1 post haec egressus ab Athenis venit Corinthum
2 et inveniens quendam Iudaeum nomine Aquilam
Ponticum genere qui nuper venerat ab Italia
et Priscillam uxorem eius
eo quod praecepisset Claudius
discedere omnes Iudaeos a Roma
accessit ad eos
3 et quia eiusdem erat artis
manebat apud eos et operabatur
erat autem scenofactoriae artis
5 cum venissent autem de Macedonia Silas et Timotheus
instabat verbo Paulus
testificans Iudaeis esse Christum Iesum
6 contradicentibus autem eis et blasphemantibus
excutiens vestimenta dixit ad eos
sanguis vester super caput vestrum
mundus ego ex hoc ad gentes vadam
7 et migrans inde
intravit in domum cuiusdam nomine Titi Iusti colentis
Deum
cuius domus erat coniuncta synagogae
8 Crispus autem archisynagogus credidit Domino cum omni domo sua
et multi Corinthiorum audientes credebant et baptizabantur
9 dixit autem Dominus nocte per visionem Paulo
noli timere sed loquere et ne taceas
10 propter quod ego sum tecum
et nemo adponetur tibi ut noceat te
quoniam populus est mihi multus in
hac civitate
11 sedit autem annum et sex menses
docens apud eos verbum Dei
12 Gallione autem proconsule Achaiae
insurrexerunt uno animo Iudaei in Paulum
et adduxerunt eum ad tribunal
13 dicentes
quia contra legem hic persuadet hominibus colere Deum
14 incipiente autem Paulo aperire os dixit Gallio ad Iudaeos
si quidem esset iniquum aliquid aut facinus pessimum
o viri iudaei recte vos sustinerem
15 si vero quaestiones sunt de verbo et nominibus et legis vestrae
vos ipsi videritis iudex ego horum nolo esse
16 et minavit eos a tribunali
17 adprehendentes autem omnes Sosthenen principem synagogae
percutiebant ante tribunal
et nihil eorum Gallioni curae erat
18 Paulus vero cum adhuc sustinuisset dies multos
fratribus valefaciens navigavit Syriam
et cum eo Priscilla et Aquila
qui sibi totonderat in Cencris caput
habebat enim votum
19 devenitque Ephesum et illos ibi reliquit
ipse vero ingressus synagogam disputavit cum Iudaeis
20 rogantibus autem eis ut ampliori tempore maneret non consensit
21 sed valefaciens et dicens iterum revertar ad vos Deo volente
profectus est ab Epheso
22 et descendens Caesaream ascendit et salutavit ecclesiam
et descendit Antiochiam
23 et facto ibi aliquanto tempore profectus est
perambulans ex ordine galaticam regionem et Frygiam
confirmans omnes discipulos
24 Iudaeus autem quidam Apollo nomine
Alexandrinus natione vir eloquens
devenit Ephesum potens in scripturis
25 hic erat edoctus viam Domini
et fervens spiritu loquebatur
et docebat diligenter ea quae sunt Iesu
sciens tantum baptisma Iohannis
26 hic ergo coepit fiducialiter agere in synagoga
quem cum audissent Priscilla et Aquila adsumpserunt eum
et diligentius exposuerunt ei viam Dei
27 cum autem vellet ire Achaiam
exhortati fratres scripserunt discipulis ut susciperent eum
qui cum venisset contulit multum his qui crediderant
28 vehementer enim Iudaeos revincebat publice
ostendens per scripturas esse Christum Iesum
KAPTINA XVIII.
1 Edhe mbaskëndai Pauli si iku prei Athinësë, erdhi ndë Korinthë;
2 edhe gjeti nji farë Iudeu qi quhei Akuilë, lemë ndë Pont, e ardhunë rishtas prei Italisë, me gruen’ e vet Priskilënë (sepse Klaudiu kishte urdhënuem me ikunë gjithë Iudeitë prei Romësë), edhe erdhi për-an’ atyneve;
3 edhe sepse kishinë të dy nji mieshtri, mbeti për-an’ atyneve edhe punonte, sepse e kishinë mieshtrinë me bamë tenda.
4 Edhe fliste ndë synagogët çdo të shëtunë, edhe u mbushte mendienë Iudevet e Grekëvet.
5 Edhe Sila e Timotheu kur sdrypnë prei Makedonisë, Paulit i shtrëngohei shpirti, e epte deshmi te Iudeit, se Iesui ashtë Krishti.
