1 Primum quidem sermonem feci de omnibus o Theophile
quae coepit Iesus facere et docere
2 usque in diem qua praecipiens apostolis per Spiritum Sanctum quos
elegit adsumptus est
3 quibus et praebuit se ipsum vivum post passionem suam
in multis argumentis per dies quadraginta apparens eis
et loquens de regno Dei
4 et convescens praecepit eis ab Hierosolymis ne discederent
sed expectarent promissionem Patris
quam audistis per os meum
5 quia Iohannes quidem baptizavit aqua
vos autem baptizabimini Spiritu Sancto
non post multos hos dies
6 igitur qui convenerant interrogabant eum dicentes
Domine si in tempore hoc restitues regnum Israhel
7 dixit autem eis non est vestrum nosse tempora vel momenta
quae Pater posuit in sua potestate
8 sed accipietis virtutem supervenientis Spiritus Sancti in vos
et eritis mihi testes in Hierusalem et in omni Iudaea et Samaria
et usque ad ultimum terrae
9 et cum haec dixisset videntibus illis elevatus est
et nubes suscepit eum ab oculis eorum
10 cumque intuerentur in caelum eunte illo
ecce duo viri adstiterunt iuxta illos in vestibus albis
11 qui et dixerunt viri galilaei quid statis aspicientes in caelum
hic Iesus qui adsumptus est a vobis in caelum
sic veniet quemadmodum vidistis eum euntem in caelum
12 tunc reversi sunt Hierosolymam a monte qui vocatur Oliveti
qui est iuxta Hierusalem sabbati habens iter
13 et cum introissent in cenaculum
ascenderunt ubi manebant Petrus et Iohannes
Iacobus et Andreas Philippus et Thomas Bartholomeus et Mattheus
Iacobus Alphei et Simon Zelotes et Iudas Iacobi
14 hii omnes erant perseverantes unianimiter in oratione
cum mulieribus et Maria matre Iesu et fratribus eius
15 et in diebus illis exsurgens Petrus in medio fratrum dixit
erat autem turba nominum simul fere centum viginti
16 viri fratres oportet impleri scripturam
quam praedixit Spiritus Sanctus per os David
de Iuda qui fuit dux eorum qui conprehenderunt Iesum
17 quia connumeratus erat in nobis
et sortitus est sortem ministerii huius
18 et hic quidem possedit agrum de mercede iniquitatis
et suspensus crepuit medius et diffusa sunt omnia viscera eius
19 et notum factum est omnibus habitantibus Hierusalem
ita ut appellaretur ager ille lingua eorum Acheldemach
hoc est ager Sanguinis
20 scriptum est enim in libro Psalmorum
fiat commoratio eius
deserta
et non sit qui inhabitet in ea
et episcopatum eius accipiat alius
21 oportet ergo ex his viris qui nobiscum congregati sunt
in omni tempore quo intravit et exivit inter nos Dominus Iesus
22 incipiens a baptismate Iohannis usque in diem qua adsumptus est a nobis
testem resurrectionis eius nobiscum fieri unum ex istis
23 et statuerunt duos
Ioseph qui vocabatur Barsabban
qui cognominatus est Iustus
et Matthiam
24 et orantes dixerunt tu Domine qui corda nosti omnium
ostende quem elegeris ex his duobus unum
25 accipere locum ministerii huius et apostolatus
de quo praevaricatus est Iudas ut abiret in locum suum
26 et dederunt sortes eis et cecidit sors super Matthiam
et adnumeratus est cum undecim apostolis
KAPTINA I.
1 Fjalën’ e parë e bana, o Theofil, për gjithë sa filloi Iesui me bam’ e me mësuem,
2 deri mb’ate ditë qi hypi nalt, mbassi u la porosi Apostujvet me anë të Shpirtit Shenjt, të cillët’ i pat sgjedhunë;
3 mb’ata diftoi edhe vetëvetëhenë të gjallë me shumë shenje mbassi pësoi, tue u dukunë ndër ata katër-dhetë ditt, e tue folunë për punët’ e mbëretënisë Perëndisë;
4 edhe kur mbëlidhei bashkë me ata, i porositi mos me u damë prei Ierusalemit, por me pritunë të zotuemit’ e Atit, qi ndëgjuetë prei mejet.
