1 Post haec abiit Iesus trans mare Galilaeae quod est Tiberiadis
2 et sequebatur eum multitudo magna
quia videbant signa quae faciebat
super his qui infirmabantur
3 Subiit ergo in montem Iesus
et ibi sedebat cum discipulis suis
4 Erat autem proximum pascha dies festus Iudaeorum
5 Cum sublevasset ergo oculos Iesus
et vidisset quia multitudo maxima venit ad eum
dicit ad Philippum
unde ememus panes ut manducent hii
6 hoc autem dicebat temptans eum
ipse enim sciebat quid esset facturus
7 respondit ei Philippus
ducentorum denariorum panes non sufficiunt eis
ut unusquisque modicum quid accipiat
8 dicit ei unus ex discipulis eius Andreas frater Simonis Petri
9 est puer unus hic qui habet quinque panes hordiacios et duos pisces
sed haec quid sunt inter tantos
10 dixit ergo Iesus facite homines discumbere
erat autem faenum multum in loco
discubuerunt ergo viri numero quasi quinque milia
11 accepit ergo panes Iesus
et cum gratias egisset distribuit discumbentibus
similiter et ex piscibus quantum volebant
12 ut autem impleti sunt dixit discipulis suis
colligite quae superaverunt fragmenta ne pereant
13 collegerunt ergo et impleverunt duodecim cofinos fragmentorum
ex quinque panibus hordiaciis
quae superfuerunt his qui manducaverunt
14 Illi ergo homines cum vidissent quod fecerat signum dicebant
quia hic est vere propheta qui venturus est in mundum
15 Iesus ergo cum cognovisset quia venturi essent
ut raperent eum et facerent eum regem
Fugit iterum in montem ipse solus
16 ut autem sero factum est descenderunt discipuli eius ad mare
17 et cum ascendissent navem venerunt trans mare in Capharnaum
et tenebrae iam factae erant et non venerat ad eos Iesus
18 mare autem vento magno flante exsurgebat
19 cum remigassent ergo quasi stadia viginti quinque aut triginta
vident Iesum ambulantem super mare
et proximum navi fieri et timuerunt
20 ille autem dicit eis ego sum nolite timere
21 voluerunt ergo accipere eum in navi
et statim fuit navis ad terram quam ibant
22 Altera die turba quae stabat trans mare
vidit quia navicula alia non erat ibi nisi una
et quia non introisset cum discipulis suis Iesus in navem
sed soli discipuli eius abissent
23 aliae vero supervenerunt naves a Tiberiade
iuxta locum ubi manducaverant panem
gratias agente Domino
24 cum ergo vidisset turba
quia Iesus non esset ibi neque discipuli eius
ascenderunt naviculas
et venerunt Capharnaum quaerentes Iesum
25 et cum invenissent eum trans mare dixerunt ei
rabbi quando huc venisti
26 respondit eis Iesus et dixit amen amen dico vobis
quaeritis me non quia vidistis signa
sed quia manducastis ex panibus et saturati estis
27 operamini non cibum qui perit
sed qui permanet in vitam aeternam
quem Filius hominis vobis dabit
hunc enim Pater signavit Deus
28 dixerunt ergo ad eum quid faciemus ut operemur opera Dei
29 respondit Iesus et dixit eis
hoc est opus Dei ut credatis in eum quem misit ille
30 Dixerunt ergo ei
quod ergo tu facis signum ut videamus et credamus tibi
quid operaris
31 Patres nostri manna manducaverunt in deserto
sicut scriptum est panem de caelo dedit eis manducare
32 dixit ergo eis Iesus amen amen dico vobis
non Moses dedit vobis panem de caelo
sed Pater meus dat vobis panem de caelo verum
33 panis enim Dei est qui descendit de caelo et dat vitam
mundo
34 dixerunt ergo ad eum Domine semper da nobis panem hunc
35 Dixit autem eis Iesus ego sum panis vitae
qui veniet ad me non esuriet
et qui credit in me non sitiet umquam
36 sed dixi vobis quia et vidistis me et non creditis
37 omne quod dat mihi Pater ad me veniet
Et eum qui venit ad me non eiciam foras
38 Quia descendi de caelo non ut faciam voluntatem meam
sed voluntatem eius qui misit me
39 Haec est autem voluntas eius qui misit me Patris
ut omne quod dedit mihi non perdam ex eo
sed resuscitem illum novissimo die
40 haec est enim voluntas Patris mei qui misit me
ut omnis qui videt Filium et credit in eum habeat vitam aeternam
et resuscitabo ego eum in
