1 ne glorieris in crastinum
ignorans quid superventura pariat dies
2 laudet te alienus et non os tuum extraneus et non labia tua
3 grave est saxum et onerosa harena sed ira stulti utroque gravior
4 ira non habet misericordiam nec erumpens furor
et impetum concitati ferre quis poterit
5 melior est manifesta correptio quam amor absconditus
6 meliora sunt vulnera diligentis
quam fraudulenta odientis oscula
7 anima saturata calcabit favum
anima esuriens et amarum pro dulce sumet
8 sicut avis transmigrans de nido suo
sic vir qui relinquit locum suum
9 unguento et variis odoribus delectatur cor
et bonis amici consiliis anima dulcoratur
10 amicum tuum et amicum patris tui ne dimiseris
et domum fratris tui ne ingrediaris in die adflictionis tuae
melior est vicinus iuxta quam frater procul
11 stude sapientiae fili mi et laetifica cor meum
ut possim exprobranti respondere sermonem
12 astutus videns malum absconditus est
parvuli transeuntes sustinuere dispendia
13 tolle vestimentum eius qui spopondit pro extraneo
et pro alienis auferto pignus
14 qui benedicit proximo suo voce grandi de nocte
consurgens
maledicenti similis erit
15 tecta perstillantia in die frigoris et litigiosa
mulier conparantur
16 qui retinet eam quasi qui ventum teneat
et oleum dexterae suae vocabit
17 ferrum ferro acuitur
et homo exacuit faciem amici sui
18 qui servat ficum comedet fructus eius
et qui custos est domini sui glorificabitur
19 quomodo in aquis resplendent vultus prospicientium
sic corda hominum manifesta sunt prudentibus
20 infernus et perditio non replentur
similiter et oculi hominum insatiabiles
21 quomodo probatur in conflatorio argentum et in fornace aurum
sic probatur homo ore laudantis
22 si contuderis stultum in pila quasi tisanas feriente desuper pilo
non auferetur ab eo stultitia eius
23 diligenter agnosce vultum pecoris tui tuosque greges considera
24 non enim habebis iugiter potestatem
sed corona tribuetur in generatione
generationum
25 aperta sunt prata et apparuerunt herbae virentes
et collecta sunt faena de montibus
26 agni ad vestimentum tuum et hedi agri pretium
27 sufficiat tibi lac caprarum in cibos tuos
in necessaria domus tuae et ad victum ancillis tuis
1 Mos u mburr për ditën’ e nesërme, sepse nukë di se ç’do të piellë dita.
2 Le të të lavdëronjë tiatri, e mos gola jote, i huaji, e mos buzët’ e tua.
3 Guri (ësht’) i rëndë, edhe rëra s’mbaretë, po zemërimi i të marrit (është) më i rëndë se të dyja.
4 Mëria (ësht’) e ashpërë, edhe zemërata e hollë, po kush munt të qëndronjë përpara zëlisë?
5 Qërtimi i çfaqurë (është) më i mirë se dashuria e fshehurë.
6 Plagët’ e mikut (janë) të besësë, po të puthurat’ e arëmiqet (janë) të panumëruara.
7 Shpirtit nginjurë s’i ka ënda mjaltë hoje, po shpirtit urishim ç’do gjë e hidhurë (i vien) e ëmbëlë.
8 Posi zogu i mërguarë nga folej’ e ti, kështu (është) njeriu i mërguarë nga vëndi i ti.
9 Valëratë me erë e thimiamatë gëzonjënë zemërënë, edhe të ëmbëlët’ e mikut prej këshillesë zemërësë.
10 Mos hiq dorë nga miku yt, e nga miku i t’yt-et, edhe të mos hynjç ndë shtëpit të t’yt-vëllaj (kur gjënde) ndë ditë të zezë, (sepse) më i mirë (është) fëqiri i afërm, se vëllaj i largë.
11 Biri im, bënu i urtë, gëzo zëmërënë t’ime, që të kem se ç’t’i përgjegjem ati që më shan.
12 I urti sheh të ligënë që përpara (edhe) fshihetë, (po) të marrëtë venë pas, (edhe) mundonenë.
13 Merr rrobën’ e dorë-zënësit (për) të huajë, edhe merr penk prej ati, për të huaja.
14 Kush ngrihetë ndë mëngjes edhe bekon me zë të math të afërmin’ e ti, do të numëronetë si ai që e mallëkon.
15 Posi pika që s’pushon ndë ditët të shiut, (kështu ësht’) edhe ajo grua që i ka ënda të zihetë;
16 kush fsheh atë, fsheh erënë; edhe vali me erë (që fshihetë) ndë të diathtë t’ati klëthet.
17 Hekuri preh hekurinë, edhe njeriu preh faqen’ e mikut ti.
18 Kush ruan drurin’ e fikut do të hajë pemë nga ay, edhe kush ruan të zonë do të nderonetë.
19 Sikundrë nd’ ujët faqeja (sheh) faqenë, kështu edhe zemëra e njeriut te njeriu.
20 Hadhi edhe prishëja s’kanë të mbushurë, edhe syt’ e njeriut nukë mbushenë.
21 Argjëndi (shprovonetë) nga të shkrirëtë, edhe ari nga kamina, po njeriu nga gola e atyreve që e lëvduronjënë.
22 Edhe ndë shtypsh të marrin me shtypësinë ndë shtypec ndë mest të grurit shtypurë, marrëzia e ati nukë do të ndahetë prej ati.
23 Shiko të dish se si janë tufat’ e dhënet tu, edhe ki-ju kujdes mirë lopëvet,
24 sepse gjëja nukë (qëndron) kurdo, as kurora bres pas brezi.
25 Bari mbin, edhe bari i ngjomë përtërihetë, edhe barërat’ e malevet mbëlidhenë.
26 Shqeratë (janë) për rrobat’ e tua, edhe sqepëtë për pagën’ e arësë.
27 Edhe do të kesh mjaft klumësht dhish për të ngrënëtë t’at, për të ngrënët’ e shtëpisë s’ate, edhe për jetën’ e shërbëtorevet tua.