1 hoc autem scito
quod in novissimis diebus instabunt tempora periculosa
2 et erunt homines se ipsos amantes cupidi elati superbi blasphemi
parentibus inoboedientes ingrati scelesti
3 sine affectione sine pace criminatores incontinentes inmites sine
benignitate
4 proditores protervi tumidi voluptatium amatores magis quam
Dei
5 habentes speciem quidem pietatis virtutem autem eius abnegantes
et hos devita
6 ex his enim sunt qui penetrant domos
et captivas ducunt mulierculas oneratas peccatis
quae ducuntur variis desideriis
7 semper discentes et numquam ad scientiam veritatis pervenientes
8 quemadmodum autem Iannes et Iambres
restiterunt Mosi
ita et hi resistunt veritati
homines corrupti mente reprobi circa fidem
9 sed ultra non proficient
insipientia enim eorum manifesta erit omnibus
sicut et illorum fuit
10 tu autem adsecutus es meam doctrinam institutionem propositum
fidem longanimitatem dilectionem patientiam
11 persecutiones passiones
qualia mihi facta sunt Antiochiae Iconii Lystris
quales persecutiones sustinui
et ex omnibus me eripuit Dominus
12 et omnes qui volunt pie vivere in Christo Iesu
persecutionem patientur
13 mali autem homines et seductores proficient in peius
errantes et in errorem mittentes
14 tu vero permane in his quae didicisti et credita sunt tibi
sciens a quo didiceris
15 et quia ab infantia sacras litteras nosti
quae te possint instruere ad salutem
per fidem quae est in Christo Iesu
16 omnis scriptura divinitus inspirata et utilis
ad docendum ad arguendum ad corrigendum
ad erudiendum in iustitia
17 ut perfectus sit homo Dei ad omne opus bonum instructus
KAPTINA III.
1 Edhe ta dish këte, se mbë ditt të mbrapëna kanë me ardhunë kohëna të vështira,
2 sepse atëherë kanë me dashunë veç vetëvetëhenë, kanë me qenunë miqt’ e argjandit, krye-naltë, madhështorë, nemësa, të pabindunë mbë përint, të pangjofunë të mirënë, të paudhë,
3 të padhimtshim, të papaqtueshim, kallëzimtorë, të papërmbaitunë vetëhenë, të pa-sbutunë, të padashunë të mirënë,
4 trathtorë, gojë-smbrazëtë, të frueitunë, miqt’ e kënaqievet ma shumë se miqt’ e Perëndisë,
5 të cillëtë kanë të pamit’ e besësë mirë, por mohojënë fuqin’ e asai; edhe u resht prei këtyneve.
6 Sepse prei këtyneve jan’ ata qi hyjënë ndëpër shtëpiat, e bajënë rop gratë qi janë ngarkuem me faje, e tërhiqenë prei qish do farë dëshërimesh,
7 të cillatë kurdo mësohenë, e kurrë s’mundenë me ardhunë ndë të ngjofunit të së vërtetësë.
8 Mb’ate mëndyrë edhe Ianneu edhe Iambreu i duelnë kundrë Moiseut, kështu edhe këta i dalinë kundrë të vërtetësë, nierës të prishunë mentsh, të paprovueshim prei besësë.
9 Por s’kanë për me shkuem mbarë ma tepërë, sepse marria e këtyneve ka me dalunë për faqe mbë të gjithë, sikurse duel’ për faqe edhe e atyneve.
10 Por ti i re mbrapa mësimit t’em, të shkuemesë jetësë, këshillësë, besësë, zemërësë gjanë, dashunisë, durimit,
11 të ndiekunavet, pësimevet, sa më erthnë ndë Andiohi, ndë Ikoni, ndë Lystrë, qish farë të ndiekunash shëfreva, edhe Zoti më shpëtoi prei së gjithash.
12 Por edhe gjithë sa duenë me rruem me besë të mirë te Iesu Krishti kanë për me u përzanë.
13 Por nierës të këqi e gënjeshtarë kanë me shkuem mbarë mbë të keqenë, tue gënjyem, edhe tue u gënjyem.
14 Por ti të mbesish mb’ato qi xune edhe zune besë, sepse e di se prei kuit i ke xanë.
15 Edhe se i di shkronjat’ e shenjtënueshimë çë kur se ishie foshnje, ato qi mundenë me të bamë të ditshim për shpëtiminë me anë të besësë qi ashtë mbë Iesu Krishtinë.
16 Gjithë shkronja ashtë frymë prei Perëndisë, edhe e vëjefshime për mësim, për qartim, për të ndrequnë, për mësim qi ashtë me dreitëni,
17 qi të jet’ i kullutë nieriu i Perëndisë, bamë gati për qish do farë pune të mirë.