novissimo die
41 Murmurabant ergo Iudaei de illo
quia dixisset ego sum panis qui de caelo descendi
42 et dicebant nonne hic est Iesus filius Ioseph
cuius nos novimus patrem et matrem
quomodo ergo dicit hic quia de caelo descendi
43 Respondit ergo Iesus et dixit eis
nolite murmurare in invicem
44 nemo potest venire ad me nisi Pater qui misit me traxerit eum
et ego resuscitabo eum novissimo die
45 est scriptum in prophetis et erunt omnes docibiles Dei
omnis qui audivit a Patre et didicit venit ad me
46 Non quia Patrem vidit quisquam
nisi is qui est a Deo hic vidit Patrem
47 Amen amen dico vobis
qui credit in me habet vitam aeternam
48 Ego sum panis vitae
49 Patres vestri manducaverunt in deserto manna et mortui
sunt
50 hic est panis de caelo descendens
ut si quis ex ipso manducaverit non moriatur
51 Ego sum panis vivus qui de caelo descendi
52 si quis manducaverit ex hoc pane vivet in aeternum
et panis quem ego dabo caro mea est pro mundi vita
53 Litigabant ergo Iudaei ad invicem dicentes
quomodo potest hic nobis carnem suam dare ad
manducandum
54 dixit ergo eis Iesus amen amen dico vobis
nisi manducaveritis carnem Filii hominis et biberitis eius sanguinem
non habetis vitam in vobis
55 qui manducat meam carnem et bibit meum sanguinem
habet vitam aeternam
et ego resuscitabo eum in novissimo die
56 Caro enim mea vere est cibus et sanguis meus vere est potus
57 Qui manducat meam carnem et bibit meum sanguinem
in me manet et ego in illo
58 sicut misit me vivens Pater et ego vivo propter Patrem
et qui manducat me et ipse vivet propter me
59 hic est panis qui de caelo descendit
non sicut manducaverunt patres vestri manna et mortui sunt
qui manducat hunc panem vivet in aeternum
60 haec dixit in synagoga docens in Capharnaum
61 multi ergo audientes ex discipulis eius dixerunt
durus est hic sermo quis potest eum audire
62 sciens autem Iesus apud semet ipsum
quia murmurarent de hoc discipuli eius
dixit eis hoc vos scandalizat
63 Si ergo videritis Filium hominis ascendentem ubi erat prius
64 Spiritus est qui vivificat caro non prodest quicquam
Verba quae ego locutus sum vobis spiritus et vita sunt
65 sed sunt quidam ex vobis qui non credunt
Sciebat enim ab initio Iesus qui essent credentes
et quis traditurus esset eum
66 Et dicebat propterea dixi vobis
quia nemo potest venire ad me nisi fuerit ei datum a Patre meo
67 ex hoc multi discipulorum eius abierunt retro
et iam non cum illo ambulabant
68 dixit ergo Iesus ad duodecim
numquid et vos vultis abire
69 Respondit ergo ei Simon Petrus
Domine ad quem ibimus verba vitae aeternae habes
70 et nos credidimus et cognovimus
quia tu es Christus Filius Dei
71 Respondit eis Iesus nonne ego vos duodecim elegi
et ex vobis unus diabolus est
72 dicebat autem Iudam Simonis Scariotis
hic enim erat traditurus eum
cum esset unus ex duodecim
KAPTINA VI.
1 Mbasandai Iesui shkoi përtej detit Galilesë, të Tiberiadësë.
2 Edhe shumë gjindëje e muernë mbrapa, sepse shifinë mërekulliat’ e ati qi bante mbi të sëmunët.
3 Edhe Iesui hypi ndë malt, edhe rrinte atie bashkë me dishepujt’ e vet.
4 Edhe ishte ngjat pashka, festa e Iudevet.
5 Iesui kur çoi sytë pra, edhe pa se po vinte shumë gjindëje tek ai, i thotë Filippit: Prei kah do të blejmë bukë, qi të hanë këta?
6 (Edhe thoshte për me e provuem, sepse ai e dinte se qish do të bante).
7 Filippi iu përgjeq: Dy qind dinarë bukë nuk’ u dalin’ atyne, qi të marri ka nji grimë gjithë-se-cilli prei asish.
8 Andreu, i vëllai Simon Pietrit, nji prei dishepujsh ati, i thotë:
9 Këtu ashtë nji çun i vogëlë, qi ka pesë bukë të elpta, edhe dy peshk, por qish janë këto për kaqi vetë ?
10 Edhe Iesui tha : Thoniu nierëzëvet me ndenjunë për dhe. Edhe ishte shumë bar nd’ate vend. Ndenjtnë pra për dhe burratë afër pesë mijë vetë me numërë.
11 Edhe Iesui muer bukëtë, edhe si u fal ndersë, ua dau dishepujvet, edhe dishepujt’ ua dan’ atyneve qi kishinë ndenjunë për dhe; kështu edhe prei peshqish sa deshnë.
