1 audite filii disciplinam patris et adtendite ut sciatis prudentiam
2 donum bonum tribuam vobis
legem meam ne derelinquatis
3 nam et ego filius fui patris mei tenellus
et unigenitus coram matre mea
4 et docebat me atque dicebat
suscipiat verba mea cor tuum
custodi praecepta mea et vives
5 posside sapientiam posside prudentiam
ne obliviscaris neque declines a verbis oris mei
6 ne dimittas eam et custodiet te
dilige eam et servabit te
7 principium sapientiae posside sapientiam
et in omni possessione tua adquire prudentiam
8 arripe illam et exaltabit te
glorificaberis ab ea cum eam fueris amplexatus
9 dabit capiti tuo augmenta gratiarum et corona inclita proteget te
10 audi fili mi et suscipe verba mea ut multiplicentur tibi anni vitae
11 viam sapientiae monstravi tibi
duxi te per semitas aequitatis
12 quas cum ingressus fueris non artabuntur gressus tui
et currens non habebis offendiculum
13 tene disciplinam ne dimittas eam
custodi illam quia ipsa est vita tua
14 ne delecteris semitis impiorum
nec tibi placeat malorum via
15 fuge ab ea ne transeas per illam
declina et desere eam
16 non enim dormiunt nisi malefecerint
et rapitur somnus ab eis nisi subplantaverint
17 comedunt panem impietatis et vinum iniquitatis bibunt
18 iustorum autem semita quasi lux splendens procedit
et crescit usque ad perfectam diem
19 via impiorum tenebrosa nesciunt ubi corruant
20 fili mi ausculta sermones meos
et ad eloquia mea inclina aurem tuam
21 ne recedant ab oculis tuis custodi ea in medio cordis tui
22 vita enim sunt invenientibus ea et universae carni sanitas
23 omni custodia serva cor tuum quia ex ipso vita procedit
24 remove a te os pravum et detrahentia labia sint procul a te
25 oculi tui recta videant et palpebrae tuae praecedant gressus tuos
26 dirige semitam pedibus tuis
et omnes viae tuae stabilientur
27 ne declines ad dexteram et ad sinistram
averte pedem tuum a malo
1 Dëgjoni, o djem, mësim ati, edhe mbani vesh të xëni urtësi.
2 Sepse u ap juve mësim të mirë: mos hiqni dorë nga nomi im.
3 Sepse edhe unë qeshë i biri t’im-et, i dashur’ e i vetëm përpara simëje,
4 edhe më mësonte e më thosh: Le të mbajë zëmëra jote fialët’ e mia, ruaj porosit’ e mia, edhe do të rronjç.
5 Fito dituri, fito urtësi, mos e harronjç, as mos priresh nga fialët’ e golësë s’ime;
6 mos hiq dorë nga ajo, edhe të ka për të ruajturë; doj-e atë, edhe të ka për të mbajturë.
7 Urtësia është më e para: fito urtësi, edhe më tepërë nga ç’do fitim, fito urtësi.
8 Merr-e përsipërë, edhe ajo do të të lartonjë, do të të lëvdonjë, kur ta rroksh atë për qafe.
9 Do të vërë mbi kryet tënt rreth gazesh, do të t’apë kurorë lavdie.
10 Dëgjo, biri im, edhe prit fialët’ e mia, edhe do të shumonenë vitet’ e jetësë s’ate.
11 Të mëson udhën’ e urtësisë, të fut ndër rruga dreitërie.
12 Kur të ecënjç, çapat’ e tua nukë do të jenë të shtrënguara, edhe kur të sulesh, nukë do të pengonesh.
13 Rrok mësimnë, mos e lërë; ruaj-e atë, sepse është jeta jote.
14 Mos hyrë ndë rrugët të pabesëvet, edhe mos shko nd’ udhët të këqijvet.
15 Largohu asaj, mos shkonjç nga ajo, priru nga ajo, edhe shko.
16 Sepse ata nukë flenë, ndë mos bëfshinë të keqe; edhe u ngrihetë gjumi, ndë mos i vënçinë këmbënë ndonjëj.
17 Sepse hanë bukë pabesërie, edhe pinë verë shtrëngate.
18 Po udha e të dreitëvet është posi drita e shkëlqyerë, që vien tuke ndriturë shum’ e më shumë, gjersa të bënetë ditë fare.
19 Udh’ e të pabesëvet (është) posi errësira, nukë dinë se ku pengonenë.
20 Biri im, mbaju vesh ligjëratavet mia, kthe veshinë tënt mbë fialët të mia.
21 Le të mos largonenë nga syt’ e tu, ruaj ato ndë zëmërët tënde,
22 Sepse është jetë për ata që gjënjën’ ato, edhe mjekësi për gjithë trupin’ e atyreve.
23 Ruaj zëmërënë tënde me ç’do farë të ruajturi, sepse nga ajo rrieth jeta.
24 Hith lark teje golën’ e shtrembëtë, edhe largo prej teje buzët’ e shtrembëta.
25 Syt’ e tu le të shohënë dreitë, edhe qerpallat’ e tua le të drejtonetë përpara teje.
26 Pesho të ecurit’ e këmbëvet tua, edhe gjith’ udhët’ e tua do të venë dreitë.
27 Mos u prirë mbë të diathtë a mbë të mëngjërë, largo këmbënë tënde nga e liga.