5 Sepse Gjionni pagëzoi me ujë; por ju keni me u pagëzuem me Shpirtinë Shenjt, mbas këtyne pak ditsh.
6 Ata pra kur u mbëlothnë bashkë mbë nji vend , e pyetshinë, tue thanë: Zot, vallë mbë këte kohë ke me i dhanë mbëretëninë Israelit?
7 Edhe ai u tha atyne: Nuk’ ashtë pun’ e juei me ngjofunë kohënat’ a motetë, të cillat’ i ka vum’ Ati ndë pushtet të vet.
8 Por keni me marrë fuqi, kur të vijë Shpirti Shenjt mbi ju; edhe keni me qenunë deshmitarë mbë mue edhe mbë Ierusalem, edhe mbë gjithë Iudenë e Samarinë, edhe deri mbë kant të dheut.
9 Edhe mbassi tha këto, kur ishinë tue shikuem ata, hypi nalt; edhe e muer nji re prei sysh atyneve.
10 Edhe ata kur ishinë tue vum’ ore ndë qiell, kur po shkonte ainalt , qe dy burra me petka të bardha te ndejnë për-an’ atyneve;
11 të cillët’ edhe thanë: O burra Galileanë, përse rrini e veni ore ndë qiell? Kyi Iesui qi hypi nalt ndë qiell prei jush, kështu ka me ardhunë, sikurse e patë tue shkuem ndë qiell.
12 Atëherë u këthyenë ndë Ierusalem prei malit qi quhet’ i ullishtësë, i cilli ashtë ngjat Ierusalemit, edhe mba lark sa nji udhë të shëtune.
13 Edhe kur hynë ndë qytet , hynë ndë dhomë të siprëme, atie ku kishinë të ndenjunitë Pietri, edhe Iakobi, edhe Gjionni, edhe Andreu, Fillipi edhe Thomai, Bartholomeu edhe Mattheu, Iakobi i bir’ i Alfeut, edhe Simon Zeloti, edhe Iuda i vëllai i Iakobit.
14 Këta të gjith’ ishinë tue pritunë me nji zemërë mbë të falunit’ e mbë të lutunitë, bashkë me grat, edhe me Marinë t’amën’ e Iesuit, edhe bashkë me të vëllazënit e ati.
15 Edhe nd’ato ditt u ngrit Pietri ndë miedis të dishepujvet, e tha (edhe ishte mbëledhun’ aty gjindëje afër nji qind e njizet vetë):
16 O burra vëllazën, duhei me u mbushun’ ajo shkronjë, qi pat thanë përpara Shpirti Shenjt me anë të gojësë Davidit për Iudenë, qi u ba udhë-tërhekës mb’ata qi zunë Iesunë.
17 Sepse pat qenë ngjefunë bashkë me ne, edhe pat marrë piesën’ e kësai shërbese.
18 - Kyi pra fitoi nji arë prei pagësë paudhënisë, edhe ra përmbys, e plasi ndë miedis, edhe iu derthnë gjithë zorrëtë.
19 Edhe u ba e ditunë mbë gjith’ ata qi rrinë ndë Ierusalem, kaqi sa u queit ajo arë ndë gjuhë t’atyneve Akeldama, qi do me thanë Arë gjaku.-
20 Sepse ashtë shkruem ndë libër të psalmevet: “U baft i shkretë vend’ i ati, edhe mos qoftë kush me ndenjunë nd’ate”; edhe: “Episkopinë e ati e marrtë nji tietër”.
21 Duhetë pra prei atyne burravet qi erthnë bashkë me ne mbë çdo kohë, kur hyni e duel te na Zoti Iesu,
22 zanë fillë çë prei pagëzimit Gjionnit, deri mb’ate ditë qi hypi nalt prei nesh, nji prei këtyneve me u bamë deshmitar bashkë me ne për të ngjallëmen’ e ati.
23 Edhe vunë dy vetë , Iosefinë qi quhei Barsabë, i cilli u queit Iust, edhe Matthinë.
24 Edhe si u falnë, thanë: Ti, o Zot, zemër-ngjofës i të gjithëve, difto nji prei këtyne të dysh, ate qi të keshë sgjedhunë,
25 me marrë shortën’ e kësai shërbese edhe apostullie, qi Iuda ra prei asai, për me votunë ndë vend të vet.
26 Edhe u dhan’ atyne shorta; edhe shorta i ra Matthisë; edhe u ngjef bashkë me të nji-mbë-dhet’ apostujt.