12 Edhe si u nginë, u thotë dishepujvet vet: Mbëlithni copatë qi kanë tepëruem, për mos me hupunë gja.
13 I mbëlothnë pra, edhe mbushnë dy-mbë-dhetë kosha me copa prei pesë bukëvet elpta qi tepëruenë prei atyneve qi kishinë ngranë.
14 Nierëzitë pra, kur pan’ ate mërekulli qi bani Iesui, thoshinë, se: Për të vërtet kyi asht’ ai profeti qi ka me ardhunë ndë botët.
15 Ierusi pra si e muer vesht se kishinë me ardhun’ e me e rrëmbyem, qi ta bajnë mbëret, iku prap ndë malt ai vetëmë.
16 Edhe si u ngrys, dishepujt’ e ati sdrypnë ndë det,
17 edhe hynë ndë lundrët, edhe shkuenë përtej detit ndë Kapernaum. Edhe tashti ishte bam’ errëtë, edhe Iesui s’kishte ardhunë tek ata.
18 Edhe deti po ngrihei, sepse frynte er’ e madhe.
19 Mbassi vozitnë pra afër njizet e pesë a tri-dhetë stadie, shofinë Iesunë tue ecunë mbi det, edhe tue ardhunë ngjat lundrësë; edhe u frikuenë.
20 Por ai u thot’ atyne: Unë jam; mos u frikoni.
21 Deshnë pra me e marrë ndë lundrët; edhe përnjiherë lundra u gjind mb’ate dhe qi kishinë për me votunë.
22 Ndë nesëret gjindëja qi kishte ndenjunë përtej detit kur panë se s’ishte atie tietër lundrëzë, veç nji qi hypnë dishepujt’ e ati, edhe se nukë hyni Iesui ndë lundrëzët bashkë me dishepuj’ e vet, por vetëmë dishepujt’ e ati shkuenë,
23 (edhe erthnë prei detit Tiberiadësë të tiera lundrëza ngjat ati vendit ku hangrën bukë, mbassi u fal ndersë Zoti),
24 gjindëja pra kur pa se Iesui nuk’ asht’ atie, as dishepujt’ e ati, hypnë edhe ata ndëpër lundrat, edhe erthnë ndë Kapernaum, tue kërkuem Iesunë.
25 Edhe si e gjetnë përtej detit, i thanë: Rabbi, kurë erdhe këtu?
26 Iesui u përgjeq atyne e tha: Për të vërtet, për të vërtet po u thom juve - Më kërkoni, jo sepse patë mërekullia, por sepse hangrët prei bukëvet, edhe u ngitë.
27 Mos punoni për ushqiminë qi prishetë, por për ushqiminë qi mbet ndë jetë të pa-sosëme, të cillinë ka me u dhanë juve i bir’ i nieriut, sepse këte bulosi Ati Perëndia.
28 I thanë pra: Qish të bajmë, qi të punojmë punët’ e Perëndisë?
29 Iesui u përgjeq e u tha atyne: Këjo ashtë puna e Perëndisë, t’i besoni ati qi ka dërguem ai.
30 I thanë pra: Ç’shenjë ban pra ti, qi të shofimë, e të besojmë? Qish punon?
31 Atënitë t’anë hangrën manënë ndë shkretinët, sikurse ashtë shkruem: “Bukë prei qiellit u dha atyne me ngranë”.
32 Iesui pra u tha atyne: Me të vërtet, me të vërtet po u thom juve - Moiseu nuk’ u dha juve bukënë prei qiellit, por em Atë u nep juve të vërtetënë bukë prej qiellit.
33 Sepse buka e Perëndisë asht’ ai qi sdryp prei qiellit, edhe qi nep jetë ndë botët.
34 I thanë pra: Zot, epna përherë këte bukë.
35 Edhe Iesui u tha atyne: Unë jam buka e jetësë; ai qi vien tek unë, s’ka me i ardhun’ u, edhe ai qi më beson, s’ka me i ardhun’ et kurrë.
36 Por u thashë juve, se më patë, edhe nukë besoni.
37 Gjithë qish më nep Ati, ka me ardhunë tek unë; edhe atë qi të vijë tek unë, s’kam me e nxierrë jashtë.
38 Sepse kam sdrypunë prei qiellit, jo për me bamë dashuniminë t’em, por dashunimin’ e ati qi më ka dërguem.
39 Edhe kyi ashtë dashunimi Atit qi më ka dërguem, gjithë qish më ka dhanë, të mos hup gja prei ati, por ta ngjall ndë ditë të mbrapme.
40 Edhe kyi ashtë dashunimi ati qi më ka dërguem, gjithë-kush të shofi Birinë, edhe t’i besojë, të ketë jetë të pasosëme; edhe unë kam me e ngjallunë ndë ditë të mbrapme.
