1 fugit impius nemine persequente
iustus autem quasi leo confidens absque terrore erit
2 propter peccata terrae multi principes eius
et propter hominis sapientiam et horum scientiam quae
dicuntur
vita ducis longior erit
3 vir pauper calumnians pauperes
similis imbri vehementi in quo paratur fames
4 qui derelinquunt legem laudant impium
qui custodiunt succenduntur contra eum
5 viri mali non cogitant iudicium
qui autem requirunt Dominum animadvertunt omnia
6 melior est pauper ambulans in simplicitate sua
quam dives pravis itineribus
7 qui custodit legem filius sapiens est
qui pascit comesatores confundit patrem
suum
8 qui coacervat divitias usuris et fenore
liberali
in pauperes congregat eas
9 qui declinat aurem suam ne audiat legem
oratio eius erit execrabilis
10 qui decipit iustos in via mala in interitu suo corruet
et simplices possidebunt bona
11 sapiens sibi videtur vir dives
pauper autem prudens scrutabitur eum
12 in exultatione iustorum multa gloria
regnantibus impiis ruinae hominum
13 qui abscondit scelera sua non dirigetur
qui confessus fuerit et reliquerit ea misericordiam
consequetur
14 beatus homo qui semper est pavidus
qui vero mentis est durae corruet in malum
15 leo rugiens et ursus esuriens
princeps impius super populum pauperem
16 dux indigens prudentia multos opprimet per calumniam
qui autem odit avaritiam longi fient dies eius
17 hominem qui calumniatur animae sanguinem
si usque ad lacum fugerit nemo
sustentet
18 qui ambulat simpliciter salvus erit
qui perversis ingreditur viis concidet semel
19 qui operatur terram suam saturabitur panibus
qui sectatur otium replebitur egestate
20 vir fidelis multum laudabitur
qui autem festinat ditari non erit innocens
21 qui cognoscit in iudicio faciem non facit bene iste
et pro buccella panis deserit veritatem
22 vir qui festinat ditari et aliis invidet
ignorat quod egestas superveniat ei
23 qui corripit hominem gratiam postea inveniet apud eum
magis quam ille qui per linguae blandimenta decipit
24 qui subtrahit aliquid a patre suo et matre
et dicit hoc non est peccatum
particeps homicidae est
25 qui se iactat et dilatat iurgia concitat
qui sperat in Domino saginabitur
26 qui confidit in corde suo stultus est
qui autem graditur sapienter iste salvabitur
27 qui dat pauperi non indigebit
qui despicit deprecantem sustinebit penuriam
28 cum surrexerint impii abscondentur homines
cum illi perierint multiplicabuntur iusti
1 Të paudhëtë ikënjënë pa i ndiekurë njeri, po të dreitëtë kanë zemërë posi leon.
2 Për falet e vëndit (janë) shumë krerë, po me anë të njeriut urtë e të mënçim do të sgjatonetë mbëretëria.
3 Njeriu i vobek që shtrëngon të vobeqtë, (është) posi shiu i rëndë që nuk’ ep bukë.
4 Ata që lënë nomnë, lavdëronjënë të paudhëtë, po ata që ruanjënë nomnë lëftonjënë me ata.
5 Njerëzit’ e liq nukë do të kupëtonjënë gjyq, po ata që kërkonjënë Zotinë do të kupëtonjënë të gjitha.
6 Më i mirë (ësht’) i vobegu që ecën ndë të dreitët, se ay që ësht’ i shtrembëtë mb’ udhët, ndonëse ësht’ i pasurë.
7 Kush ruan nomnë (është) dial’ i urtë, po miku i plënk-prishëset turpëron tanë.
8 Kush shton pasëjën’ e ti prej uzuresë e prej lakëmimit, e mbëleth për atë që përdëllen të vobeqtë.
9 Ay që kthen mbë-nj’-anë veshin’ e ti nga të dëgjuarët’ e nomit, edhe ata të falurit’ e ti (do të jetë) të ndohëtë.
10 Kush shpie të dreitëtë mb’ udhë të ligë, ay vetë do të bierë ndë gropët të ti, po faqe-bardhëtë do të trashëgonjënë të miratë.
11 Njeriu i pasurë kujton vetëhen’ e ti të diturë, po i vobegu i mënçim e qërton atë.
12 Kur fitonjënë të dreitëtë, (është) lavdi e madhe, po kur lartonenë të paudhëtë, njerëzitë fshihenë.
13 Kush fsheh falet’ e tia nukë do të venjë mbarë, po kush i rrëfen edhe heq dorë, do të përdëllehetë.
14 Lum ay njeri që ka frikë përherë, po kush ashpëron zemërën’ e ti, do të bierë keq.
15 Leoni që ulurin, edhe ariu që ka uri, (është) si i paudhi që urdhëron gjëndëje të vobegë.
16 Ay zotëri që s’ka mënt, shton shtrëngatatë, po ay që uren rrëmbullënë do të sgjatonjë dit’ (e tia).
17 Ay njeri që është faltuar për gjak njeriu, do të shpejtonjë ndë gropët, asndonjë nukë do t’e mbanjë atë.
18 Kush ecën ndë të dreitët, do të shpëtonjë, po i shtrembëti nd’ udhët do të bierë përnjëherë.
19 Kush punon dhen’ e ti, do të nginjetë me bukë, po kush u bie prapa njerëzet kotë, do të mbushetë me vobezi.
20 Njeriu besëtar (do të ketë) shumë bekim, po kush nxiton të bënet’ i pasurë, nukë do të mbesë pa munduarë.
21 Njeriu t’i mbajë anë tiatrit nuk’ është mirë, sepse (i këtilli) njeri do të punonjë paudhë për një copë bukë.
22 Kush ka sy të lik nxiton të bënet’ i pasurë, edhe nuk’ e di se nevola do të vinjë mbi atë.
23 Kush qërton njerinë, pastaj do të gjënjë më tepërë hirë, se atë që përkëdhel me gluhë.
24 Kush vieth tanë a t’ëmënë, edhe thotë: Nuk’ është fal, ay është shoqi i kursarit.
25 Kush është madhështuar ndë zemërët ndes qarta, po kush shpëren mbë Zotinë do të mahetë.
26 Kush shpëren mbë zemërët të ti, ësht’ i marrë, po kush ecën me urtësi, ky do të shpëtonjë,
27 Kush u ep të vobegjet, nukë do të ketë nevolë, po kush kthen sytë mbë-nj’-anë, do të (ketë) shumë mallëkime.
28 Kur lartonetë të paudhëtë, njerëzitë fshihenë, po ndë humbëjet të tyre, të dreitëtë shtonenë.