6 Edhe ata mbassi i delinë kundrë edhe vlasfimojinë, shkundi petkatë, e u tha atyne: Gjaku juei qoftë mbi kryet tuei; unë jam i këthiellëtë; çë tashti e mbaskëndai kam me votunë ndëpër kombet.
7 Edhe si sdrypi prei andej, erdhi ndë shtëpi të nji farë nieriu qi quhei Iust, i cilli dronte Perëndinë, edhe shtëpia e ati ishte ngjitunë për krahash me synagogënë.
8 Edhe Krispi i pari i synagogës’ i besoi Zotit bashkë me gjithë shtëpin’ e vet; edhe shumë vetë prei Korinthianëvet tue ndëgjuem, besojin’ edhe pagëzoheshinë.
9 Edhe Zoti i tha Paulit natënë nd’andërrë: Mos u friko, por fol, edhe mos pushojsh;
10 sepse unë jam bashkë me tyi, edhe askushi s’ka me vumë dorë mbi tyi, për me të bamë keq, sepse kam shumë popull ndë këte qytet.
11 Edhe ndenji atie nji vit e gjashtë muej, tue u mësuem atyne fjalën’ e Perëndisë.
12 Edhe Gallioni kur ishte prokonsull i Ahaisë, gjithë Iudeit’ u ngritnë me nji zemërë kundrë Paulit, edhe e prunë ndë gjykatë,
13 tue thanë, se: Kyi u mbush mendienë nierëzëvet me iu lutunë Perëndisë kundrë ligjësë.
14 Edhe Pauli kur ishte për me hapunë gojënë, Gallioni u tha Iudevet: Ndë ishte ndonji punë pa udhë, a ndonji punë e keqe, o Iude, kishiem me u ndëgjuem juve me udhë,
15 por ndë qoftë ndonji kërkim për fjalë e për emëna e për ligjënë tuei, venia ore ju; sepse unë s’due me u bamë gjyqtar i këtyneve punëve .
16 Edhe i përzuni prei gjykatësë.
17 Edhe gjithë Grekëtë zunë Sostheninë të parën’ e synagogësë, edhe e rrifinë përpara gjykatësë; edhe Gallioni s’kishte gaile as për ndonji prei kësosh.
18 Edhe Pauli mbassi priti mëjaft ditt, u la shëndet vëllazënavet, edhe lundroi për Syri; edhe bashkë me atë Priskulla edhe Akuila, mbassi rroi kryetë ndë Kegkrea, sepse e kishte bamë kusht.
19 Edhe erdhi ndë Efesë, edhe la ata aty, por ai vetë hyni ndë synagogët, e fliste me Iudeit.
20 Edhe iu lutnë me mbetunë ma shumë kohë për-an’ atyneve, por ai nukë desh;
21 por u la shëndet atyne, e tha: Pa fjalë duhetë të baj festënë qi vien ndë Ierusalem, edhe kam me u këthyem për-së-ri te ju, ndë dashtë Perëndia. Edhe lundroi prei Efesësë.
22 Edhe si duel mbë tokë ndë Kaisari, hypi ndë Ierusalem , edhe përshëndeti kishënë, edhe sdrypi ndë Andiohi.
23 Edhe mbassi ndenji disa kohë atie , duel, e shkonte me rresht ndëpër gjithë vendin’ e Galatisë edhe të Frygisë, tue forcuem gjithë dishepujtë.
24 Edhe nji farë Iudeu qi quhei Apollos, lemë ndë Aleksandri, nieri i ditshim, edhe i fortë ndë shkronjat, erdhi ndë Efesë.
25 Kyi ishte mësuem ndë udhë të Zotit; edhe i nxehei shpirti, e fliste, e mësonte punët’ e Zotit shtrëngueshim, tue ngjofunë veç pagëzimin’ e Gjionnit.
26 Edhe kyi filloi me folunë me sy çelë ndë synagogë; edhe Akuila e Priskilla kur ndëgjuen’ ate, e muernë me vetëhe, edhe i diftuen’ udhën’ e Perëndisë ma shtrëngueshim.
27 Edhe ai mbassi donte me shkuem ndë Ahai, vëllazënit’ u shkruenë dishepujvet, e i shtyjinë me e pritunë, i cilli kur erdhi, u ndimoi shumë atyneve qi kishinë besuem me anë të hirit,
28 sepse me shumë fuqi ua sbulonte Iudevet ndër sy të botësë, tue diftuem me anë të shkronjavet, se Iesui ashtë Krishti.