1 Simile est enim regnum caelorum homini patri
familias
qui exiit primo mane conducere operarios in vineam suam
2 conventione autem facta cum operariis ex denario diurno
misit eos in vineam suam
3 et egressus circa horam tertiam vidit alios stantes in foro otiosos
4 et illis dixit ite et vos in vineam
et quod iustum fuerit dabo vobis
5 illi autem abierunt
iterum autem exiit circa sextam et nonam horam et fecit similiter
6 circa undecimam vero exiit et invenit alios stantes
et dicit illis quid hic statis tota die otiosi
7 dicunt ei quia nemo nos conduxit
dicit illis ite et vos in vineam
8 cum sero autem factum esset
dicit dominus vineae procuratori suo
voca operarios et redde illis mercedem
incipiens a novissimis usque ad primos
9 cum venissent ergo qui circa undecimam horam venerant
acceperunt singulos denarios
10 venientes autem et primi arbitrati sunt quod plus essent accepturi
acceperunt autem et ipsi singulos denarios
11 et accipientes murmurabant adversus patrem familias
12 dicentes
hii novissimi una hora fecerunt
et pares illos nobis fecisti qui portavimus pondus diei et aestus
13 at ille respondens uni eorum dixit
amice non facio tibi iniuriam
nonne ex denario convenisti mecum
14 tolle quod tuum est et vade
volo autem et huic novissimo dare sicut et tibi
15 aut non licet mihi quod volo facere
an oculus tuus nequam est quia ego bonus sum
16 sic erunt novissimi primi et primi novissimi
multi sunt enim vocati pauci autem electi
17 Et ascendens Iesus Hierosolymam
adsumpsit duodecim discipulos secreto et ait illis
18 ecce ascendimus Hierosolymam
et Filius hominis tradetur principibus sacerdotum et scribis
et condemnabunt eum morte
19 et tradent eum gentibus
ad deludendum et flagellandum et crucifigendum
et tertia die resurget
20 Tunc accessit ad eum mater filiorum Zebedaei cum filiis suis
adorans et petens aliquid ab eo
21 qui dixit ei quid vis
ait illi dic ut sedeant hii duo filii mei
unus ad dexteram tuam et unus ad sinistram in regno tuo
22 respondens autem Iesus dixit nescitis quid petatis
potestis bibere calicem quem ego bibiturus sum
dicunt ei possumus
23 ait illis calicem quidem meum bibetis
sedere autem ad dexteram meam et sinistram
non est meum dare vobis sed quibus paratum est a Patre meo
24 Et audientes decem indignati sunt de duobus fratribus
25 Iesus autem vocavit eos ad se et ait
scitis quia principes gentium dominantur eorum
et qui maiores sunt potestatem exercent in eos
26 non ita erit inter vos
sed quicumque voluerit inter vos maior fieri sit vester minister
27 et qui voluerit inter vos primus esse erit vester servus
28 Sicut Filius hominis non venit ministrari sed ministrare
et dare animam suam redemptionem pro multis
29 Et egredientibus eis ab Hiericho
secuta est eum turba multa
30 et ecce duo caeci sedentes secus viam
audierunt quia Iesus transiret
et clamaverunt dicentes Domine miserere nostri Fili David
31 turba autem increpabat eos ut tacerent
at illi magis clamabant dicentes
Domine miserere nostri Fili David
32 et stetit Iesus et vocavit eos et ait quid vultis ut faciam vobis
33 dicunt illi Domine ut aperiantur oculi nostri
34 misertus autem eorum Iesus tetigit oculos eorum
et confestim viderunt et secuti sunt eum
KAPTINA XX.
1 Sepse mbretënia e qillvet përgjan me nji nieri zot shtëpie, i cilli duel heret me nadie me zanë punëtorë për veshtin’ e vet.
2 Edhe si bani fjalë me punëtorët ka nji dinar ndë ditët, i dërgoi ndë vesht të vet.
3 Mbasandai si duel mbë tri orë, pa të tierë tue ndenjunë pa punë ndë tregt;
4 u tha edhe atyneve: Shkoni edhe ju ndë vesht, edhe kam me u dhanë juve qish të jetë me udhë. Edhe ata shkuenë.
5 Përsëri duel mbë gjashtë, edhe mbë nand’orë, edhe bani ashtu.
6 Edhe si duel mbë nji-mbë-dhet’ orë, gjeti të tierë tue ndenjunë pa punë, u thot’ edhe atyneve: Përse keni ndenjunë këtu gjithë ditënë pa punë?
7 I thonë: Sepse kurkushi s’na ka zanë. U thot’ atyneve: Shkoni edhe ju ndë vesht, edhe keni me marrë qish të jetë me udhë.
