1 haec locutus sum vobis ut non scandalizemini
2 absque synagogis facient vos
Sed venit hora ut omnis qui interficit vos
arbitretur obsequium se praestare Deo
3 et haec facient quia non noverunt Patrem neque me
4 sed haec locutus sum vobis
ut cum venerit hora eorum reminiscamini quia ego dixi vobis
5 Haec autem vobis ab initio non dixi quia vobiscum eram
at nunc vado ad eum qui me misit
et nemo ex vobis interrogat me quo vadis
6 sed quia haec locutus sum vobis tristitia implevit cor vestrum
7 sed ego veritatem dico vobis expedit vobis ut ego vadam
si enim non abiero paracletus non veniet ad vos
si autem abiero mittam eum ad vos
8 et cum venerit ille
arguet mundum de peccato et de iustitia et de iudicio
9 de peccato quidem quia non credunt in me
10 de iustitia vero quia ad Patrem vado
et iam non videbitis me
11 de iudicio autem
quia princeps mundi huius iudicatus est
12 adhuc multa habeo vobis dicere sed non potestis portare modo
13 cum autem venerit ille Spiritus veritatis
docebit vos in omnem veritatem
non enim loquetur a semet ipso
sed quaecumque audiet loquetur
et quae ventura sunt adnuntiabit vobis
14 ille me clarificabit
quia de meo accipiet et adnuntiabit vobis
15 Omnia quaecumque habet Pater mea sunt
Propterea dixi quia de meo accipit
et adnuntiabit vobis
16 modicum et iam non videbitis me
et iterum modicum et videbitis me quia vado ad Patrem
17 dixerunt ergo ex discipulis eius ad invicem
quid est hoc quod dicit nobis
modicum et non videbitis me et iterum modicum et videbitis me
et quia vado ad Patrem
18 dicebant ergo quid est hoc quod dicit modicum
nescimus quid loquitur
19 cognovit autem Iesus quia volebant eum interrogare
et dixit eis de hoc quaeritis inter vos
quia dixi modicum et non videbitis me
et iterum modicum et videbitis me
20 amen amen dico vobis quia plorabitis et flebitis vos
mundus autem gaudebit vos autem contristabimini
sed tristitia vestra vertetur in gaudium
21 mulier cum parit tristitiam habet quia venit hora eius
cum autem pepererit puerum
iam non meminit pressurae propter gaudium
quia natus est homo in mundum
22 et vos igitur nunc quidem tristitiam habetis
iterum autem videbo vos et gaudebit cor vestrum
et gaudium vestrum nemo tollit a vobis
23 et in illo die me non rogabitis quicquam
Amen amen dico vobis
si quid petieritis Patrem in nomine meo dabit vobis
24 usque modo non petistis quicquam in nomine meo
petite et accipietis ut gaudium vestrum sit plenum
25 Haec in proverbiis locutus sum vobis
venit hora cum iam non in proverbiis loquar vobis
sed palam de Patre adnuntiabo vobis
26 illo die in nomine meo petetis
et non dico vobis quia ego rogabo Patrem de vobis
27 ipse enim Pater amat vos quia vos me amastis
et credidistis quia ego a Deo exivi
28 exivi a Patre et veni in mundum
iterum relinquo mundum et vado ad Patrem
29 dicunt ei discipuli eius
ecce nunc palam loqueris et proverbium nullum dicis
30 nunc scimus quia scis omnia
et non opus est tibi ut quis te interroget
in hoc credimus quia a Deo existi
31 Respondit eis Iesus modo creditis
32 ecce venit hora et iam venit
ut dispergamini unusquisque in propria et me solum relinquatis
et non sum solus quia Pater mecum est
33 Haec locutus sum vobis ut in me pacem habeatis
in mundo pressuram habetis
sed confidite ego vici mundum
KAPTINA XVI.
1 U fola juve këto, qi të mos shkandalizoheni.
2 Kanë me u bamë juve jashtë synagogësë, por vien nji orë, qi kushdo t’u vrasi juve, me iu dukunë se bije lutëje te Perëndia.
3 Edhe kanë me u bamë juve këto, sepse s’ngjofnë Atinë, as mue.
4 Por u fola juve këto, qi t’i kujtoni, kur të vijë ora, se un’ u thashë juve. Edhe nuk’ u thashë juve këto çë përpara herësë, sepse ishiem bashkë me ju.
