1 haec quoque parabolae salomonis quas transtulerunt viri ezechiae regis Iuda
2 Gloria Dei celare verbum
et gloria regum investigare sermonem
3 caelum sursum et terra deorsum
et cor regum inscrutabile
4 aufer robiginem de argento et egredietur vas purissimum
5 aufer impietatem de vultu regis et firmabitur iustitia thronus eius
6 ne gloriosus appareas coram rege
et in loco magnorum ne steteris
7 melius est enim ut dicatur tibi ascende huc
quam ut humilieris coram principe
8 quae viderunt oculi tui ne proferas in iurgio cito
ne postea emendare non possis cum dehonestaveris amicum tuum
9 causam tuam tracta cum amico tuo
et secretum extraneo non reveles
10 ne forte insultet tibi cum audierit et exprobrare non cesset
11 mala aurea in lectis argenteis qui loquitur verbum in tempore suo
12 inauris aurea et margaritum fulgens
qui arguit sapientem et aurem oboedientem
13 sicut frigus nivis in die messis ita legatus fidelis ei qui misit eum
animam illius requiescere facit
14 nubes et ventus et pluviae non sequentes
vir gloriosus et promissa non conplens
15 patientia lenietur princeps
et lingua mollis confringet duritiam
16 mel invenisti comede quod sufficit tibi
ne forte saturatus evomas illud
17 subtrahe pedem tuum de domo proximi tui
nequando satiatus oderit te
18 iaculum et gladius et sagitta acuta
homo qui loquitur contra proximum suum testimonium falsum
19 dens putridus et pes lapsus
qui sperat super infideli in die angustiae
20 et amittit pallium in die frigoris
acetum in nitro et qui cantat carmina cordi
pessimo
21 si esurierit inimicus tuus ciba illum
et si sitierit da ei aquam bibere
22 prunam enim congregabis super caput eius
et Dominus reddet tibi
23 ventus aquilo dissipat pluvias
et facies tristis linguam detrahentem
24 melius est sedere in angulo domatis
quam cum muliere litigiosa et in domo communi
25 aqua frigida animae sitienti et nuntius bonus de terra longinqua
26 fons turbatus pede et vena corrupta iustus cadens coram impio
27 sicut qui mel multum comedit non est ei bonum
sic qui scrutator est maiestatis opprimitur
gloria
28 sicut urbs patens et absque murorum ambitu
ita vir qui non potest in loquendo cohibere spiritum suum
1 Edhe këto (janë) fialët’ e urta të Sollomonit, që mbëlothnë njerëzit’ e Ezeqiut, mbëretit Judhësë.
2 Lavdia e Perëndisë (është) të mbulonjë kafshënë, edhe lavdia e mbëretëret (është) të gjenjë kafshënë.
3 Të lartët’ e qiellit, e të thellët’ e dheut, e zemëra e mbëretëret s’kanë të kërkuarë.
4 Hiq ndryshkunë nga argjëndi, edhe do të dalë enë te argjëndari;
5 hiq të paudhëtë prej sysh mbëretit, edhe froni i ati do të forconetë ndë dreitëri.
6 Mos u mburr përpara mbëretit, edhe mos rri ndë vënt të mëdhenjet,
7 sepse më mirë (është) të të thonë: Hip këtu, se të sbreç përpara sysh të madhit, që panë syt’ e tu.
8 Mos shko shpejt të zihesh, mbase nukë (di se) ç’të bëjsh më ndë funt, kur të të turpëronjë i afërmi yt.
9 Ndreq gjyqinë tënt (vetëmë) bashkë me të afërminë tënt, edhe mos sbulo të fshehëtënë te tiatri,
10 se mos të shanjë ay që dëgjon, edhe nukë hiqetë turpëria jote.
11 Fiala që flitetë tek ka vëndinë është (posi) mollë t’arta ndër enë t’argjëntta.
12 Posi vëthë t’artë, edhe posi stoli prej ari të këthiellëtë, (ësht’) i urti që qërton veshn’ e dëgjuarshim.
13 Posi të ftohëtit’ e borësë ndë kohë të korrit, (kështu ësht’) i lajmi besëtar tek ata që e dërgonjënë, sepse prën shpirtet’ e të zotëret ti.
14 Kush mburretë për dhurëtin’ e gënjeshtrë (i gjan) resë e erësë pa shi.
15 Zotërisë i mbushetë mëndëja nga durimi; edhe gluh’ e ëmbëlë thyen eshtëra.
16 Gjete mjaltë? Mos ha tepërë, se mos fryhesh tepërë nga ajo, edhe ta viellsh.
17 Rrallë vërë këmbënë tënde ndë shtëpit të afërmit, se mos rëndonetë e të mërzitnjë.
18 Ay njeri që deshmon deshmi të rreme kundrë të afërmit ti, (është posi) kopaçë, e (posi) thikë, e (posi) shëgjet’ e hollë.
19 Besa e të pabesit ndë ditë të zezë, (është posi) dhëmb’ i kalburë, e (posi) këmb’ e dalë vëndit.
20 (Posi) ay që svesh rrobënë ndë kohë të ftohëtë, (e posi) uthëlla mbi nitrët, kështu (ësht’) ay që i këndon kënkë zëmërësë helmuarë.
21 Ndë ka uri arëmiku yt, ep-i bukë të hajë, edhe ndë ka et, ep-i ujë të pijë,
22 sepse do të grumbullonjç thëngjij zjarri mbi kryet t ati, edhe Zoti do të ta shpaguanjë.
23 Er’ e borësë dëbon shinë, edhe faqëja e vrërëtë gluhënë që pështëllin.
24 Më mirë të rrijë (njeriu) ndë çip të kasollësë, se ndë shtëpi të madhe bashkë me grua që i k’ënda të zihetë.
25 (Posi) ujët’ e ftohëtë ndë shpirt të eçim, kështu (është) zër’ i mirë nga dheu i largë.
26 I dreiti kur fëlen përpara të paudhit (është) posi gjurr’ e trubullë, e (posi) kroi i prishurë.
27 (Sikundrë) nuk’ (është) mirë të hajë njeri shumë mjaltë, kështu (nuk’ është) mirë të kërkonjë lavdin’ e ti.
28 Kush nukë përmba shpirtin’ e ti, (është posi) qytet i rrëzuarë, e pa mur.