1 Simon Petrus servus et apostolus Iesu Christi
his qui coaequalem nobis sortiti sunt fidem
in iustitia Dei nostri et salvatoris Iesu Christi
2 gratia vobis et pax adimpleatur
in cognitione Domini
nostri
3 quomodo omnia nobis divinae virtutis suae
quae ad vitam et pietatem donata est
per cognitionem eius qui vocavit nos propria gloria et virtute
4 per quae maxima et pretiosa nobis promissa
donavit
ut per haec efficiamini divinae consortes naturae
fugientes eius quae in mundo est concupiscentiae corruptionem
5 vos autem curam omnem subinferentes
ministrate in fide vestra virtutem in virtute autem scientiam
6 in scientia autem abstinentiam in abstinentia autem patientiam
in patientia autem pietatem
7 in pietate autem amorem fraternitatis
in amore autem fraternitatis caritatem
8 haec enim vobis cum
adsint et superent
non vacuos nec sine fructu vos constituent
in Domini nostri Iesu Christi cognitione
9 cui enim non praesto sunt haec caecus est et manu temptans
oblivionem accipiens purgationis veterum suorum delictorum
10 quapropter fratres magis satagite
ut per bona opera certam vestram vocationem et electionem faciatis
haec enim facientes non peccabitis aliquando
11 sic enim abundanter ministrabitur vobis introitus
in aeternum regnum Domini nostri et salvatoris Iesu Christi
12 propter quod incipiam vos semper commonere de his
et quidem scientes et confirmatos in praesenti veritate
13 iustum autem arbitror quamdiu sum in hoc tabernaculo
suscitare vos in commonitione
14 certus quod velox est depositio tabernaculi mei
secundum quod et Dominus noster Iesus Christus significavit mihi
15 dabo autem operam et frequenter habere vos post obitum meum
ut horum memoriam faciatis
16 non enim doctas fabulas secuti
notam fecimus vobis Domini nostri Iesu Christi
virtutem et praesentiam
sed speculatores facti illius magnitudinis
17 accipiens enim a Deo Patre honorem et gloriam
voce delapsa ad eum huiuscemodi a magnifica gloria
hic est Filius meus dilectus
in quo mihi conplacui
18 et hanc vocem nos audivimus de caelo adlatam
cum essemus cum ipso in monte sancto
19 et habemus firmiorem propheticum sermonem
cui bene facitis adtendentes
quasi lucernae lucenti in caliginoso loco
donec dies inlucescat
et lucifer oriatur in cordibus vestris
20 hoc primum intellegentes
quod omnis prophetia scripturae propria interpretatione non fit
21 non enim voluntate humana adlata est aliquando prophetia
sed Spiritu Sancto inspirati locuti sunt sancti Dei homines
KAPTINA I.
1 Symeon Pietri shërbëtori edhe apostulli i Iesu Krishtit, mb’ata qi kanë marrë me shortë besë si nji nji mbë nderë me ne ndë dreitënit të Perëndisë t’onë, edhe Shëlbyesit Iesu Krishtit:
2 hir edhe paqtim u shumoftë mbë ju me anë të ngjofëmesë Perëndisë, edhe Iesuit Zotit t’ynë.
3 Sikurse fuqia e ati e hyjënueshimeja na fali gjith’ato qi duhenë për jetë e për besë të mirë me anë të ngjofëmes’ ati qi na gërshiti ndë laft e ndë punë të mirë,
4 qi prei atyneve u falnë mbë ne të mëdhatë edhe të nderëshimetë të zotueme, qi bahi prei këtyneve piestarët’ e natyrësë hyjënueshime, tue ikunë prei prishëjesë qi ashtë ndë botët me anë të dëshërimit.
5 Edhe për këte punë nxitoni me të math, e vini punën’ e mirë ndë besët tuei, e të ditëmitë ndë punët të mirë,
6 e të përmbaitëmen’ e vetëhesë, ndë të ditëmitë, e duriminë ndë të përmbaitëmen’ e vetëhesë, e besën’ e mirë ndë durimt,
7 e dashunin’ e vëllazënisë ndë besët të mirë, e dashuninë ndë dashunit të vëllazënisë.
8 Sepse kur janë këto ndër ju, edhe shtohenë, nuk’ u lanë juve pa punë e pa pemë mbë të ngjofëmen’ e Zotit t’ynë Iesu Krishtit.
9 Sepse ai qi s’i ka këto, asht’ i verbët’ e dritë-shkurtën, edhe ka harruem pastrimin’ e fajevet veta të vietëravet.
10 Përandai, o vëllazën, nxitoni të siguroni të gërshitëmen’ edhe të sgjedhëmenë tuei, sepse tue bamë këto, nukë do të fëjeni kurrë.
11 Sepse kështu do t’u hapetë shumë udha e të hymesë ndë mbëretënit të pasosëme të Zotit t’ynë Iesu Krishtit.
12 Përandai s’do të purtoj me u prumë ndër mend juve përherë këto, ndonëse i dini, e jeni forcuem ndë këte të vërtetë.
13 Por unë kuitoj se ashtë me udhë, deri sa të jemi ndë këte tendë, t’u ngacëmoj juve tue ua prumë ndër mend,
14 sepse e dij, se për së shpeiti kam me hedhunë tej këte tendënë t’eme, sikurse edhe Zoti ynë Iesu Krishti ma diftoi.
15 Por do të nxitoj qi të mundeni me i kujtuem ato edhe mbas vdekësë s’eme.
16 Sepse nuk’ ua bamë juve me e marrë vesht fuqin’ edhe t’ardhëmen’ e Zotit t’ynë Iesu Krishtit tue votunë mbrapa përrallavet ndrequna me mieshtri, por e kemi pamë me sy madhënin’ e ati.
17 Sepse muer nder e laft prei Perëndisë Atit, kur erdhi mb’ate nji i tillë zani prei laftit madhënueshim: “Kyi ashtë Biri em i dashuni, qi pëlqeva mb’ate”.
18 Edhe këte za na e ndëgjuem se erdhi prei qielli, kur ishim bashkë me atë te mali shenjt.
19 Edhe kemi ma të vërtetueshime fjalën’ e profezisë, mb’ate bani mirë me vumë vesh, porsi mbë kandile qi ndrit ndë vend t’errëtë, deri sa të sbardhi dita, e të lejë ylli i dritësë ndë zemërat tueja;
20 tue ditunë këte përpara, se qish-do profezi shkronje nukë sgjidhetë prei vetiu.
21 Sepse s’erdhi ndonji herë profezi prei dashunimit nieriut, por të shenjtënueshimitë nierëzit’ e Perëndisë folnë shtymë prei Shpirtit Shenjt.