41 Iudeitë pra murmurojshinë për ate, se tha: Unë jam buka qi sdrypa prei qiellit.
42 Edhe thoshinë: Nuk’ ashtë kyi Iesui, i biri Iosefit, të cillit na ngjofimë të i atin’ edhe t’amënë? Si thotë pra kyi, se: Kam sdrypunë prei qiellit?
43 Iesui u përgjeq pra, e u tha atyne: Mos murmuroni ndërmiet jush.
44 Askushi s’mundetë me ardhunë tek unë, ndë mos e tërhektë Ati qi më ka dërguem; edhe unë kam me e ngjallunë ndë ditë të mbrapme.
45 Ashtë shkruem ndë profetënat: “Edhe të gjithë kanë me qenunë të mësuem te Perëndia”. Gjithë-kush pra qi ka ndëgjuem prei Atit, edhe ashtë mësuem, vien tek’ unë.
46 Jo se ka pamë kushi Atinë, veç ai qi ashtë prei Perëndisë, kyi e ka pam’ Atinë.
47 Për të vërtet, për të vërtet po u thom juve - Ai qi më beson ka jetë të pasosëme.
48 Unë jam buka e jetësë.
49 Atënitë tuei hangrën manënë ndë shkretinët, edhe vdiqnë.
50 Këjo ashtë buka qi sdryp prei qiellit, qi të hajë kush prei asai, e të mos vdesi.
51 Unë jam buka e gjallë qi sdrypa prei qiellit; ndë hangrët kushi prei kësai buke, ka me rruem për gjithë jetënë. Edhe ajo buka qi kam me dhan’ unë, ashtë mishi em, të cillinë kam me e dhanë për jetën’ e botësë.
52 Iudeitë pra haheshinë njani me tietrinë, tue thanë: Si mundetë kyi me na dhanë të hamë mishin e vet .
53 Iesui u tha pra atyne: Për të vërtet, për të vërtet po u thom juve - Ndë mos hangrëshi mishin’ e të birit nieriut, edhe ndë mos pifshi gjakun’ e ati, nukë keni jetë ndë vetëhet tuei.
54 Ai qi ha mishinë t’em, edhe pi gjakunë t’em, ka jetë të pasosëme, edhe unë kam me e ngjallunë ndë ditë të mbrapme.
55 Sepse mishi em ashtë për të vërtet të ngranë, edhe gjaku em ashtë për të vërtet të pimë.
56 Ai qi ha mishinë t’em, edhe pi gjakunë t’em, mbet tek unë, edhe unë tek ai.
57 Sikurse më dërgoi ai Ati qi rron, edhe unë rroj për Atinë; kështu edhe ai qi të më hajë, ka me rruem edhe ai për mue.
58 Këjo ashtë buka qi sdrypi prei qiellit, jo sikurse Atënitë tuei hangrën manënë, edhe vdiqnë: ai qi ha këte bukë, ka me rruem për gjithë jetënë.
59 Këto tha ndë synagogë tue mësuem ndë Kapernaum.
60 Shumë vetë pra prei dishepujsh ati kur ndëgjuenë, thanë: Këjo fjalë asht’ e ashpërë, cilli mundetë me e ndëgjuem.
61 Edhe Iesui si e muer vesht me vetëvetëhenë, se dishepujt’ e vet po murmurojshinë për këte fjalë , u tha atyne: Këjo u shkandalizon juve?
62 Ndë pafshi pra të birin’ e nieriut tue hypun’ atie ku ishte përpara?
63 Shpirti asht’ qi ai nep jetë, mishi nukë vijen asgja; këto fjalëtë qi u flas unë juve, janë shpirt, edhe janë jetë.
64 Por janë disa prei jush qi nukë besojnë. Sepse Iesui e dinte çë përpara, cillëtë jan’ ata qi s’besojshinë, edhe cilli asht’ ai qi kishte me e trathtuem.
65 Edhe thoshte: Përandai u thashë juve, se askushi s’mundetë me ardhunë tek unë ndë mos iu pastë dhanë prei t’im et.
66 Çë mb’ate herë pra shumë vetë prei dishepujsh ati u këthyenë mbrapa, edhe nuk’ ecëshinë ma bashkë me ate.
67 Iesui pra u tha të dy-mbë-dhetëvet: Mos doni me ikun’ edhe ju?
68 Simon Pietri iu përgjeq pra: Zot, te cilli kemi me votunë? Ti ke fjalët’ e jetësë pa-sosëme.
69 Edhe na kemi besuem, edhe e kemi ngjofunë se ti je Krishti i Bir’ i Perëndisë gjallë.
70 Iesui u përgjeq atyne: Nuk’ u kam sgjedhun’ unë juve të dy-mbë-dhetëtë, edhe nji prei jush ashtë diall?
71 Edhe thoshte për Iudë Iskariotinë të birin’ e Simonit, i cilli ishte nji prei të dy-mbë-dhetësh, sepse kyi kishte për me e trathtuem.