1 Senior Gaio carissimo quem ego diligo in veritate
2 carissime de omnibus orationem facio
prospere te ingredi et valere sicut prospere agit anima tua
3 gavisus sum valde
venientibus fratribus et testimonium perhibentibus veritati tuae
sicut tu in veritate ambulas
4 maiorem horum non habeo gratiam
quam ut audiam filios meos in veritate ambulantes
5 carissime fideliter facis quicquid operaris in fratres
et hoc in peregrinos
6 qui testimonium reddiderunt caritati tuae
in conspectu ecclesiae
quos bene facies deducens digne Deo
7 pro nomine enim profecti sunt
nihil accipientes a gentibus
8 nos ergo debemus suscipere huiusmodi
ut cooperatores simus veritatis
9 scripsissem forsitan ecclesiae
sed is qui amat primatum gerere in eis Diotrepes
non recipit nos
10 propter hoc si venero commoneam eius opera
quae facit verbis malignis garriens in nos
et quasi non ei ista sufficiant
nec ipse suscipit fratres
et eos qui cupiunt prohibet
et de ecclesia eicit
11 carissime noli imitari malum sed quod bonum est
qui benefacit ex Deo est
qui malefacit non vidit Deum
12 Demetrio testimonium redditur ab omnibus et ab ipsa veritate
et nos autem testimonium perhibemus
et nosti quoniam testimonium nostrum verum est
13 multa habui scribere tibi
sed nolui per atramentum et calamum scribere tibi
14 spero autem protinus te videre
et os ad os loquemur
15 pax tibi salutant te amici
saluta amicos per nomen
EXPLICIT EPISTULA IOHANNIS ·III·1 Unë plaku mbë Gaionë të dashuninë, të cillin’ un’ e due ndë të vërtetët.
2 I dashunë, për të gjitha lutem të veç mbarë e të jesh shëndoshë, sikurse vete mbarë shpirti yt.
3 Sepse u gëzueshë shumë, se vinë vëllazën, edhe deshmojënë për të vërtetënë tate, sikurse ti ecën ndë të vërtetët.
4 S’kam ma të math gëzim se këte, të ndëgjoj se dielmt’ e mi ecinë ndë të vërtetët.
5 I dashunë, punë besëtari ban qish të bajsh mbë vëllazënit e mbë të huejët,
6 të cillëtë deshmuenë për dashuninë tate përpara kishësë; ndë i përsiellsh ata sikurse vëjen te Perëndia, ke me bamë mirë.
7 Sepse duelnë për emënin’ e ati, pa marrë gja prei kombevet.
8 Na pra kemi detyrë me pritunë të tillë nierës , qi të bahemi ndifmëtarë ndë të vërtetënë.
9 I shkrova kishësë, por Diotrefi ai qi don parësi ndër ata, nukë na pret,
10 përandai nd’arthsha, do t’i kuitoj punët’ e ati qi ban, tue na përqeshunë me fjalë të këqia; edhe tue mos i mbastuem këto, as ai vetë nukë pret vëllazënitë, por edhe ata qi duenë me i pritun’ i ndal, edhe i nxier jashtë kishet.
11 I dashunë, mos shko mbrapa të keqesë, por të mirësë. Ai qi ban mirë, ashtë prei Perëndiet, por ai qi ban keq, nuk’ e ka pamë Perëndinë.
12 Për Demetrin’ epetë deshmi e mirë prei të gjithësh, edhe prei asai të vërtetësë; edhe na apimë deshmi, edhe e dini se deshmia jonë, asht’ e vërtetë.
13 Kishiem me shkruem shumë por nukë due me të shkruem me mellan e me pendë,
14 por shpërej me të pamë për së shpeiti, edhe kemi me folunë gojë me gojë.
15 Paqtim mbë tyi. Të falenë me shëndet miqtë. U fal me shëndet miqvet emënë për emënë.