1 Una autem sabbati Maria Magdalene venit
mane cum adhuc tenebrae essent ad monumentum
et videt lapidem sublatum a monumento
2 Cucurrit ergo et venit ad Simonem Petrum
et ad alium discipulum quem amabat Iesus
et dicit eis
tulerunt Dominum de monumento et nescimus ubi posuerunt eum
3 exiit ergo Petrus et ille alius discipulus et venerunt ad monumentum
4 currebant autem duo simul
et ille alius discipulus praecucurrit citius Petro
et venit primus ad monumentum
5 et cum se inclinasset videt posita linteamina
non tamen introivit
6 venit ergo Simon Petrus sequens eum
et introivit in monumentum
et videt linteamina posita
7 et sudarium quod fuerat super caput eius
non cum linteaminibus positum
sed separatim involutum in unum locum
8 tunc ergo introivit et ille discipulus
qui venerat primus ad monumentum
et vidit et credidit
9 nondum enim sciebant scripturam
quia oportet eum a mortuis resurgere
10 abierunt ergo iterum ad semet ipsos discipuli
11 Maria autem stabat ad monumentum foris plorans
dum ergo fleret inclinavit se et prospexit in monumentum
12 et vidit duos angelos in albis sedentes
unum ad caput et unum ad pedes ubi positum fuerat corpus Iesu
13 Dicunt ei illi mulier quid ploras
dicit eis quia tulerunt Dominum meum
et nescio ubi posuerunt eum
14 haec cum dixisset conversa est retrorsum
et videt Iesum stantem
et non sciebat quia Iesus est
15 dicit ei Iesus mulier quid ploras quem quaeris
illa existimans quia hortulanus esset dicit ei
domine si tu sustulisti eum dicito mihi ubi posuisti eum
et ego eum tollam
16 dicit ei Iesus Maria
conversa illa dicit ei rabboni quod dicitur magister
17 dicit ei Iesus noli me tangere
nondum enim ascendi ad Patrem meum
vade autem ad fratres meos et dic eis
ascendo ad Patrem meum et Patrem vestrum
et Deum meum et Deum vestrum
18 venit Maria Magdalene adnuntians discipulis
quia vidi Dominum et haec dixit mihi
19 Cum esset ergo sero die illo una sabbatorum
et fores essent clausae
ubi erant discipuli propter metum Iudaeorum
venit Iesus et stetit in medio et dicit eis pax vobis
20 et hoc cum dixisset ostendit eis manus et latus
Gavisi sunt ergo discipuli viso Domino
21 dixit ergo eis iterum
pax vobis sicut misit me Pater et ego mitto vos
22 hoc cum dixisset insuflavit et dicit eis
accipite Spiritum Sanctum
23 Quorum remiseritis peccata remittuntur eis
quorum retinueritis detenta sunt
24 Thomas autem unus ex duodecim qui dicitur Didymus
non erat cum eis quando venit Iesus
25 dixerunt ergo ei alii discipuli vidimus Dominum
ille autem dixit eis
nisi videro in manibus eius figuram clavorum
et mittam digitum meum in locum clavorum
et mittam manum meam in latus eius non credam
26 Et post dies octo iterum erant discipuli eius intus
et Thomas cum eis
venit Iesus ianuis clausis et stetit in medio et dixit pax vobis
27 deinde dicit Thomae infer digitum tuum huc et vide manus meas
et adfer manum tuam et mitte in latus meum
et noli esse incredulus sed fidelis
28 Respondit Thomas et dixit ei Dominus meus et Deus meus
29 dicit ei Iesus
quia vidisti me credidisti
beati qui non viderunt et crediderunt
30 multa quidem et alia signa fecit Iesus in conspectu discipulorum suorum
quae non sunt scripta in libro hoc
31 haec autem scripta sunt ut credatis quia Iesus est Christus Filius Dei
et ut credentes vitam habeatis in nomine eius
KAPTINA XX
1 Edhe të parënë ditën’ e javësë vien Maria Magdalena te vorri ndë mëngjes, tue qenunë por errëtë, edhe shef gurinë ngritunë prei vorrit.
2 Ecën pra, edhe vien te Simon Pietri, edhe tek ai dishepulli tietër qi donte Iesui. Edhe u thot’ atyne: Ngritnë Zotinë prei vorrit, edhe nukë dimë se ku e kanë vumë.
3 Duel pra Pietri edhe dishepulli tietër, edhe vijshinë te vorri.
4 Edhe të dy bashkë ecinë me vrap; edhe ai dishepulli tietër nxitoi përpara ma shpeit se Pietri, edhe erdhi ma përpara ndë vorrt,
5 edhe si u kurrus shef pëlhuratë ku ishinë; por nukë hyni mbrenda.