5 Por tashti vete tek ai qi më dërgoi, edhe as ndonji prei jush nukë më pyet: Ku vete?
6 Por sepse u fola juve këto, idhënimi mbushi zemrënë tuei.
7 Por unë po u thom juve të vërtetënë, se ashtë mirë për ju me ikun’ unë, sepse ndë mos iksha, Ngushullimtari s’ka me ardhunë te ju; por mbassi të vete, kam me e dërguem te ju.
8 Edhe ai kur të vijë, ka me qirtuem botënë për faj, edhe për dreitëni, edhe për gjyq:
9 për faj, sepse nukë më besojnë;
10 edhe për dreitëni, sepse vete tek em Atë, edhe nukë më shifni ma;
11 edhe për gjyq, sepse urdhënari i kësai botës’ u gjukue.
12 Edhe kam shumë me u thanë juve, por tashti nukë mundeni me i bartunë.
13 Por kur të vijë ai, Shpirti i së vërtetësë, ka me u tërhekun udhënë juve mbë gjithë të vërtetënë, sepse s’ka me folunë prei vetiut, por ka me folunë sa të ndëgjojë; edhe ka me u diftuem juve ato punëra qi do të vijnë.
14 Ai ka me më lavduem, sepse ka me marrë prei s’emesë, edhe ka me u diftuem juve.
15 Gjithë sa ka Ati, janë të miatë, përandai thashë, se ka me marrë prei s’emesë, edhe ka me u diftuem juve.
16 Edhe pak, edhe nukë më shifni; edhe prap edhe pak, edhe keni me më pamë, sepse unë po vete tek ai.
17 Atëherë disa prei dishepujsh ati i thanë njiani tietrit: Qish ashtë këjo qi na thotë - Edhe pak, edhe nukë më shifni; edhe prap edhe pak, edhe keni me më pamë? Edhe, se: - Unë vete tek Ati?
18 Thoshinë pra: Qish ashtë këjo qi thotë - Këjo edhe pak? Nukë dimë qish flet.
19 Iesui pra muer vesht se dojshinë me e pyetunë, edhe u tha atyne: Për këte haheni njiani me tietrinë, se thashë - Edhe pak, edhe nukë më shifni; edhe prap edhe pak, edhe keni me më pamë?
20 Për të vërtet, për të vërtet po u thom juve, se ju keni me qjamë, e keni me bamë vaje, por bota ka me u gëzuem; edhe ju keni me u idhënuem, por idhënimi juei ka me u bamë për gëzim.
21 Grueja kur piell, ka idhënim, se i erdhi ora; por si të pielli foshnjenë, s’kujton ma shtrëngiminë, për gëziminë se leu nji nieri ndë botët.
22 Edhe ju pra tashti keni idhënim, por për-së-ri kam me u pamë juve, edhe zemëra juei ka me u gëzuem, edhe askushi nukë ngre gëziminë tuei prei jush.
23 Edhe nd’ate ditë s’keni me lypun’ asgja prei mejet. Për të vërtet, për të vërtet po u thom juve, se sa t’i lypni Atit mb’emënit t’em, ka me u dhanë juve.
24 Qysh tashti nukë lypet asgja mb’emënit t’em; lypni, edhe keni me marrë, qi të jetë plot gëzimi juei.
25 U fola juve këto me të përgjaituna, por vien nji orë, qi atëherë s’kam me u folunë juve ma me të përgjaituna, por kam me u diftuem juve mballa-faqe për Atinë.
26 Nd’atë ditë keni me lypunë mb’emënit t’em; edhe nuk’ u thom juve, se unë kam me iu lutun’ Atit për ju,
27 se ai Ati u do juve, sepse ju më patët dashunë, edhe patët besuem se unë dola prei Perëndisë.
28 Dola prei Atit, edhe erdha te bota; prap la botënë, edhe vete tek Ati.
29 Dishepujt’ e ati i thonë: Qe tashti te flet mballa-faqe, edhe nukë thue as ndonji të përgjaitëme.
30 Tashti e ngjoftëm se i di të gjitha, edhe s’ke nevojë me të pyetunë kushi, përandai besojmë se dole prei Perëndisë.
31 Iesui u përgjeq atyne: Tashti besoni?
32 Qe te vien nji orë, edhe tashti ka ardhunë, qi të shpërndaheni gjithë-se-cilli mbë të vetat, edhe të më lini vetëmë, por s’jam vetëmë, sepse Ati ashtë bashkë me mue.
33 U fola juve këto qi të keni paqtim mbë mue. Keni me pasunë shtrëngim ndë botët, por kini zemërë; un’ e kam mundunë botënë.