1 occasiones quaerit qui vult recedere ab amico
omni tempore erit exprobrabilis
2 non recipit stultus verba prudentiae
nisi ea dixeris quae versantur in corde eius
3 impius cum in profundum venerit peccatorum contemnit
sed sequitur eum ignominia et obprobrium
4 aqua profunda verba ex ore viri
et torrens redundans fons sapientiae
5 accipere personam impii non est bonum
ut declines a veritate iudicii
6 labia stulti inmiscunt se rixis
et os eius iurgia provocat
7 os stulti contritio eius
et labia illius ruina animae eius
8 verba bilinguis quasi simplicia
et ipsa perveniunt usque ad interiora ventris
9 qui mollis et dissolutus est in opere suo
frater est sua opera dissipantis
10 turris fortissima nomen Domini
ad ipsum currit iustus et exaltabitur
11 substantia divitis urbs roboris eius
et quasi murus validus circumdans eum
12 antequam conteratur exaltatur cor hominis
et antequam glorificetur humiliatur
13 qui prius respondit quam audiat
stultum se esse demonstrat et confusione dignum
14 spiritus viri sustentat inbecillitatem suam
spiritum vero ad irascendum facilem quis poterit sustinere
15 cor prudens possidebit scientiam
et auris sapientium quaerit doctrinam
16 donum hominis dilatat viam eius et ante principes spatium ei facit
17 iustus prior est accusator sui
venit amicus eius et investigavit eum
18 contradictiones conprimit sors et inter potentes quoque diiudicat
19 frater qui adiuvatur a fratre quasi civitas firma
et iudicia quasi vectes urbium
20 de fructu oris viri replebitur venter eius
et genimina labiorum illius saturabunt
eum
21 mors et vita in manu linguae
qui diligunt eam comedent fructus eius
22 qui invenit mulierem invenit bonum
et hauriet iucunditatem a Domino
23 cum obsecrationibus loquetur pauper
et dives effabitur rigide
24 vir amicalis ad societatem
magis amicus erit quam frater
1 Kush pëlqen mëndejen’ e ti, kërkon pas dëshërimit ti, (edhe) i rri kundrë ç’do gjëje që ësht’ e dreitë.
2 Të marrit nuk’ i pëlqen urtësia, po ç’mendon zemër’ e ati.
3 Kur vien i paudhi, vien edhe të përqeshuritë; edhe bashkë me të sharëtë vien edhe turpëria.
4 Fialët’ e golësë njeriu (janë) ujëra të thella, edhe gurra e diturisë (është posi) përrua që rrieth.
5 Nuk’ është mirë t’i mbanjë krahë njeriu të paudhit, për të përmbysurë të dreitënë ndë gjyqt.
6 Buzët’ e të marrit hynjënë ndë zënëje, edhe gola e ati gërshet shuplaka.
7 Gola e të marrit (është) prishëja e ati, edhe buzët’ e ati (janë) dhokan ndë shpirt t’ati.
8 Fialët’ e pështëllonjësit kapërcehen’ ëmbëlë, edhe sbresënë gjer ndë zorrët të barkut.
9 Ay që purton të punonjë me të vërtetë (ësht’) i vëllaj i plank-prishësit.
10 Emëri i Zotit (është) pirgu i fortë; i dreiti kur mbulon kryetë ndënë atë, gjëndetë ndë siguri.
11 Të miratë te i pasuri (janë) qytet i fortë, edhe i pandeh për mur të lartë.
12 Përpara prishëjesë lartonetë zemëra e njeriut; edhe të përunjuritë shkon përpara lavdisë.
13 Të përgjegjetë (ndonjë) pa dëgjuarë, është marrëzi e turpëri për atë.
14 Frym’ e njeriut do të forconjë dobësirën’ e ati, po frymën’ e shtrënguarë kush munt ta duronjë?
15 Zemëra e të urtit fiton të kupëtuarë, edhe veshi i të dituret kërkon mënt.
16 Dhurata e njeriut hap vënt për atë, edhe e bie përpara të mëdhenjvet.
17 Ay që flet më përpara ndë gjyq të ti (duket’) i dreitë, po vien kundra-gjyqësi i ati edhe e qërton atë.
18 Shorta pushon qartatë edhe e këput fialënë ndë mest të fortëvet.
19 Kur zihetë vëllaj (është më keq se të bierë ndë) dorë një qytet i fortë, edhe zënëjet’ e atyre (janë) posi lloze pirgu.
20 Nga pemët’ e golësë njeriut do të nginjetë barku i ati; nga prodhi i buzëvet ati do të mbushetë.
21 Vdekëja e jeta varenë ndë gluhët; edhe ata që duan’ atë, do të hanë pemët’ e asaj.
22 Kush gjeti grua, gjeti gjë të mirë, edhe fitoi hirë nga Zoti.
23 I vobegu flet me të lutura, po i pasuri përgjigjetë me të vrazhëtë.
24 Ay njeri (që ka) miq, gjan të shkonjë miqësisht, edhe ka mik më të dashurë se vëllanë.