8 Edhe si u ngrys, i zot’ i veshtit i thotë kujdestarit vet: Thirrë punëtorëtë, edhe laiu pagënë, tue zanë fillë prei së mbrapmish, deri mbë të parët.
9 Edhe erthnë ata qi ishinë zanë ndë nji-mbë-dhet’ orë, e muernë ka nji dinar.
10 Edhe kur erthnë të parëtë, kujtuenë se kanë me marrë ma shumë, por edhe ata muernë ka nji dinar.
11 Edhe si muernë, murmuruenë kundrë të zotit shtëpisë,
12 thue thanë se: Këta të mbrapmitë banë nji orë, edhe i banë si nji-nji me ne qi bartëm të randën’ e ditësë, edhe vapënë.
13 Por ai u përgjeq, e i tha njanit prei atyneve: Mik, nukë të baj keq; nukë bane fjalë me mue ka nji dinar?
14 Merr tandinë, edhe ikë, edhe kam me i dhanë këti të mbrapmit sikurse edhe tyi.
15 Apor s’mundem unë me banë qish të demi ndë gja t’eme? Apor syni yt asht’ i keq, sepse unë jam i mirë?
16 Kështu kanë me qenë të mbrapmitë të parë, edhe të parëtë të mbrapëm, sepse shumë vete janë të thirrunë, por pak të sgjedhunë.
17 Edhe Iesui tue hipunë ndë Ierusalem, muer me vetëhe të dy-mbë-dhetë dishepujtë mbë-nj’-anë mb’udhë, edhe u tha atyneve:
18 Qe te po hipimë ndë Ierusalem, edhe i bir’ i nieriut ka me u dhanë ndër duer të Krye-priftënavet, edhe të Shkruisavet, edhe kanë me e gjukuem për vdekë;
19 edhe kanë me e dhanë ndër duer të kombevet për me e qeshun, e me e rrafunë ndë felak, e me e kryqëzuem, edhe të tretënë ditë ka me u ngjallë.
20 Atëherë i erdhi përanë e ama të bijvet Zebedeut bashkë me të bijt’ e vet, tue adhuruem, e tue lypunë nji gja prei ati.
21 Edhe ai i tha: Qish do? Ajo i thotë: Thuei me ndenjunë këta të dy bijt’ e mi, nji prei së diathtësë s’ate, edhe nji prei së rrëmaktësë, ndë mbretënit tande.
22 Por Iesui u përgjeq, e tha: Nukë dini se qish lypni - mundeni me pimë potirinë qi kam me pimë unë, edhe me u pagëzuem me pagëziminë qi kam me u pagëzuem unë? Ata i thonë: Mundena.
23 Edhe ai u thot’ atyneve: Potirinë t’em keni me e pimë, edhe me pagëziminë qi pagëzohem unë, keni me u pagëzuem, por me ndenjunë prei së diathtësë s’eme edhe prei së rrëmaktësë s’eme, nuk’ ashtë puna eme me e dhanë, por ka me u dhanë atyneve qi ashtë bamë gati për ata prei t’im et.
24 Edhe të dhetëtë kur ndëgjuenë, u zemëruenë për ata dy vëllazënit.
25 Por Iesui i thirri, e tha: E dini se të parët’ e kombevet pushtojn’ ata, edhe të mëdhejt’ urdhënojn’ ata.
26 Por kështu s’ka me qenë ndër ju, por kush të detë me u bam’ i math ndër ju, le të jetë shërbëtori juei.
27 Edhe kush të detë me qen’ i parë ndër ju, le të jetë shërbëtori juei.
28 Sikurse i bir’ i nieriut nuk’erdhi me u shërbyem, por me shërbyem, edhe me dhanë jetën’ e vet shpërblim për shumë vetë .
29 Edhe ata tue dalë prei Ierihosë, e muernë nbrapa shumë gjindëje.
30 Edhe qe dy të verbëtë tue ndenjunë mb’udhë, kur ndëgjuenë se po shkonte Iesui, bërtitnë, tue thanë: Përdëlle-na, o Zot, i bir’ i Davidit.
31 Edhe gjindëja i qirtoi mos me pëzaitunë, por ata bërtitshinë ma fort, tue thanë: Përdëllena, o Zot, i bir i Davidit.
32 Edhe Iesui ndenji, e i thërriti, edhe tha: Qish doni t’u baj juve?
33 Ata i thonë: Zot, të na çilenë sytë t’anë.
34 Edhe Iesui, si iu dhimpt, preku syt’ e atyneve; edhe syt’ e atyneve përnjiherë panë përsëri, edhe e muernë mbrapa.