë ditt t’atënavet t’anë, nukë do të ishim piesëtarë me ata ndë gjak të profetënavet.
31 Kaqi sa bani deshmi për vetëhenë tuei, se jeni të bijt’ e atyneve qi vranë profetënitë.
32 Mbushni edhe ju matësin’ e atënavet tuei.
33 Gjarpij, këlysh nepërkash, qysh keni me ikunë prei mundimit xhehenemit?
34 Përandai qe unë te kam me dërguem te ju profetëna, edhe të ditshuna, edhe shkruisa; edhe disa prei asish keni me i vram’ e me i kryqëzuem, edhe disa prei asish keni me i rrafunë ndëpër synagogat tueja, edhe keni me i përzanë prei qyteti mbë qytet;
35 për me ardhunë mbë ju çdo gjak i dreitë, qi ashtë derdhunë mbi dhet, çë prei gjakut Abelit dreitë, deri mbë gjak të Zaharisë, të birit Barahisë, të cillin’ e vratë ndërmiet tempullit edhe theroresë.
36 Për të vërtet po u thom juve, gjithë këto kanë me ardhunë përmbi këte bres.
37 Ierusalemë, Ierusalemë, qi vret profetënitë, edhe rref me gurë ata qi janë dërguem te ti, sa herë desha me mbëledhunë bijt’ e tu, sikurse pula mbëleth zoqt’ e vet ndënë fletët, por nukë deshët!
38 Qe shtëpia juei te po lihet’ e shkretë mbë ju.
39 Sepse po u thom juve: S’keni me më pamë për mbaskëndai, deri sa të thoni - I bekuem asht’ ai qi vien mb’emënit të Zotit.