6 Vien pra Simon Pietri tue marrë mbrapa ate, edhe hyni ndë vorrt, edhe ve ore pëlhuratë ku ishinë,
7 edhe riza qi ishte mbi krye t’ati nuk’ u gjind bashkë me pëlhurat, por ishte mpështiellë veç mbë nji vend.
8 Atëherë pra hyni edhe ai dishepulli tietër qi erdhi ma përpara ndë vorrt, edhe pa, edhe besoi,
9 sepse edhe s’merrshinë vesht shkronjënë, se ai duhetë me u ngjallunë prei së vdekunish.
10 Dishepujtë pra votnë prap ndë shtëpiat e veta.
11 Por Maria rrinte për-anë vorrit tue qjamë përjashta; edhe kur po qjante u kurrus ndë vorrt,
12 edhe ve ore dy engjuj me petka të bardha tue ndenjunë njiani prei kresë, e tietri prei kambëvet, atie ku qe korpi i Iesuit.
13 Edhe ata i thon’ asai: Grue, përse qjan? U thot’ atyne: Sepse ngritnë Zotinë t’em, edhe nukë dij se ku e kanë vumë.
14 Edhe si tha këto, u këthye mbrapa, edhe ve ore Iesunë tue ndenjunë, edhe nuk’ e dinte se ashtë Iesui.
15 Iesui i thot’ asai: Grue, përse qjan? Cillinë kërkon? Por ajo kujtoi se ashtë kopështari, e i thotë: Zot, ndë e ngrite ti, më thuei ku e ke vumë, edhe unë kam me e ngritunë.
16 Iesui i thot’ asai: Mari. Ajo këthehet’ e i thotë: Rabbuni! - qi do me thanë: Mieshtër.
17 Iesui i thot’ asai: Mos më prek, sepse edhe s’kam hypunë tek em Atë, por shko te vëllazënit’ e mi, edhe u thuei atyne - Po hypi tek Ati em, edhe Ati juei, edhe te Perëndia em, edhe Perëndia juei.
18 Vien Maria Magdalena e u nep za dishepujvet, se pa Zotinë, edhe se i tha asai këto fjalë .
19 Nd’atë ditë pra ndë mbramiet, qi ishte e para dit’ e javësë, edhe dyert’ ishinë mbyllunë, atie ku ishinë mbëledhunë dishepujtë prei frikësë Iudevet, erdhi Iesui edhe ndenji ndë miedis, edhe u thot’ atyne: Paqtim mbë ju.
20 Edhe si tha këte, u diftoi atyne duert’ edhe brinin’ e vet. U gëzuenë pra dishepujtë, kur panë Zotinë.
21 Edhe Iesui u tha atyne prap: Paqtim mbë ju; sikurse më dërgoi Ati, edhe un’ u dërgoj juve.
22 Edhe si tha këte, fryni, edhe u thot’ atyne: Merrni Shpirtinë Shenjt:
23 kuive t’u falni fajetë, u kanë falun’ atyne; edhe kuive t’ua mbani, u kanë mbaitun’ atyne.
24 Por Thomai, nji prei të dymbëdhetëvet, qi thohei Binjok, nuk’ ishte bashkë me ate, kur erdhi Iesui.
25 Dishepujt’ e tierë pra i thoshinë: Kemi pamë Zotinë. Por ai u tha atyne: Ndë mos pafsha shenjin’ e goshdëvet ndër duer t’ati, edhe të ve gishtinë t’em ndë shenjët të goshtëvet, edhe të ve dorënë t’eme ndë brit t’ati, s’kam me besuem.
26 Edhe mbas tetë diç prap ishinë mbrenda dishepujt’ e ati, edhe Thomai bashkë me ata; vien Iesui, ndonëse dyert’ ishinë mbyllunë, edhe ndenji ndë miedis, edhe tha: Paqtim mbë ju.
27 Mbasandai i thotë Thomait: Bier gishtinë tand këtu, edhe shiko duert’ e mia; edhe bier dorënë tande, edhe vene mbë brit t’em; edhe mos u ban i pabesë, por besnik.
28 Edhe Thomai u përgjeq e i tha: Zoti em, edhe Perëndia em.
29 Iesui i thotë: Sepse më pe, Thoma, besove; lum ata qi nukë panë, edhe besuenë.
30 Edhe shumë mërekullia të tiera bani Iesui përpara dishepujvet vet, të cillatë nukë janë shkruem ndë këtë libër,
31 por këto u shkruenë, qi të besoni, se Iesui ashtë Krishti, i Bir’ i Perëndisë; edhe si të besoni, të keni jetë mb’emënit t’ati.